آرکادیا

داستان آرکادیان در آینده‌ای اتفاق می‌افتد که نوعی فاجعه، بیشتر انسان‌ها را از بین برده و هیولاهای زشتی در شب پرسه می‌زنند. پل (نیکلاس کیج) توانسته است به مدت ۱۵ سال به همراه پسران دوقلویش، جوزف (جادن مارتل) که پسری متفکر و باهوش است و توماس (مکسول جنکینز) که جسورتر و برون‌گرا است، در امنیت زندگی کند. آنها روزها را به جستجو برای یافتن آذوقه و تقویت خانه‌شان می‌گذرانند، در حالی که جوزف آخرین دستکاری‌ها را روی کامیون دست‌سازشان انجام می‌دهد. گاهی اوقات، توماس به مزرعه همسایه که متعلق به خانواده رز (سامانتا کاولان و جو دیکسون) است سر می‌زند تا به آنها کمک کند، اما در واقع برای دیدن دختر نوجوانشان، شارلوت (سادی سوال) می‌رود. یک شب، در راه بازگشت به خانه، توماس در غاری گرفتار می‌شود و پل هنگام تلاش برای نجات او، به شدت زخمی می‌شود. بدتر اینکه این اتفاق ایده جدیدی برای حمله هیولاها فراهم می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم آرکادیان صحبت کنند. دیدن این صحنه‌ها چه حسی به شما داد؟ هیجان‌انگیز بود یا شوکه‌کننده؟ فیلم چه چیزهایی را نشان داد یا پنهان کرد تا این اثر را ایجاد کند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا این فیلم ترسناک است؟ چرا مردم از تماشای فیلم‌های ترسناک لذت می‌برند؟ چرا گاهی اوقات ترسیدن می‌تواند سرگرم‌کننده باشد؟
• چگونه این فیلم اهمیت شجاعت و کار تیمی را منتقل می کند؟ چرا این ویژگی های شخصیتی مهم هستند؟
• آیا ژوزف و/یا توماس را الگوی خود می‌دانید؟ چرا یا چرا نه؟
• جاذبه فیلم‌های هیولایی چیست؟ وقتی هیولا تماشا می‌کنیم چه چیزهایی درباره خودمان یاد می‌گیریم؟

آرکادیان" یک فیلم هیولایی پسا-آخرالزمانی است که در آن یک خانواده (با بازی نیکلاس کیج، جیدن مارتل و مکسول جنکینز) تلاش می‌کنند تا در برابر موجودات ترسناکی که در شب حمله می‌کنند، زنده بمانند. خشونت در این فیلم وحشیانه و اغلب خونین است، با صحنه‌هایی از تهدید و حمله هیولاها، استفاده از اسلحه، مبارزه با هیولاها با چاقو و مشعل، کشتن یک هیولا با چنگک و تبر (سر هیولا روی زمین می‌لغزد)، رد خون، جراحت‌های خونین، صداهای ترسناک، انفجار، آتش‌سوزی، حمله سوسک‌های پرنده، مبارزه و موارد دیگر. شخصیت‌ها همچنین برای درگذشتگان عزاداری می‌کنند. کمی معاشقه، بوسیدن و در آغوش گرفتن نوجوانان نیز وجود دارد و یک نوجوان نگاهی دوباره به یک عکس پین‌آپ می‌اندازد. الفاظ زشت محدود به کلماتی مانند "خراب"، "احمق" و "ببند" است. یک بزرگسال سیگار برگ می‌کشد و یک نوجوان نیز یکی را روشن می‌کند، اما فقط برای آتش زدن فیتیله (هنگام استنشاق سرفه می‌کند). پیش از این نیز داستان مشابهی را دیده‌ایم، اما این فیلم متعادل، کشش احساسی و طراحی هیولایی شگفت‌انگیزی دارد.

این سناریوی پنهان و بقا تقریباً جدید نیست، اما این فیلم که در شب اتفاق می‌افتد با شخصیت‌های همدلانه و هیولاهای شگفت‌انگیز و همیشه در حال تکامل، گزینه‌های درست را انتخاب می‌کند. بنجامین برور با آرکادیان (که قبلاً فیلم اعتماد را با برادرش الکس ساخته بود) اولین کارگردانی انفرادی خود را انجام می‌دهد، و نتیجه یک داستان مؤثر و کم‌هزینه از داستان‌هایی مانند من افسانه هستم و یک مکان آرام است. باید اعتراف کرد که این یک ایده عالی است که فقط به چند مجموعه و شخصیت متکی است. پل پسرانش را به شیوه‌ای بی‌پیرایه بزرگ کرده و به اصول اولیه پایبند بوده است. («آیا ما انسان نیستیم؟» او در شام این سؤال را می‌پرسد، در حالی که چاقوی خود را روی میز می‌کوبد و پسرانش را به انجام همین کار تشویق می‌کند.) سبک زندگی آنها در مقابل سبک زندگی خانواده رز، که گوسفند پرورش می‌دهند و در خانه بزرگتری زندگی می‌کنند که توسط یک نگهبان محافظت می‌شود، قرار دارد. شارلوت حتی یک اتاق خواب با اسباب‌بازی دارد. («تنها چیزهایی که ما داشتیم تا با آنها بازی کنیم سنگ‌ها و چوب‌ها و حشرات بودند» توماس می‌گوید.) و در ارتباط با یکدیگر، انسان‌ها تجربه کمی برای استناد دارند؛ این فیلم تنش جذابی از این انرژی ایجاد می‌کند.اما هیولاها هستند که باعث موفقیت این فیلم می‌شوند. در ابتدا فقط صدای آنها را می‌شنویم. سپس آنها معمولی به نظر می‌رسند. اما آنها به تکامل خود ادامه می‌دهند، اندام‌های اضافی یا دهان‌های خارجی پر از دندان بیرون می‌فرستند. ترسناک‌ترین صحنه، لرزش سریع دندان‌های آنها مانند دستگاه جک‌هیمر است که تقریبا باعث ایجاد زمین‌لرزه می‌شود، قبل از اینکه حمله کنند. شیوه حرکت آنها چیزی است که باید دید نه اینکه توصیف شود. در مجموع، اگرچه فیلم آرکادیان از فیلم‌های الهام‌بخش خود پیچیده‌تر نیست، اما برای طرفداران هیولاها یک فیلم必دید است و اثبات می‌کند که همیشه امکان دارد داستان قدیمی را به شکل جدیدی بازگو کرد.