ورزشکارانی که در حین ورزش آسیب دیده‌اند

راب گرونکوفسکی، استیوی نلسون و براندون برودی در برنامه کرشلتس، ورزشکاران را به خاطر اشتباهات و شکست‌هایشان به تمسخر می‌گیرند و از آنها تقدیر می‌کنند. این برنامه شامل کلیپ‌های وایرال از لحظات خنده‌دار و گاهی عجیب در ورزش است. مجریان برنامه در حالی که در صندلی‌های راحتی خود در کنار تلویزیون غول‌پیکر برنامه نشسته‌اند، ورزشکارانی را تماشا می‌کنند که در حین اسکی، بازی با توپ، یا اجرای حرکات نمایشی، سقوط می‌کنند و به نوعی خود را مضحکه می‌کنند. وای، دردناک به نظر می‌رسد! اما همه اینها فقط برای تفریح است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد زمان مناسب و نامناسب شوخی صحبت کنند و اینکه چطور شوخی می‌تواند به تحقیر دیگران منجر شود. آیا برای خنداندن دیگران باید از آنها تمسخر کرد؟ چرا تماشای آسیب رساندن فرد به خودش خنده‌دار است و نه ناراحت‌کننده؟ آیا این موضوع به معنی بی‌حس شدن مخاطبان در برابر خشونت است؟ تماشای برنامه‌های خشونت‌آمیز چه تأثیری بر کودکان دارد؟
• چرا یک ستاره ورزشی برای اجرای این برنامه انتخاب شد؟ چرا یک کمدین یا بازیگر انتخاب نشد؟ سابقه ورزشی چه چیزی به گزارشگری راب گرونکوفسکی اضافه می‌کند؟
• برنامه‌های بلوپر معمولاً در مقابل تماشاگران زنده فیلم‌برداری می‌شوند. چرا؟ حضور تماشاگران چه تأثیری دارد؟ آیا خنده تماشاگران شما را بیشتر به خنده می‌اندازد؟

والدین باید بدانند که کرشلتس نمایشی است که در آن تصاویر اشتباهات ورزشی و شکست‌های نمایشی مرور می‌شود در حالی که سه مجری در مورد افراد در ویدئوها شوخی می‌کنند. این ویدئوها گاهی اوقات تصادفاتی را نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد منجر به آسیب‌های دردناک یا احتمالاً جدی می‌شوند: افراد با توپ‌های بیسبال به صورت خود ضربه می‌زنند، به دیوارها می‌خورند یا روی پشت خود می‌افتند. مجریان معمولاً کسانی را که در ویدئوها هستند مسخره می‌کنند اما گاهی اوقات با همدردی اخم می‌کنند وقتی که یک تصادف به نظر می‌رسد خیلی بد است. ستاره ورزشی و مجری گرونکوفسکی اطلاعات داخلی در مورد ورزش دارد که با بینندگان به اشتراک می‌گذارد؛ نوجوانان ممکن است بخواهند از این ورزشکار تقلید کنند، که والدین احتمالاً مخالف نخواهند بود.

احتمالاً این موضوع دربارهٔ طبیعت انسان حرف‌های نه‌چندان خوبی می‌زند که نمایش‌های شکست‌های ویدیویی مثل این هم محبوب هستند و هم (برای بیشتر افراد) خیلی خنده‌دار. اما این نیم‌ساعت از شکست‌های ورزشی به‌هرحال خیلی سرگرم‌کننده است. همان‌طور که همه ما از زندگی واقعی می‌دانیم، مردم به‌ندرت شوت‌های شگفت‌انگیز می‌زنند یا حرکات نمایشی شگفت‌انگیز انجام می‌دهند -- به‌طور کلی، تلاش برای انجام کاری دیوانه‌وار در نهایت با خندهٔ دوستانتان بر شما و شرمندگی شما تمام می‌شود. پس اگرچه ممکن است وقتی می‌بینید یک فوتبال به صورت کسی شوت می‌شود یا یک رانندهٔ مسابقهٔ صابون‌جعبه‌ای به هوا پرتاب می‌شود، چهره‌تان در هم برود، اما احتمالاً هم می‌خندید. و از آنجایی که این نمایش از نشان دادن تصادفات واقعاً وحشتناک -- آنهایی که خون و گوشت تکه‌پاره دارند -- خودداری می‌کند، دردهای گاه‌به‌گاه چهره‌درهم‌کشیده‌تان بدترین اتفاقی است که می‌افتد.این برنامه حتی برخی از دستاوردهای ورزشی شگفت‌انگیز را با شکست‌های ورزشی، که به طرز باورنکردنی اتفاق افتاده‌اند، به نمایش می‌گذارد: یک اسکی‌باز در اوج یک پرش به کسی در صندلی‌های تله‌کابین دست می‌دهد، یک بازیکن بسکتبال از انتهای دور زمین، توپ را وارد سبد می‌کند. این بخش‌ها، به همراه بخش‌هایی که بر ورزشکاران حیوانات شگفت‌انگیز تمرکز دارند، برنامه‌ای که می‌توانست کمی بدجنس باشد را به چیزی کمی بدجنس تبدیل می‌کند. این برنامه برای تماشای کل خانواده مناسب است، زیرا تقریباً همه، از سن ۱ تا ۱۰۰ سال، وقتی دیگران را می‌بینند که زمین می‌خورند، می‌خندند.