پناهگاه امن

بر اساس رمانی از نیکلاس اسپارکز -- نویسنده کتاب‌های دفتر خاطرات، آهنگ آخر و خوش‌شانس -- فیلم پناهگاه امن داستان زنی جوان به نام کیتی (جولیان هاف) را روایت می‌کند که در یک شهر کوچک در کارولینای شمالی پیاده می‌شود، جایی که با اتوبوسی که تحت فشار شدید سوار آن شده بود به آنجا آورده می‌شود. قصد او دور ماندن از اهالی شهر و ساختن زندگی ساده اما راضی‌کننده‌ای دور از گذشته‌اش است. اما نمی‌تواند جلوی دل باختن به الکس (جاش دوهامل)، مردی بیوه با دو فرزند دوست‌داشتنی که صاحب پمپ بنزین و فروشگاه محلی است را بگیرد. او همچنین با جو (کوبی اسمالدرز)، همسایه‌ای به همان اندازه مرموز که او را به گرفتن ریسک و لذت بردن از زندگی تشویق می‌کند، دوست می‌شود. اما کیتی نمی‌تواند اجازه دهد که راحت شود، نه با رازی که دارد و تهدید به برهم زدن زندگی شکننده و جدیدش می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش روابط در Safe Haven صحبت کنند. والدین، با فرزندان خود در مورد نشانه‌های روابط ناسالم (و حتی سوءاستفاده‌گرانه) صحبت کنید.
• آیا این یک فیلم کلیشه‌ای نجات‌یافته توسط قهرمان است؟ اگر هست، به چه صورت؟ و اگر نه، چرا؟
• در ابتدای فیلم، تصمیم کیتی را بررسی کنید: آیا او راهی دیگر داشت؟

والدین باید بدانند که فیلم Safe Haven (بر اساس رمانی از نیکلاس اسپارکز) یک درام عاشقانه است که گاهی پرتنش است و پر از کلیشه‌ها و پیچش‌های داستانی کلیشه‌ای و کم‌عمق است. درحالی‌که صحنه‌های عاشقانه برای نوجوانان ملایم است، به جز یک صحنه در تختخواب که شانه‌های برهنه را نشان می‌دهد، فیلم با موضوعات سنگینی مانند مرگ و خشونت خانگی سر و کار دارد. یکی از شخصیت‌ها به‌وضوح مشکل الکلی دارد (در حال رانندگی نشان داده می‌شود که الکل می‌نوشد)، که بر تصمیمات او در کار و خانه تأثیر می‌گذارد. او همچنین به خشونت روی می‌آورد و از اسلحه و بدتر از آن استفاده می‌کند. صحنه‌هایی از آتش‌سوزی مخرب و چاقوی خونین نیز وجود دارد، و همچنین برخی از فحاشی‌ها (بدترین آن "s--t" است). برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

تا به حال مشخص شده که اسپارکس طرفداران خاص خود را دارد که این فیلم به طور ویژه برای آنها ساخته شده است. تقریبا می‌توان بخش‌های مختلف فیلم را پیش‌بینی کرد: تصاویری از غروب‌های زیبا، ورود یک غریبه مرموز به شهر، مردی شجاع که به زنی مهربان جذب می‌شود، رازی که آنها را از هم جدا می‌کند، و مانعی که در واقع مانع بزرگی نیست. بله، همه اینها در فیلم وجود دارد.کارگردان لسه هالستروم می‌داند چگونه با نور نقاشی کند؛ بوم نقاشی او پر از رنگ‌های شاداب است (به جز وقتی که حضور شیطانی را نشان می‌دهد، در این صورت صحنه‌ها از رنگ تهی می‌شوند، البته به خاطر شرارت). اما تمام فیلم‌برداری زیبا و زیرمتن‌های تاریک نمی‌تواند Safe Haven را از هسته‌ی شیرین و ناخوشایندش نجات دهد. ما از صمیم قلب از رمانس استقبال می‌کنیم، اما مخاطبان شایسته‌ی هوشمندتر از این هستند.