من هنوز اینجا هستم.

در سال ۲۰۰۸، بازیگر خواکین فینیکس تصمیم گرفت که دیگر از بازیگری خسته شده و می‌خواهد بازیگری را رها کند و به سراغ موسیقی هیپ هاپ برود. این فیلم او را در طول چند ماه بعد دنبال می‌کند، در حالی که با دوستان و دستیارانش دعوا می‌کند، از روابط عمومی دوری می‌کند، خبرنگاران و مصاحبه‌کنندگان را تحریک می‌کند و تلاش می‌کند تا تهیه‌کننده شان کامز (که با نام پی. دیدی هم شناخته می‌شود) را پیدا کند تا روی ضبط موسیقی‌اش کار کنند. چند اجرای زنده رپ آنطور که او امیدوار بود پیش نرفت و در ساعات خصوصی، فینیکس از ستایش به خشم می‌رسد. همه اینها در نهایت به حضور معروف او در فوریه ۲۰۰۹ در برنامه لیت شو با دیوید لترمن ختم می‌شود. آیا فینیکس به این مسیر خود تخریب‌گر ادامه می‌دهد یا اینکه جایگاه (جدید) خود را در جهان پیدا می‌کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رفتار فینیکس در فیلم صحبت کنند، از جمله فحش دادن، نوشیدن، سیگار کشیدن، مصرف مواد مخدر و دعوا. آیا برای اقدامات او عواقبی وجود داشت؟ اگر نه، آیا باید وجود می‌داشت؟ فکر می‌کنید با افرادی که به این شکل رفتار می‌کنند و سلبریتی نیستند، چه اتفاقی می‌افتد؟
• فیلم در مورد سلبریتی ها چه می گوید؟ آیا هدف آن انتقال پیامی خاص است؟ آیا موفق بوده است؟
• در واقع، رفتار فینیکس در اینجا بخشی از یک شوخی است. آیا خنده‌دار است؟ به نظر شما هدف فینیکس و افلک چه بود؟

والدین باید بدانند که من هنوز اینجا هستم به عنوان یک مستند درباره بازیگر خواکین فینیکس ارائه شده است، که در بهار ۲۰۰۹ شروع به رفتار عجیب کرد، زمانی که ادعا کرد از بازیگری بازنشسته می‌شود تا به حرفه رپ بپردازد. این فیلم که توسط دوست/داماد فینیکس، کیسی افلک، کارگردانی شده است، پس از انتشار به عنوان یک شوخی/فریب پیچیده آشکار شد، اما این موضوع چیزی از نمایش رفتارهای واقعاً وحشتناک آن کم نمی‌کند، از جمله هجوم الفاظ زشت (به خصوص "ف--ک")، مواد مخدر، الکل و رابطه جنسی با روسپی‌ها (هم برهنه‌های مرد و زن وجود دارد و هم صحنه‌هایی که تقریباً اعمال جنسی واقعی را نشان می‌دهند). اگرچه این فیلم قطعاً مناسب کودکان نیست، اما دیدگاه جالبی در مورد سلبریتی‌های لوس و نازپرورده ارائه می‌دهد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بسیاری از توجهات به این فیلم جنجالی در ابتدا بر سر واقعی یا ساختگی بودن آن متمرکز بود. خود فیلم به این سوال پاسخ نمی‌دهد، اما کارگردان کیسی افلک (که همچنین برادر زن فینیکس است) تایید کرد که این واقعاً یک شوخی پیچیده بود، اندکی پس از انتشار فیلم در سپتامبر ۲۰۱۰. به هر حال، این فیلم سوالات جالبی را در مورد امتیازات و طبقه‌بندی سلبریتی‌ها مطرح می‌کند. فینیکس (یا حداقل "شخصیت" او در فیلم) فرض می‌کند که چون مشهور است، می‌تواند به راحتی و بدون تلاش، کار رپ خود را شروع کند. از طرف دیگر، چه کسی می‌تواند بگوید او نمی‌تواند شغلش را عوض کند؟کارگردانی افلک صمیمی است، اما نه دقیقا زیبا. صدا خوب نیست و آهنگ‌های فینیکس معمولا گیج‌کننده‌اند (آنچه شنیده می‌شود وحشتناک است). فیلم خودش به‌طور پراکنده خنده‌دار است و رفتار ستاره به‌قدری نفرت‌انگیز است که هم جالب و هم آزاردهنده است. تقریبا می‌توانید شروع به دل‌سوزی برای او کنید؛ او به‌وضوح التماس چیزی می‌کند، اما او آن‌قدر آزاردهنده و خودخواه است که بسیاری نمی‌خواهند بمانند. نتیجه؟ از آنجایی که مشخص می‌شود فیلم یک فریب است، می‌توانید استدلال کنید که این بهترین اجرای فینیکس در طول دوران بازیگری‌اش است.