ستاره های خوب

در آنه در گرین گیبلز، وقتی خواهر و برادر میانسال ماریلا (سارا باتسفورد) و متیو کاتبرت (مارتین شین) برای یک یتیم پسر درخواست می‌دهند تا در مزرعه‌شان در جزیره پرنس ادوارد به آن‌ها کمک کند، سرنوشت دخالت می‌کند و به جای آن یک دختر را به آن‌ها می‌فرستد. اما آنه شرلی (الا بالنتاین) دختری معمولی نیست؛ او خیال‌پرداز، خلاق و رک است، که همه این خصوصیات در گرین گیبلز و آونلی احساس می‌شود. اما با گذشت زمان، آنه خودش را به متیو مهربان و ماریلا سختگیر می‌شناساند و شروع به پیدا کردن جایگاهش در جامعه وسیع‌تر، با کمک بهترین دوست جدیدش، دایانا (جولیا لالوند) می‌کند. ناگهان به نظر می‌رسد که او همیشه در آنجا بوده و در نهایت داشتن مکانی برای خانه خواندن، به آنه اجازه می‌دهد تا به روش‌های جدید شکوفا شود.

• آنچه باعث می‌شود آن در آنه از شرايط خود فراتر رود و بهترین جنبه‌های افراد را ببیند در آنه در گرین گیبلز چیست؟ چگونه پشتکار او به بار می‌نشیند؟ آیا صبر کردن برای پاداش دشوار است؟ چه نقاط قوت شخصیتی و مهارت‌های زندگی دیگری برای شما مهم هستند؟
• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های تجربه کودکی آنه و تجربه کودکی خودشان صحبت کنند. مسئولیت‌ها و نیازهای اساسی از زمان آنه چگونه تغییر کرده‌اند؟ کدام بخش‌های زندگی آنه برای شما بیش از همه عجیب و غریب به نظر می‌رسند؟ از سوی دیگر، آیا بخش‌هایی وجود دارد که با تجربه شما مطابقت داشته باشد؟
• آیا آن یک الگوی خوب است؟ چه ویژگی‌هایی در او ستودنی است؟ وقتی اشتباه می‌کند، چه واکنشی نشان می‌دهد؟

والدین باید بدانند که آن شرلی با موهای قرمز اقتباسی دیگر از کتاب کلاسیک ال.ام. مونتگومری در مورد یتیم سرشناس مو قرمز است. مانند فیلم محبوب ۱۹۸۵، داستان بر روی دختری سرزنده و خیال‌پرداز تمرکز دارد که خانه‌ای نامحتمل با دو خواهر و برادر میانسال در یک شهر کوچک کانادایی پیدا می‌کند. محتوای فیلم عمدتاً مناسب کودکان است، اگرچه دوست آن شرلی به طور تصادفی مست می‌شود و فلش‌بک‌های متعددی به گذشته آن شرلی اشاره به خشونت، تنبیه بدنی (مثلاً دست آن شرلی با خط‌کش زده می‌شود) و دیگر شرایط نامناسب زندگی دارد. در نهایت، اما روحیه و استقامت آن شرلی و پیام‌های فوق‌العاده داستان در مورد خانواده، دوستی و عشق، مدت‌ها پس از پایان فیلم با بینندگان می‌ماند.

مناظر چشم نواز، موسیقی شاعرانه و داستانی فراتر از زمان از خانواده و دوستی، این تفسیر از کلاسیک ال.ام. مونتگمری را به فیلمی دلپذیر برای تمام سنین تبدیل کرده است. آن شرلی باهوش بلافاصله با نگرش مثبت خود در برابر سختی ها، بینندگان را مجذوب می کند. سختی هایی که فراتر از تصور بیشتر ما است. از یتیم شدن در سنین پایین تا سرگردانی به عنوان عضوی ناخواسته در یک خانواده و سپس خانواده ای دیگر و در نهایت قرار گرفتن در یک خانه گروهی غم انگیز. (و البته غم و اندوه مادام العمر موهای قرمز او.) جای تعجب نیست که گرین گیبلز برای او به رویایی دست یافتنی تبدیل می شود و در حالی که او جایگاه خود را در آن پیدا می کند و در قلب مریلا و متیو جا می افتد، نمی توان آرزوی آینده ای درخشان برای آن شرلی را نکرد.این بازسازی آن شرلی با استقبال خوبی روبرو شده و به خوبی نسل جدیدی از مخاطبان را با این داستان کلاسیک که در دوران کودکی بسیار متفاوتی نسبت به دوران امروزی اتفاق می‌افتد، آشنا می‌کند و از همان صحنه‌های ابتدایی، تماشاگر را جذب می‌کند. با این حال، طرفداران نسخه مشهور سال ۱۹۸۵ که توسط کوین سالیوان ساخته شده، متوجه خواهند شد که این نسخه با برخی جنبه‌های داستان بازی می‌کند و تا حدودی ناامیدکننده است. برای مثال، نقش گیلبرت بلایت (درو هایتاوغلو) در این اقتباس، بسیار حاشیه‌ای است و به همین دلیل، کینه آن شرلی نسبت به او که در داستان اصلی بسیار پررنگ است، کمرنگ‌تر به نظر می‌رسد. شخصیت‌های ماریلا و متیو نیز به وضوح بازتفسیر شده‌اند، به طوری که ماریلا بسیار ملایم‌تر و متیو برون‌گرا‌تر از نسخه اصلی به تصویر کشیده شده‌اند و به همین دلیل، جلب رضایت آن‌ها توسط آن شرلی، کمتر به چشم می‌آید. این تغییرات و موارد مشابه، اگرچه با داستان اصلی تداخلی ندارند، اما توسط طرفداران نسخه اصلی که همچنان پس از سه دهه، نسخه مرجع محسوب می‌شود، قابل توجه خواهند بود.