آدم کشان

ستارگان سریال هیتمن، مل گیدروک و سو پرکینز، زوج کمدین انگلیسی مشهور به میزبانی برنامه بزرگ پخت و پز بریتانیایی، در نقش دو قاتل قراردادی نالایق ظاهر می‌شوند. جیمی و فران، دو شخصیت نامناسب سریال، بهترین دوستان هم هستند. در هر قسمت معمولا آنها در حال انجام یک ماموریت هستند و در حین تلاش برای تکمیل قرارداد، گفتگوهای کمدی زیادی با هم دارند. به دلیل مهارت‌های قابل تامل آنها، هیچ‌گاه کارها طبق برنامه پیش نمی‌روند. سناریوهای کمدی تاریک، مثل نگه داشتن داروی حساسیت یک هدف به عنوان شکنجه، در سریال اتفاق می‌افتد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد رابطه شخصیت‌های اصلی فیلم گفتگو کنند. چطور جیمی و فران می‌توانند تا این حد به هم نزدیک باشند، اما از نظر احساسی در کارشان تا این حد از هم دور باشند؟ جیمی و فران در همکاری حرفه‌ای خود چه نقش‌های متفاوتی را ایفا می‌کنند؟ آیا فکر می‌کنید رابطه آن‌ها در صورت داشتن شغل بهتری متفاوت می‌بود؟
• سبک کمدی سیاه چیست؟ آیا هرگز مناسب است که از موضوعات جدی به شوخی یاد کنیم؟ چطور این نمایش تعادل را بین عناصر تاریک و لحظات شاد حفظ می‌کند؟
• آیا درست است که از جیمی و فران خوشمان بیاید یا حتی از آنها طرفداری کنیم؟ آیا در این نمایش به عنوان «آدم‌های خوب» به تصویر کشیده شده‌اند؟ با توجه به شغلشان، آیا فکر می‌کنید این شخصیت‌ها می‌توانند ویژگی‌های مثبتی داشته باشند؟

والدین باید بدانند که هیتمن یک کمدی سیاه در مورد یک جفت قاتل قراردادی زن است. گفتگوها و شوخ‌طبعی‌ها، از جمله گفتگوهای کمدی در مورد سکس، مواد مخدر، قتل و موضوعات جدی دیگر، برای مخاطب بزرگسال در نظر گرفته شده است. الفاظ رکیک، از جمله اف، اس، اهول و پیس، به طور مکرر استفاده می‌شود. تعداد زیادی از اصطلاحات جنسی، از جمله آلت تناسلی و منی، نیز در گفتگوها به چشم می‌خورد. شخصیت‌ها کشته می‌شوند، اما نه به طور گرافیکی. قتل و خشونت برای خنداندن تماشاگران است و خون و خشونت به طور کلی در حداقل است. به استفاده از مواد مخدر و مواد مخدر، از جمله اکستازی، اشاره شده و شخصیت‌ها در یک مهمانی شراب می‌نوشند.

طرفداران زوج کمدین بریتانیایی مل و سو (مل گیدرویک و سو پرکینز) در حین تماشای این مجموعه احساس راحتی خواهند کرد. مل و سو در نقش جیمی و فران، دو قاتل دست و پا چلفتی، در این مجموعه بسیار متفاوت از اجرای برنامه‌ی «بزرگترین مسابقه‌ی پخت و پز بریتانیا» ظاهر می‌شوند، اما همچنان به وضوح مل و سو هستند. در واقع، شیمی و زمان‌بندی کمدی بی‌نقص این دو بازیگر، تماشای این مجموعه را لذت‌بخش می‌کند. با این حال، حضور آشنا و راحت آن‌ها به این معنا نیست که این مجموعه برای همه‌ی سنین مناسب است، همانند برنامه‌های واقع‌نمای قبلی‌شان. «قاتلان حرفه‌ای» برای مخاطبان بالغ ساخته شده است.با وجود موضوع اصلی سریال، این مجموعه بیشتر به نمایش رابطه عجیب و غریب قاتلان نه‌چندان حرفه‌ای می‌پردازد تا اینکه شاهد قتل‌های آنها برای پول باشیم. البته آنها به اندازه کافی ماشه را می‌کشند، اما همیشه در خدمت طنز سیاه سریال است. یکی از "شوخی‌های" قسمت اول، به عنوان مثال، فران را نشان می‌دهد که به یک هدف اجازه می‌دهد کمی بیشتر زندگی کند تا بتواند صندلی خالی در مهمانی تولدش را پر کند.داستان قسمت‌ها به هیچ وجه عمیق یا چندلایه نیست. هر قسمت اساساً یک طرح گسترده است که در آن جیمی و فران باید با یک اتفاق ناگوار کنار بیایند - اغلب اتفاقی که خودشان به وجود آورده‌اند - قبل از اتمام یک کار سفارشی از سوی مرموز آقای کِی. این یک فرمول ساده و قابل هضم است که تقریباً به طور کامل توسط بازی‌های عالی دو ستاره اصلی پشتیبانی می‌شود. در اینجا هیچ داستان‌گویی پیچیده‌ای وجود ندارد و یا پیامی برای حس خوب بودن به شما منتقل نمی‌شود، اما اگر به دنبال خنده‌های ماکابر هستید، جیمی و فران هدف را به درستی می‌زنند.