جولیا

همزمان با شروع برنامه تلویزیونی آشپزی جولیا چایلد (با بازی سارا لنکاشر) که قرار است به یک برنامه پربیننده تبدیل شود، سریال جولیا، داستان چایلد را دنبال می‌کند که از یک زن خانه‌دار معمولی به اولین سوپراستار آشپزی آمریکا و تاثیرگذار بر آشپزی در سراسر جهان تبدیل می‌شود. دیوید هیود پیرس در نقش همسر حامی جولیا، پل، و ببه نیوورت در نقش بهترین دوست جولیا، آویس، بازی می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل محبوبیت برنامه‌های تلویزیونی درباره افراد واقعی در تلویزیون و سرویس‌های استریم بحث کنند. چه چیزی در مورد نگاهی گذرا به زندگی خصوصی افراد مشهور وجود دارد که اغلب برای بینندگان جذاب است؟ این موضوع چه چیزی را در مورد انتظارات ما از سرگرمی‌ها نشان می‌دهد؟
• این برنامه تلویزیونی بر اساس زندگی یک نویسنده و سلبریتی مشهور ساخته شده است. آیا برای لذت بردن از این برنامه تلویزیونی لازم است کتاب‌های جولیا چایلد را خوانده باشید یا از زندگی و حرفه او اطلاع داشته باشید؟ آیا این موضوع کمک می‌کند؟ آیا دانستن تاریخچه چایلد از جذابیت‌های برنامه می‌کاهد؟
• شخصیت‌های فیلم جولیا چگونه شجاعت و پشتکار را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که جولیا مجموعه‌ای است در مورد اینکه چگونه ستاره آشپزی جولیا چایلد به یک سلبریتی غیرمحتمل تبدیل شد و این به لطف برنامه تلویزیونی آشپزی انقلابی او بود. زبان و شوخی‌ها می‌تواند به سمت شوخی‌های زننده برود، مثل جایی که جولیا شوهرش را در مورد «گرفتن» «باکرگی»‌اش دو بار، با رابطه جنسی و با غذا، دست می‌اندازد. زبان شامل کلمات «فاک»، «فاکینگ»، «شیت»، «خدای لعنتی» و «لعنتی» است. شخصیت‌ها در مهمانی‌های شام به طور مکرر و آشکارا مشروب می‌خورند، لیوان‌ها را به هم می‌زنند و در مورد مزه شراب صحبت می‌کنند. یکی از شخصیت‌ها سیگار می‌کشد. جولیا شجاعت و پشتکار قابل توجهی در شروع حرفه‌اش نشان می‌دهد، با وجود انتقاد دیگران به دلیل سن، ظاهر فیزیکی و صدای صحبت کردن غیرمعمولش؛ او الگوی بینندگانی است که خودشان احساس می‌کنند دست‌کم گرفته شده‌اند. شخصیت‌ها عمدتا سفیدپوست و ثروتمند هستند؛ یک زن سیاه‌پوست که طرفدار برنامه جولیا است، برای این مجموعه اختراع شده است و تنوع قومی مورد قدردانی قرار می‌گیرد، اما ما در مورد زندگی او یا اینکه چرا طرفدار جولیا است، زیاد نمی‌دانیم؛ در عوض، نقش او در حمایت از جولیا برجسته شده است. فمینیسم و نقش زنان در آمریکا در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ موضوع مکرر این مجموعه است.

جولیا چایلد در زندگی و در برنامه تلویزیونی آشپزی فرانسوی خود، که مدت‌ها روی آنتن بود، نیرویی شگرف بود و این پرتره عاشقانه هم جاذبه قدرتمند او و هم ناامنی‌های شخصی‌اش را به تصویر می‌کشد. در ابتدای فیلم جولیا، جولیا زنی پنجاه‌وچندساله است که همسر یک دیپلمات است و بعد از مدتی اقامت در پاریس به آمریکا بازگشته است. او یک کتاب پرفروش آشپزی فرانسوی نوشته است و انتظار می‌رود به یک بازنشستگی آرام تن دهد. اما او دعوت یک برنامه تلویزیونی را می‌پذیرد و در آن با نمایش پرانرژی خود در پخت یک املت فرانسوی ساده، بینندگان را به نوشتن نامه به شبکه و درخواست برای برنامه‌های بیشتر ترغیب می‌کند. تهیه‌کنندگان تلویزیون، که سفیدپوست و متکبر هستند، فکر نمی‌کنند این زن باید در تلویزیون باشد: او خیلی قدبلند است؛ خیلی پیر است؛ صدایش عجیب نیست؟ جولیا با اعتماد به نفس پیشنهاد می‌دهد که خودش هزینه یک برنامه آزمایشی را بپردازد. اگر این برنامه موفق نشود، آنها ضرر مالی نخواهند کرد و ایده حضور جولیا چایلد در تلویزیون به آرامی از بین خواهد رفت.جولیا به جای آن، همانطور که بینندگان با شادی آگاهند، به ستاره ای بزرگ تبدیل شد و چشم انداز آشپزی لذیذ را برای همیشه تغییر داد. پیروزی های او به ویژه برای بینندگانی که خودشان توسط جهان دست کم گرفته شده اند، هیجان انگیز است؛ جولیا یک بازنده ای است که به شکلی خیره کننده بدبینان را به اشتباه خودشان انداخت. سارا لنکاشایر، که هم از رفتار غیرمعمول جولیا و هم از صدای صحبت کردنش تقلید می کند، او را به تصویر می کشد. او همچنین زنی است که از بسیاری از سختی ها و مصائب زندگی در رنج است. موفقیت بزرگ جولیا در توانایی اش در به وجد آوردن همزمان بینندگان با دستاوردهای جولیا، در حالی که به ما اجازه می دهد تا نگاهی به زن واقعی و آسیب پذیر زیر آن بیندازیم، نهفته است.