بهایی که می پردازیم

در فیلم «قیمتی که می‌پردازیم» گریس (با بازی جیجی زومبادو) که به شدت به یک رباخوار بدهکار است، به یک عتیقه‌فروشی می‌رود تا مقداری پول از گردنبند محبوبش به دست بیاورد. در حالی که او در آنجا است، سه دزد نقابدار وارد می‌شوند. او در حالی که تیراندازی شروع می‌شود، به یک کمد فرار می‌کند. در نهایت، فقط مجرمان — کودی (با بازی استیون درف)، الکس (با بازی امیل هرش) و برادر الکس، شین (با بازی تَنِر زاگارینو) — سر پا می‌مانند. متاسفانه، شین مورد اصابت گلوله قرار گرفته و راننده‌ی فرارشان وحشت کرده و ناپدید شده است. گریس تلاش می‌کند فرار کند، اما کودی او را می‌گیرد و به عنوان گروگان نگه می‌دارد. او رانندگی می‌کند تا اینکه ماشینش خراب می‌شود، و چهار نفرشان به یک مزرعه‌ی نزدیک می‌روند تا پنهان شوند و حرکت بعدی‌شان را مشخص کنند. اما صاحبان مزرعه در حال انجام عملیاتی شرورانه هستند که برایشان خوب نیست.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «قیمتی که می‌پردازیم» صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• جاذبه فیلم‌های ترسناک چیست؟ چرا گاهی اوقات مردم دوست دارند بترسند؟
• آیا گریس را یک الگوی مناسب می‌دانید؟ آیا او نمونه‌ای از نمایش مثبت است؟
• آیا گریس در پایان فیلم به رستگاری می‌رسد؟ چرا یا چرا نه؟
• در مورد دو دشمن که با هم متحد می‌شوند تا با یک دشمن بزرگتر بجنگند، چه چیزی جالب است؟

والدین باید بدانند که فیلم «قیمتی که می‌پردازیم» یک تریلر در مورد سه مجرم و یک گروگان است که بعد از خراب شدن یک کار، مکان نامناسبی را برای پنهان شدن انتخاب می‌کنند. این فیلم با بودجه‌ی کم خود، حداکثر استفاده را می‌کند، اما شخصیت‌ها به سرعت آزاردهنده می‌شوند. این فیلم پر از صحنه‌های خشن و خونین است، از جمله بدن‌های قطعه قطعه شده، اندام‌های درونی خارج شده، پاره شدن گوشت، بریدن، چاقو زدن، اسلحه و تیراندازی، خارج کردن گلوله از زخم، سوزاندن زخم، مبارزه، مرگ و موارد بسیار دیگر. زبان فیلم نیز بسیار تند است و از کلمات نامناسب و زشتی مانند «لعنتی»، «احمق»، «مادر...»، «عقب‌مانده» و موارد دیگر استفاده می‌شود، همچنین یک اشاره‌ی جنسی (بلو جاب) در فیلم وجود دارد. یکی از شخصیت‌ها گاهی سیگار می‌کشد و یا ویپ می‌کشد، و یکی از آنها تزریق آدرنالین دریافت می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم هیجان‌انگیز که ژانر آن تغییر می‌کند، احتمالاً امید دارد با پیچش‌های داستانی بیش از حد عجیب و غریب خود سرگرم‌کننده باشد، اما تا زمانی که به قسمت‌های خوب برسد، احتمالاً از قسمت‌های احمقانه آن خیلی عصبانی شده‌اید. این فیلم به کارگردانی ریو‌هی کیتامورا، که همیشه جالب است، ظاهری عالی، غم‌انگیز و مینیمالیستی دارد و از فضاهای خود به خوبی استفاده می‌کند. این فیلم از فیلم‌نامه‌های کوئنتین تارانتینو، پالپ فیکشن و از غروب تا سپیده‌دم، الهام گرفته است، که در آن شخصیت‌های متضاد خود را در مقابل یک دشمن مشترک می‌بینند، که بعداً مشخص می‌شود حتی بدتر از تصور اولیه است. متأسفانه، فیلم The Price We Pay (چه عنوان کلیشه‌ای!) هرگز لحنی را پیدا نمی‌کند که برای برخورد با پیچش‌های عجیب و غریب خود، بامزه یا باهوش باشد. این پیچش‌ها دست و پا شکسته و حتی تصادفی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، موارد زیادی وجود دارد که شخصیت‌ها به طور غیرضروری به سمت خطر می‌روند، در حالی که ماندن در جای خود هوشمندانه‌تر بود (اگرچه این کار باعث می‌شد فیلم خیلی کسل‌کننده شود). به طور صریح، بخشش این شخصیت‌ها، به ویژه الکس، که توسط هیرش بازی می‌شود، دشوار است، زیرا او بار دیگر بیش از حد بازی می‌کند و به حدی می‌رسد که آزاردهنده می‌شود.