ضربان قلب

قلب‌ها در مورد کلی (کریستال الزوورث)، رقصنده جوان آمریکایی هیپ‌هاپ، می‌تپد. رابطه آشفته او با خانواده‌اش زمانی تغییر می‌کند که آنها برای شرکت در یک عروسی به هند سفر می‌کنند. در طول جشن یک هفته‌ای، کلی با آسیم (امیتاش پرادهان)، رقصنده‌ای که برای عروسی استخدام شده، ملاقات می‌کند. این دو در حالی که او بمبئی را به کلی نشان می‌دهد، عاشق هم می‌شوند و سبک‌های رقص جدیدی به هم یاد می‌دهند. اما وقتی عروسی تمام شود، آیا عشق آنها هم تمام خواهد شد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که چرا اغلب درام‌ها حول شخصیت‌هایی ساخته می‌شوند که جوان هستند یا به هر صورت در شرایط نامساعد قرار دارند و رویاهای بزرگی دارند. این شخصیت‌ها چه پتانسیل‌های دراماتیکی به همراه دارند؟ چرا فکر می‌کنید این نوع درام‌ها معمولاً بر روی جوانان تمرکز می‌کنند؟ آیا رویاها محدودیت سنی دارند؟
• برخی از شخصیت‌های فیلم «ضربان قلب» به وضوح توسط رقصنده‌هایی بازی شده‌اند که بازیگر حرفه‌ای نیستند. آیا فکر می‌کنید صحنه‌های رقص از صحنه‌های بازیگری مهم‌تر هستند؟
• فیلم چه پیامی در مورد زندگی در هنر، به‌ویژه رقص، دارد؟ آیا زندگی در این عرصه آسان است یا دشوار؟ آیا موفقیت کلی می‌تواند سودآور یا ماندگار باشد؟

والدین باید بدانند که Heartbeats یک درام در مورد کلی (کریستال الزوورث)، یک رقصنده جوان است که در هند با آسیم (آمیتاش پرادهان) و یک فرم جدید از رقص آشنا می‌شود. رمانس بین این دو بسیار ملایم است: آنها نگاه‌های حسرت‌بار رد و بدل می‌کنند، با هم می‌رقصند و چند بوسه کوتاه دارند. خشونت نیز ملایم است: یک شخصیت توسط مردانی که به او ظلم کرده‌اند تعقیب می‌شود (او می‌گوید آنها می‌خواهند "پا در کفش من کنند")؛ بعداً، اختلاف آنها به صورت مسالمت‌آمیز و مثبت حل می‌شود. دو رقیب در یک باشگاه رقص همدیگر را هل می‌دهند و مشت می‌زنند؛ مرد دیگری به کسی تهدید می‌کند که می‌گوید او نسبتی دارد که می‌تواند به او "آسیب برساند". زبان شامل "bulls--t"، "ass"، "a--hole" و چند صحنه‌ای است که یک دختر ۱۲ ساله فحش می‌دهد، که بینندگان باید آن را دوست‌داشتنی بدانند (مثلاً، "وسایل‌ات را جمع کن -- تو فقط یک سفر رایگان به هند، احمق گرفتی"). همچنین چند توهین طبقاتی وجود دارد، مثل وقتی که یک شرور رقیب خود را "روستایی" و "سگ زاغه‌نشین" می‌نامد. مردی که در حال گفتگوی عاطفی با همسرش است، اعتراف می‌کند که نوشیدنی الکلی مصرف کرده است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

هر وقت یک رقص شروع می‌شود، این ملودرام میان‌فرهنگی متوسط جان می‌گیرد، اما هر وقت بازیگران مجبور به صحبت با هم می‌شوند، فیلم به سمت پایین می‌چرخد. فیلم‌های رقص، که نیاز به بازیگرانی دارند که هم گفتگو و هم رقص‌های پیچیده را بتوانند اداره کنند، انتخاب بازیگران دشواری دارند. و اگرچه برخی از بازیگران نقش‌های مکمل هم جذابیت دارند و هم رقص بلدند، اما ستاره فیلم، الزوورث، به‌طور کامل بی‌روح است. خط داستانی کلیشه‌ای هم کمکی نمی‌کند: یک زن جوان می‌خواهد رویاهایش را دنبال کند و به‌صورت حرفه‌ای به رقص بپردازد، درحالی‌که والدینش می‌خواهند او به دانشگاه برود و برای یک شغل مطمئن‌تر آماده شود. (به‌طور واضح ما باید از رویا‌پرداز طرفداری کنیم، اما با دانستن آنچه در مورد مشاغل هنری می‌دانیم، ممکن است برای بسیاری از بزرگسالان آسان‌تر باشد که طرف والدین را بگیرند، والدینی که تلاش می‌کنند زندگی مطمئن‌تری را برای دخترشان فراهم کنند.)از جنبه مثبت، تصاویر فیلم قلب‌ها که در هند فیلمبرداری شده، بسیار زیبا هستند. بیننده ممکن است وسوسه شود تا صدای فیلم را کم کند - تا از دیالوگ‌های کلیشه‌ای اجتناب کند - و به جای آن بر تصاویر زیبای بازارهای روباز، ساروهای چرخان، دسته‌های پرندگانی که در حال پرواز بر فراز خط ساحلی هستند، و رنگ و شکوه یک عروسی هندی مجلل تمرکز کند. شما یک سونگیت (پیش‌درآمد سنتی رقص و آواز در بسیاری از عروسی‌های هند) را خواهید دید، تماشا خواهید کرد که غذاهای خیابانی چگونه آماده می‌شوند، و از خیابان‌های پر جنب و جوش بمبئی در صحنه‌های زیبا و شاعرانه عبور خواهید کرد. اگر در خانه تماشا می‌کنید، احساس راحتی کنید و صحنه‌هایی را که بازیگران با هم صحبت می‌کنند، جلو ببرید - هیچ غافلگیری وجود ندارد؛ شما دقیقاً می‌دانید هر داستان به کجا می‌رود و چیزی را از دست نخواهید داد - و بر رقص و مناظر بمبئی تمرکز کنید. اینجاست که لذت‌های واقعی این فیلم قرار دارند.