سرنگتی

مجموعه شش قسمتی سرنگتی، دراماتیزه‌ای از زندگی حیوانات ساکن دشت سرنگتی در تانزانیا است. این مجموعه با روایت لوپیتا نیونگو (و جان بویگا در بریتانیا) طیف وسیعی از داستان‌های خانوادگی را به تصویر می‌کشد که گونه‌های مختلف را در زندگی روزمره‌شان نشان می‌دهد. از تماشای کالی، شیر ماده‌ای که توله‌هایش را خارج از قلمرو خود به دنیا آورده و تلاش می‌کند به تنهایی از خانواده‌اش محافظت کند، تا تماشای تیمبو، فیل جوانی که غمگین است چون مادرش نالا توجهش را به برادر نوزادش معطوف کرده، این مجموعه داستان‌های جذابی را ارائه می‌دهد که شباهت‌های احساسات و رفتارهای حیوانی و انسانی را برجسته می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌های مختلف انسان‌انگاری حیوانات در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی صحبت کنند. آیا حیوانات باید به گونه‌ای نمایش داده شوند که صفات انسانی را به خود بگیرند تا برنامه‌ها جذاب‌تر و قابل ارتباط‌تر باشند؟ آیا این امر سرگرم‌کننده‌تر است یا خیر؟
• هدف از ساخت مجموعه مستند سرنگتی چیست؟ آیا هدف این است که به ما نشان دهد حیوانات در دشت چگونه زندگی می‌کنند (و می‌میرند)؟ یا اینکه هدف این است که به ما نشان دهد رفتار حیوانات چقدر شبیه انسان‌هاست؟

والدین باید بدانند که مجموعه مستند شبکه دیسکاوری با نام سرنگتی، تصاویر نفس‌گیری از زندگی حیوانات مختلف در دشت سرنگتی را به نمایش می‌گذارد. زندگی روزمره این حیوانات به صورت داستان‌های دراماتیک ارائه می‌شود که به آنها ویژگی‌های انسانی می‌دهد. صحنه‌های خشونت‌آمیزی از شکار، کشتن و قلمرو حیوانات وجود دارد و همچنین مباحثی در مورد روش‌های جفت‌گیری.

این مجموعه بصری خیره کننده داستان های دراماتیک خلق می کند، با نسبت دادن صفات انسانی به حیوانات و خلق داستان هایی در مورد روابط بین آنها. حیوانات خاص به شخصیت ها تبدیل می شوند، و این، در کنار موسیقی متن و نحوه ویرایش یک سال فیلمبرداری، به خلق این دنیای داستانی زنده کمک می کند. اغلب سرگرم کننده تر از آموزشی است و گاهی اوقات به نظر می رسد که سعی در تشویق حمایت آینده از تلاش های حفاظت از آفریقا دارد. این لزوما چیز بدی نیست، اما لحظاتی وجود دارد که احساسات نسبت داده شده به حیوانات گاهی اوقات کمی اغراق آمیز به نظر می رسد. با این حال، سرنگتی جذاب است و جذابیت، تنش و لحظات جالبی را ارائه می دهد که مخاطبان از همه سنین را مجذوب خواهد کرد.