در قفس

داستان فیلم درباره‌ی «هارلی رید»، روانپزشک آفریقایی امریکایی‌تبار است که به اتهام قتل همسرش در زندان فدرالی امریکا و در قسمت مجرمان خطرناک زندانی است. دکتر رید در تماس با دادگاه درخواست تجدیدنظر می‌دهد. اما مورد موافقت قرار نمی‌گیرد. او در زندان تحت اذیت و آزار زندانبان خود که یک خانم است قرار دارد. افسر «ساکس» زنی است که بسیار تندخو و عصبانی است و توسط شخصی بر روی صورتش جراحتی وارد شده است و آن شخص عادلانه مجازات نشده است. به‌همین‌خاطر افسر ساکس به زندانیان سخت می‌گیرد و آن‌ها را آزار می‌دهد. دکتر رید بعد از مدّتی و پس از درخواست‌های متعدد، اسناد خود را به دست می‌آورد و برای دادگاه تقاضاهایی می‌نویسد. در طول مدّتی که درحال نوشتن تقاضانامه‌های خود است، تحت فشار محیط سلول انفرادی، در فکر و خیال خود ماجرای اتفاقی که بین خود و همسرش رخ داده است را مرور می‌کند و از شدّت این فشارها فکر می‌کند که زنش را کشته است. پس اعتراف می‌کند. رئیس زندان که از او خواسته بود اعتراف کند و در مسیر برنامه‌ی درمانی قرار بگیرد، متن اقرارنامه‌ را درمقابل دکتر هارلو رید قرار می‌دهد. اما او با یادآوری کامل حادثه، بیان می‌کند که افسر ساکس در این مدّت او را شکنجه می‌داده است تا او به‌اشتباه به قتل اعتراف کند. رئیس زندان نیز قول بررسی به او می‌دهد. در پایان می‌بینیم که هارلو رید بر روی قایقی سوار است که نشان از درستی حرف دکتر هارلو رید مبنی بر نکشتن همسرش است.

• با فرزندان خود درمورد تلاش در زندگی باوجود همه‌ی مشکلات صحبت کنید. از این بگویید که در طول زندگی ممکن است با تهمت‌ها و موانع زیادی مواجه شوبم. اما هیچ وقت نباید ناامید شویم و باید در زندگی تلاش کنیم. با نوجوانان خود صحبت کنیم و از داشتن اراده‌ی قوی دربرابر مشکلات بگوییم. از فزرندان خود سؤال کنیم از چه راهکارهایی برای تقویت امید و تلاش در زندگی استفاده می‌کند؟ در طول زندگی برای برطرف‌کردن مشکلات تا چه حد باید تلاش کرد؟ از چه راه‌هایی برای تقویت اراده در زندگی استفاده کنیم؟   خلاصه: با فرزندان خود درباره‌ی تلاش و امید در زندگی صحبت کنید و اینکه در زندگی سختی‌هایی وجود دارد و نباید ناامید شد.

لازم است والدین بدانند در این فیلم خشونت‌های جسمی و روحی وجود دارد. خشونت‌های جسمی مانند درگیری فیزیکی و آسیب‌رساندن به خود و دیگران و خشونت‌های روحی مانند تحقیرکردن، استفاده از الفاظ رکیک و آزارهای روحی. فضای فیلم ترسناک و رازآمیز است و فضای دلهره‌آوری ترسیم می‌شود. خشونت و ترس موجود در فیلم بالاست و فضای ذهنی مخاطب را نیز درگیر می‌کند. درنتیجه، این فیلم برای کودکان مناسب نیست و والدین برای نوجوانان خود نیز احتیاط را رعایت کنند. تلاش برای بقا و به‌دست‌آوردن حق خود در زندگی و مبارزه با ظلم نیز از مفاهیم موجود در فیلم است و این آزادی با سختی و مشقت به دست می‌آید.   خلاصه: اهمیت ناامیدنشدن در زندگی باوجود همه‌ی مشکلات و تلاش از پیام‌های مثبت اثر است. اما به‌دلیل خشونت فیزیکی و روانی، فضای رازآلود و ترسناک در ریتم کلّی داستان و شخصیت‌ها، این فیلم برای کودکان توصیه نمی‌شود و مخاطبان نوجوان نیز با همراهی والدین می‌توانند تماشا کنند.