سرگردان

در فیلم ADRIFT، تامی (شایلین وودلی) بیدار می‌شود و متوجه می‌شود قایقی که در آن است در طوفان قرار گرفته است. او دوست پسرش ریچارد (سام کلفلین) را می‌بیند که به یک قایق بادی چسبیده است. او بادبانی جدید می‌سازد تا به او برسد و او را سوار قایق می‌کند. پایش شکسته و دنده‌هایش آسیب دیده است، پس تامی شروع به پمپاژ آب از زیر قایق، پیدا کردن غذا و آب تازه و ناوبری به سمت نزدیک‌ترین خشکی می‌کند. در فلش بک، تامی و ریچارد در تاهیتی با هم آشنا می‌شوند و بلافاصله به هم علاقه‌مند می‌شوند. آنها استخدام می‌شوند تا یک قایق بادبانی را از آنجا به سن دیگو، خانه تامی، برسانند و سپس طوفان می‌آید. در زمان حال، تامی و ریچارد موفق به جمع‌آوری آب باران می‌شوند، اما غذایشان رو به اتمام است و تامی، که گیاهخوار است، باید ماهی تازه بگیرد و بخورد. و یک چالش دیگر هم وجود دارد که باید از آن عبور کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «سرگردان» صحبت کنند. آیا صحنه‌های خونین و زخم‌ها خیلی شدید هستند یا با داستان همخوانی دارند؟ و در مورد صحنه‌های طوفان و تخریب قایق چه فکر می‌کنید؟
• چگونه رابطه جنسی و برهنگی به تصویر کشیده شده است؟ آیا زوج مسئولانه رفتار می‌کنند؟ آیا با احترام برخورد می‌کنند؟ چه ارزش‌های دیگری منتقل می‌شود؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر به تصویر کشیده شده است؟ آیا این موارد جذاب و اغوا کننده به نظر می‌رسند؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• تامی الگوی خوبی است؟ آیا رابطه ضعیف او با خانواده‌اش نظر شما را در مورد او تغییر می‌دهد؟ چرا بله یا خیر؟
• جاذبه ژانر بقا چیست؟ این فیلم در مقایسه با فیلم‌های دیگر بقا در دریا چگونه است؟

والدین باید بدانند که فیلم Adrift یک داستان عاشقانه و بقا در دریا است که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است. انتظار می‌رود برخی زخم‌های خونین و دلخراش با خونریزی و یا لخته شدن خون را ببینید؛ شخصیتی که سر خود را بخیه می‌زند؛ طوفانی ترسناک که قایق را می‌شکند؛ و بحث و جدل. ستاره فیلم شایلین وودلی به طور کامل برهنه به نظر می‌رسد، اما تا حدی توسط زاویه دوربین مخفی شده است. گاهی اوقات نوک سینه‌های او از زیر تاپ‌های او دیده می‌شود. او و هم‌بازی‌اش سم کلفلین همدیگر را می‌بوسند و رابطه جنسی به طور مختصر مورد بحث قرار می‌گیرد. در فیلم از کلمات "f--k" و "s--t" استفاده شده است. شخصیت وودلی در یک صحنه ماری‌جوانا می‌کشد و نوشیدن اجتماعی (آبجو، شراب) و سیگار برگ به طور مختصر وجود دارد. اگرچه واضح است که تلاش زیادی برای ایجاد حس شدید در فیلم شده است، اما ممکن است برای بینندگانی که طرفدار این ژانر یا بازیگران نیستند، خسته کننده باشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم بقا که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده، بین یک رمان عاشقانه احساسی قبل از طوفان و میزان زیادی رنج و عذاب شدید بعد از آن در نوسان است. بازیگران فیلم‌هایی مثل Adrift را دوست دارند چون می‌توانند از مهمات احساسی شدید و پرسرعت خود استفاده کنند؛ رای‌دهندگان اسکار هم معمولاً از این نوع فیلم‌ها خوششان می‌آید و جوایز زیادی به آن‌ها تعلق می‌گیرد. وودلی، که تهیه‌کننده فیلم هم هست، در ابتدا لاغر و عضلانی به نظر می‌رسد و بعداً نحیف و لاغرتر. او همچنین از آرایش برای ایجاد ظاهری آفتاب‌سوخته و ویران‌شده استفاده می‌کند. تعهد او قابل‌توجه است، بنابراین حیف است که هم‌بازی او، کلافلین، اینقدر بی‌روح است و فیلم حاصل هم اینقدر غمگین و ناامیدکننده.کارگردان بالتازار کورماکور نتوانسته از فلش بک یا فلش فوروارد برای ایجاد لحظات استراحت در داستان (که در دهه ۸۰ اتفاق می‌افتد) استفاده کند؛ داستان با ریتم ثابت و خسته‌کننده‌ای پیش می‌رود. بخش زار زدن سازهای زهی در موسیقی متن هم کمکی نمی‌کند. بدتر از آن، فیلمنامه از چیزی استفاده می‌کند که به راحتی می‌توان آن را تقلب نامید، به خصوص برای فیلمی که ادعای «بر اساس یک داستان واقعی» بودن را دارد (و با تصاویر واقعی به پایان می‌رسد). به نظر می‌رسد که فیلم در تلاش برای ادای احترام به سوژه‌های واقعی داستان، که واقعاً داستان شگفت‌انگیزی دارند، آنقدر محدود شده که نمی‌تواند کاری جز بازسازی کلیشه‌های ژانر انجام دهد.