درب زیرزمین

در خانه‌ای با در زیرزمینی، سارا (جوردانا بروستر) و جان (اسکات اسپیدمن) ضربه‌ای ویرانگر را تجربه می‌کنند زمانی که سارا سقط جنین می‌کند. آن‌ها تصمیم می‌گیرند که در خانه‌ای جدید از نو شروع کنند. بعد از جستجوی ناامیدکننده‌ای که در آن متوجه می‌شوند خانه رویاهایشان از محدوده بودجه آن‌ها خارج است، مشاور املاکشان به آن‌ها توصیه می‌کند که با متخصص املاک مرموزی به نام امیت (لارنس فیشبرن) صحبت کنند. بنابراین آن‌ها به خانه امیت می‌روند، ساختمانی مجلل که آن‌ها را شگفت‌زده می‌کند. او از آن‌ها دعوت می‌کند که برای صرف غذا و نوشیدنی و سپس ماندن شبانه بیایند. وقتی آن‌ها بیدار می‌شوند، یادداشتی پیدا می‌کنند: امیت خانه را به آن‌ها می‌دهد. خانه متعلق به آن‌هاست تا هر طور که می‌خواهند با آن رفتار کنند، اما یک شرط وجود دارد: آن‌ها هرگز نباید در زیرزمین را باز کنند. این درخواست به نظر ساده می‌آید، اما قبل از اینکه مدت زیادی بگذرد، سارا و جان رابطه‌شان را به شدت تحت آزمایش می‌بینند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Cellar Door صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ تکان‌دهنده؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• آیا شما پیشنهاد امیت را قبول می‌کردید؟ یک خانه‌ی مجانی فوق‌العاده در ازای اینکه درِ زیرزمین را باز نکنید. چرا بله یا خیر؟ یک معامله‌ی فاوستی چیست؟
• در اینجا رابطه جنسی چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا رضایت وجود دارد؟ اعتماد؟ چه ارزش‌هایی به نمایش گذاشته شده است؟
• چگونه این فیلم عدم ارتباط را به تصویر می‌کشد؟ یا بهتر است بگوییم، عدم ارتباط را چگونه نشان می‌دهد؟ آیا داستان جان می‌توانست متفاوت باشد اگر با سارا ارتباط برقرار می‌کرد؟

والدین باید بدانند که Cellar Door یک فیلم مهیج در مورد زوجی (جوردانا بروستر و اسکات اسپیدمن) است که خانه‌ای رایگان را قبول می‌کنند به شرط اینکه هرگز درِ زیرزمین را باز نکنند؛ اما اوضاع به سرعت تاریک و خطرناک می‌شود. خشونت شامل استفاده از اسلحه برای تهدید و شلیک (یک نفر مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد و خون زیادی از او جاری می‌شود)، خفه کردن، ضربه زدن به سر کسی با آچار، تهدید، مشاجره، استرس عمومی، اشاره به خودکشی و موارد بیشتر است. مردی نیز در محل کارش متهم به آزار جنسی می‌شود. مردی رابطه نامشروع خارج از ازدواج دارد؛ زوجین در کنار دیوار با هم رابطه جنسی برقرار می‌کنند، ران برهنه زن به نمایش گذاشته می‌شود و او در حالی که سوتین به تن دارد نشان داده می‌شود. زوجی متاهل بیش از یک بار با هم رابطه جنسی دارند (بدون صدا یا برهنگی). همچنین صحنه‌های بوسیدن، عاشقانه بازی و خیره شدن وجود دارد. در فیلم به ندرت از کلمات فحاشی مانند "لعنتی"، "احمق"، "خدا لعنتت کند"، "مادر لعنتی"، "خرافات"، "جهنم" و "احمق" استفاده شده است. شخصیت اصلی یک جرعه نوش جان می‌کند و صحنه‌های دیگری از نوشیدن الکل به صورت تفریحی یا اجتماعی وجود دارد.

آنچه که در ابتدا به عنوان یک ایده تحریک‌آمیز برای یک فیلم شروع می‌شود، به زودی به یک سریال آبکی خسته‌کننده تبدیل می‌شود، با تمرکز بر شخصیت‌های بداخلاق و رها کردن کشمکش و تعلیق تا حدی که به هیچی می‌رسد. در ابتدای فیلم درِ زیرزمین، فیلم پر از وعده و امید است. تعاملات سارا و جان به طرز دلپذیری واقعی است و ما می‌توانیم ارتباط آن‌ها را حس کنیم. فیلم سرنخی در مورد بی‌صبری جان برای دانستن جنسیت بچه می‌اندازد، اما سارا می‌تواند صبر کند، که درِ زیرزمین را پیش‌بینی می‌کند. او ریاضی‌دان است و او معمار، پس می‌دانیم که کمی مغز دارند، یا حداقل باید داشته باشند. (جان شوخی می‌کند: «من همه‌چیزدان هستم و او همیشه درست می‌گوید.») صحنه آن‌ها با امیت فیشر پر از هیجان است؛ فیشر به نظر می‌رسد که کلماتش را با دقت انتخاب می‌کند و حرکاتش را با دقت انجام می‌دهد تا چیزها کمی نامتعادل به نظر برسند. (جان می‌گوید: «مثل شروع یک فیلم ترسناک است»، اما متاسفانه او اشتباه می‌کند.)سپس شخصیت‌ها شروع به رفتار می‌کنند انگار که کاملاً بی‌عقل شده‌اند. جان به‌طور مخفیانه دور و بر می‌چرخد، سعی می‌کند به سارا نگوید که به آزار جنسی متهم شده، تلاش می‌کند با زنی که او را متهم کرده ملاقات کند، و نقشه‌های به‌دست‌آمده به‌طور مخفیانه برای خانه را زیر تختشان پنهان می‌کند. همه چیز دیگر هم به نظر بد طراحی شده می‌آید، مثل پرونده آزار جنسی که به‌طور جادویی به نظر می‌رسد خودش حل می‌شود، بدون دخالت متهم. به‌طورکلی، Cellar Door به نظر ترسو می‌آید، دور و بر چیزی که واقعاً درباره‌اش است می‌چرخد، و—در انتها—ترسیده از باز کردن در خودش.