به اطراف خود نگاه کنید

یک راوی خشک و خالی در این مجموعه از فیلم‌های کوتاه کمدی ده دقیقه‌ای، درس‌هایی با موضوعات مختلف را ارائه می‌دهد، از جمله «ریاضی»، «آب»، «میکروب» و «ارواح». این مجموعه، برنامه‌های آموزشی دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ را به سخره می‌گیرد. اما شوخی اینجاست که شما در واقع چیزی یاد نمی‌گیرید، به جز اینکه چطور به پیشرفت فناوری بخندید. این مجموعه که توسط رابرت پاپر و پیتر سرافینوفیکز ساخته شده، در سال ۲۰۰۲ از بی‌بی‌سی پخش شد و سه سال بعد، سری دوم آن نیز به نمایش درآمد. در این مجموعه، کمدین‌های معروف بریتانیایی، از جمله سایمون پگ و نیک فراست، حضور دارند و برنامه‌های علمی-سرگرم‌کننده کلاسیک بریتانیایی، مثل «چطور» و «جهان فردا» را به سخره می‌گیرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هنر استفاده از «حقایق» ساختگی برای ایجاد اثر کمدی صحبت کنند - و اهمیت دانستن اینکه این نمایش صرفاً یک طنز است. کدام «حقایق» ارائه شده را می‌دانید که ۱۰۰٪ اشتباه هستند - و پاسخ‌های واقعی چیست؟ در مورد علم، آیا هیچ‌یک از اظهارات برنامه درست بودند - و اگر چنین است، آیا می‌توانید ۱۰۰٪ مطمئن باشید؟ چه عناصری مشخص می‌کند که این نمایش قرار است خنده‌دار باشد نه جدی؟ (در مورد همه چیز فکر کنید - از روایت تا کارگردانی هنری.) نوجوانان: این برنامه چگونه با برنامه‌های آموزشی واقعی که در مدرسه تماشا می‌کنید مقایسه می‌شود؟

والدین باید بدانند که این برنامه طنز بریتانیایی از برنامه‌های آموزشی دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، سرشار از اطلاعات علمی به شدت تحریف شده و نادرستی‌های آشکار است که هدف آن سرگرم کردن بزرگسالان است، و به همین دلیل انتخاب مناسبی برای کودکان در حال یادگیری اصول علمی پایه نیست. اگرچه بخش زیادی از محتوا به طور ذاتی برای نوجوانان بزرگتر نامناسب نیست (به جز برخی کنایه‌های جنسی و چند اشاره طنزآمیز به الکل)، اما ممکن است در آزمون بعدی خود نمره‌های پایینی کسب کنند، مگر اینکه تکالیف خود را به درستی انجام دهند. همچنین برخی ارجاعات به فرهنگ عامه بریتانیا وجود دارد که کودکان و حتی بزرگسالان آمریکایی ممکن است درک نکنند.

احتمالا بچه‌ها اینجا شوخی را متوجه نمی‌شوند -- و شاید این خوب باشد. در هر صورت، آیا واقعا می‌خواهید نوجوانان یا نوجوانان جوانتان نتیجه بگیرند که "میکروب‌ها در آلمان منشأ گرفته‌اند و سپس به سرعت در سراسر جهان گسترش یافتند"؟ اما برای نوجوانان بزرگتر و بزرگسالانی که تحصیلات زیادی دارند، نگاهی به اطراف شما یک گردش رضایت‌بخش به قلمرو دیوانه‌وار و نوستالژیک است. هر کسی که از یک طنز خوب لذت می‌برد، قطعا از اتکا نمایش به نورپردازی بد، موهای بد، کامپیوترهای قدیمی و ارجاعات فرهنگی قدیمی لذت خواهد برد، اما طرفداران سیرک پرنده مانتی پایتون -- و طنز بریتانیایی (یا باید بگوییم "هومور"؟) به طور کلی -- آن را به خصوص خنده‌دار خواهند یافت.