عشق پس از موسیقی

عشق بعد از موسیقی مجموعه‌ای بیوگرافی هشت قسمتی است که سرآغاز، حرفه، مبارزات و شهرت فیتو پائس، خواننده و ترانه‌سرای آرژانتینی و یکی از بزرگترین هنرمندان راک اسپانیایی را به تصویر می‌کشد. این مجموعه شامل لحظاتی از کودکی او در شهر روساریو و فراز و نشیب‌های موسیقی و سفر شخصی او تا اولین کنسرت بزرگش است. این مجموعه روابط این موزیسین را با دیگر آیکون‌های راک آرژانتینی مانند چارلی گارسیا، فابیانا کانتیلو، لوئیس آلبرتو اسپینتا، خوان کارلوس باجلیتو و بازیگر سسیلیا راث به نمایش می‌گذارد. نام این مجموعه از آلبومی در سال ۱۹۹۲ گرفته شده که پرفروش‌ترین آلبوم در تاریخ آرژانتین بوده است. همچنین نگاهی گذرا به زندگی در این کشور در دوران دیکتاتوری نظامی در اواخر دهه ۱۹۷۰ دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مصرف الکل، سیگار و مواد مخدر در فیلم «عشق پس از موسیقی» صحبت کنند. آیا مصرف مواد مخدر جذاب جلوه داده شده است؟ آیا شخصیت‌ها با عواقبی مواجه می‌شوند؟ چرا این موضوع مهم است؟
• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تاریخ موسیقی راک اسپانیایی صحبت کنند. آیا هنرمندان یا گروه‌های دیگری را می‌شناسید؟ آیا هنوز هم در زمان ما محبوب است؟
• مجموعه بر اساس افراد و اتفاقات واقعی ساخته شده است، اما همه چیز دقیقاً به همان شکل که در اینجا به تصویر کشیده شده، اتفاق نیفتاده است. چرا فکر می‌کنید سازندگان سریال ممکن است حقایق داستان‌های واقعی را تغییر دهند؟

والدین باید بدانند که سریال «عشق پس از موسیقی» یک مجموعه آرژانتینی است که بر اساس زندگی و حرفه موسیقی فیتو پائس، یکی از مهم‌ترین چهره‌های موسیقی راک اسپانیایی، ساخته شده است. پائس با پشتکار به دنبال رویاهایش است تا به آنها برسد. او به دوستان و شرکایش وفادار است و رابطه‌اش را با خانواده‌اش ارزشمند می‌داند. او از مرگ عزیزانش عبور می‌کند و درد را به موسیقی تبدیل می‌کند. انتظار می‌رود مصرف الکل، مواد مخدر و دارو در این سریال متداول و گاهی بیش از حد باشد. در این مجموعه، صحنه‌های عاشقانه، محتوای جنسی و مواردی از سوءاستفاده جنسی از یک فرد خردسال وجود دارد. مردان بدون پیراهن و زنان در لباس زیر نشان داده می‌شوند. صحنه‌های برهنه وجود دارد، اما برهنگی کامل وجود ندارد؛ باسن زنان قابل مشاهده است. این سریال شامل فحاشی به زبان اسپانیایی (با زیرنویس انگلیسی) با کلماتی مانند احمق، لعنتی و فحش‌های دیگر است، اما معمولاً به عنوان عبارات و نه برای تحقیر دیگران استفاده می‌شود. شخصیت‌ها تجربه‌های خشم و برخی درگیری‌های فیزیکی را دارند. صدای شلیک گلوله شنیده می‌شود و یک قتل دوگانه خارج از صحنه رخ می‌دهد.

انتخاب بازیگران این نمایش دستاورد بزرگی است، زیرا بازیگران شباهت قابل توجهی به شخصیت‌های واقعی دارند؛ فضای تاریخی آن نیز به خوبی به تصویر کشیده شده است. عشق پس از موسیقی سفری نوستالژیک است برای کسانی که با لذت بردن از راک اسپانیایی بزرگ شده‌اند. این نمایش به طور ضمنی دیکتاتوری آرژانتین را به نمایش می‌گذارد و برخی از محدودیت‌های اجتماعی که موسیقی‌دانان با گروه‌هایشان با آن مواجه بودند را برجسته می‌کند، اما داستان به مشارکت شخصیت‌ها در شرایط سیاسی کشور نمی‌پردازد.عشق پس از موسیقی رابطه نزدیک فیتو پائز با دیگر موسیقی‌دانان آرژانتینی را به تصویر می‌کشد و الهام‌بخشی پشت برخی از مشهورترین آثار او را آشکار می‌کند، همچنین برخی از پیچیدگی‌های کنسرت‌هایش را. همچنین قسمت‌های صمیمی از زندگی این موسیقی‌دان فاش می‌شود، که ممکن است برای طرفدارانش نو باشد. اگرچه داستان به موضوعات جهانی مانند مرگ، بیماری و پیچیدگی‌های فرایند خلاقانه می‌پردازد، اما اغلب از فراتر رفتن از لحظات داستانی برای ارتباط با کسانی که دنبال‌کننده راک اسپانیایی یا پائز نیستند، بازمی‌ماند. در نتیجه، برخی از بینندگانی که با این موسیقی‌دان آشنا نیستند، ممکن است روایت را خسته‌کننده بیابند.