قمارباز

استاد ادبیات جیم بنت (مارک والبرگ) در یک کلوپ قمار زیرزمینی بدهی سنگینی دارد و فقط هفت روز فرصت دارد تا آن را بازپرداخت کند. او از یک رباخوار به نام نِویل (مایکل کنت ویلیامز) وام می‌گیرد و دوباره می‌بازد. او از مادرش (جسیکا لنگ) وام می‌گیرد و باز هم بیشتر می‌بازد. در کلاس، او به یک دانشجو به نام ایمی (بری لارسون) دل می‌بندد و رابطه‌ای نامناسب با او برقرار می‌کند. در همین حال، یکی دیگر از دانشجویان او، لمار (آنتونی کلی)، بازیکن برتر بسکتبال است. جیم تحت فشار نِویل، با اکراه لمار را متقاعد می‌کند که بازی بزرگ را ببازد. سپس، برای پرداخت همه بدهی‌ها، از جمله بدهی به یک شخصیت زیرزمینی پرحرف (جان گودمن)، جیم همه دارایی خود را روی یک دور چرخ رولت شرط می‌بندد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم قمارباز صحبت کنند. چه میزان خشونت در فیلم به نمایش گذاشته شده و چگونه از آن استفاده شده است؟ فیلم چگونه خطر را برای شخصیت اصلی القا می‌کند؟
• آیا رابطه رمانتیک و جنسی استاد و دانشجو در فیلم مناسب به نظر می‌رسد؟
• شخصیت اصلی از این مصیبت چه چیزی یاد می‌گیرد؟ آیا به نظر می‌رسد که او تمام شده است، یا اینکه او دردسرهای بیشتری خواهد داشت؟
• آیا این فیلم قمار را جذاب یا خطرناک نشان می‌دهد؟ آیا فکر می‌کنید این هدف فیلم بوده است؟
• آیا تاکنون به این موضوع فکر کرده‌اید که چرا در فیلم‌ها، نوشیدن الکل و قمار اغلب با هم همراه هستند؟

والدین باید بدانند که قمارباز بازسازی فیلمی با همین نام در سال ۱۹۷۴ است و مارک والبرگ در آن بازی می‌کند. انتظار برخی خشونت‌ها را داشته باشید، مشت زدن، مبارزه و کمی خون، و همچنین فریاد و بحث و کشمکش و تنش کلی. زبان بسیار تند است، با استفاده‌های متعدد از اف و اس. زنان بدون بالاتنه در یک باشگاه استریپ دیده می‌شوند، و شخصیت اصلی یکی از دانش‌آموزانش را می‌بوسد، با رابطه جنسی تلویحی. شخصیت اصلی همچنین به شدت مشروب می‌خورد و بیهوش می‌شود. این فیلم جزئیات کافی دارد تا به عنوان یک داستان هشداردهنده در مورد قمار در نظر گرفته شود، اما در عین حال قمار را به نظر جذاب و خطرناک می‌آورد. و اگرچه شخصیت اصلی یک استاد محبوب است، به هیچ وجه الگوی مثبتی نیست. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

قمارباز، بازسازی دیگری از هالیوود است و مثل همیشه، به خوبی نسخه اصلی نیست. در این مورد، نسخه برتر، فیلم قمارباز (1974) است که توسط کارل رایز کارگردانی و توسط جیمز توباک نوشته شده و جیمز کان در آن بازی کرده است. آن فیلم، لحظه‌ای را به تصویر می‌کشد، در حالی که بازسازی، صرفاً کپی آن است. با این حال، اگر فیلم جدید را به تنهایی در نظر بگیریم، نوعی طنین‌انداز دارد. و مثل نسخه اصلی، حرفی برای گفتن در مورد شرایط انسانی دارد.والبرگ در نقش اصلی، شگفت‌انگیز است، بی‌پروا و مطمئن اما ناخواسته به سمت زندگی زیرزمینی کشیده می‌شود — و در عین حال، دانشجویان خود را با واقعیت‌های تلخ نویسندگی روبرو می‌کند. ویلیام موناهان، نویسنده (فیلم رفتگان)، فیلمنامه‌ای پر از دیالوگ‌های سبک‌شده می‌نویسد که به بازیگرانی مثل جان گودمن فرصت درخشش می‌دهد. و رابرت وایات، کارگردان، شخصیت‌های فیلم را در دنیای جذاب و کثیف قماربازان فرو می‌برد. به نوعی، این فیلم از نسخه اصلی جذاب‌تر و کم‌عمق‌تر است، اما همچنان به عنوان یک داستان هشداردهنده ارزش دیدن دارد.