هر نفسی که میکشی

هر نفس تو را دنبال می‌کند، داستان یک روان‌پزشک به نام فیلیپ کلارک (کیسی افلک) است که با روشی غیرمعمول در حال درمان زنی به نام دافنه (امیلی لین) است. بعد از اینکه او نتایج درمانش را در یک جلسه تخصصی به اشتراک می‌گذارد، دافنه خودکشی می‌کند. در حالی که حرفه و اعتبار فیلیپ در خطر است، او از وابستگی‌های خانوادگی‌اش به برادر دافنه، جیمز (سم کلفلین) بی‌خبر است.

• اهمیت ارتباطات در خانواده را مورد بحث قرار دهید. عدم ارتباط چگونه مشکلات عمیق‌تری را برای خانواده کلارک ایجاد می‌کند؟
• درباره لحظاتی که هر یک از کلارک‌ها مکث می‌کنند قبل از نادیده گرفتن غریزه یا قضاوت بهتر خود صحبت کنید. چگونه شکارچیان می‌توانند از مهربانی سوءاستفاده کنند؟
• سبک‌های دلهره‌آور و ترسناک چگونه به هم مرتبط هستند؟ چرا دانستن اینکه شخصیت‌ها در آستانه‌ی تصمیم‌گیری اشتباه هستند، می‌تواند الهام‌بخش باشد؟
• چگونه فضای فیلم هر نفس تو – خانه خانواده – نمادین رابطه خانواده با یکدیگر است؟
• فیلپ چگونه خودکنترلی خود را نشان می‌دهد؟ چه پیامدهای مثبت یا منفی ممکن بود رخ می‌داد اگر او احساساتش را کنترل نمی‌کرد؟

والدین باید بدانند که فیلم هر نفس تو یک تریلر روانشناسانه است در مورد فرآیند سوگواری، از جمله از دست دادن یک فرزند. این فیلم در مورد تاثیرات از دست دادن بر ما است و مرگ به تصویر کشیده می‌شود، از جمله جسدی که در برکه‌ای از خون افتاده است. تلاش برای خودکشی نیز نشان داده می‌شود. همه شخصیت‌ها از نظر احساسی آشفته هستند، که منجر به روابط نامناسب صمیمی می‌شود، از جمله رابطه‌ای بین یک دختر نوجوان و مردی در دهه سوم زندگی‌اش. لحظه‌ای از اشتیاق به صحنه‌ای از رابطه جنسی خشن منجر می‌شود، اما برهنگی گرافیکی وجود ندارد. نوجوانی با سیگار کشیدن و نوشیدن (در مقابل دوربین) و مصرف مواد مخدر (که به آن اشاره می‌شود) نافرمانی می‌کند. کلمه فحش چند بار استفاده می‌شود. کِیسی افلک و سم کلفلین در این فیلم بازی می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم که می‌تواند تقلیدی از فیلم کیپ فیِر تلقی شود، برای بزرگسالان شاید فیلمنامه‌ای با نقص و شخصیت‌هایی با تصمیمات مبهم باشد، اما برای خانواده‌هایی با نوجوانان بزرگ‌تر، می‌تواند در واقع ناخودآگاه، شاهکاری باشد. از آنجایی که فیلم از دید سوم شخص روایت می‌شود، بیننده قبل از اینکه شخصیت‌ها متوجه شوند، به نفوذی در خانواده کلارک مشکوک می‌شود. درست مثل یک فیلم ترسناک خوب، ما به صفحه نمایش فریاد می‌زنیم: «نه! این کار را نکن!» بینندگان ممکن است خود را باهوش‌تر از شخصیت‌ها احساس کنند، و این می‌تواند به‌خصوص در مورد نوجوانان مفید باشد. تقریباً شبیه تمرین برای تشخیص فعالانه موقعیت‌های خطرناک است؛ بچه‌هایی که با چنین موقعیتی در زندگی واقعی مواجه می‌شوند، ممکن است بیشتر به شهود خود گوش دهند، چون قبلاً «در» چنین موقعیتی قرار گرفته‌اند.علاوه بر این، با قرار دادن شخصیت اصلی به عنوان یک روانپزشک که در دانشگاه کار می‌کند، الگوهای رفتاری شناسایی می‌شوند. طنز غنی این است که دکتر کلارک به دیگران کمک می‌کند تا با چالش‌های سلامت روان خود کنار بیایند در حالی که خانواده خودش در حال فروپاشی است. در اینجا درس بزرگی در مورد قدرت ارتباط وجود دارد، زمانی که به وضوح مشخص است که فقدان آن خانواده کلارک را نابود می‌کند. و در عین حال، آشکار کردن اشتباهات «یک متخصص» (حتی اگر تخیلی باشد) به والدین اجازه می‌دهد تا نسبت به روش‌های تعامل با خانواده خود آگاه‌تر باشند. بنابراین در حالی که برخی از نقاط داستانی در فیلم هر نفس تو می‌گیری احتمالاً شما را متحیر می‌کند (افشای بزرگ پایان منطقًا می‌توانست در ابتدا با یک جستجوی ساده اینترنتی حل شود)، این فیلم پتانسیل پرورش همدلی و درک این واقعیت را دارد که همه ما با ترومای خود به شیوه‌های مختلف و نه همیشه به خوبی برخورد می‌کنیم، و کمی همدردی می‌تواند بسیار مفید باشد. فیلمی ضعیف که در واقع برخی کارها را به خوبی انجام می‌دهد؟ این یک روانشناسی معکوس عالی است.