اسلحه مرگبار ۲

ریگز (مل گیبسون) که پس از وقایع تراژیک فیلم اول تا حدودی دیوانه شده، در یک تریلر کنار ساحل زندگی می‌کند، اما بیشتر وقت خود را با شریکش مورتا (دنی گلاور) و خانواده‌اش می‌گذراند. به ریجز و مورتا وظیفه محافظت از لئو گتز (جو پشی)، پولشویی که از سوی قاچاقچیان مواد مخدر مورد هدف قرار دارد، محول می‌شود. این قاچاقچیان، دیپلمات‌های نژادپرست آفریقای جنوبی هستند که برای رسیدن به گتز و دستیابی به کامیون‌های پر از پول دزدیده‌شده، حاضرند کل نیروی پلیس را یکی یکی از میان بردارند. ریجز به سرعت با یکی از دشمنان وارد رابطه عاشقانه می‌شود. وقتی او توسط همدستانش به قتل می‌رسد، ریجز انگیزه لازم برای رویارویی با آنها را پیدا می‌کند.

• درباره ترکیب کمدی و خشونت در این فیلم، خانواده‌ها می‌توانند گفتگو کنند. آیا کمدی، صحنه‌های کشتن را ملایم‌تر می‌کند یا این ترکیب برایتان عجیب است؟ آیا فیلم‌های دیگری را می‌شناسید که این عناصر را با هم ترکیب کنند؟

والدین باید بدانند که این فیلم حاوی صحنه‌های خشونت‌آمیز و جنسی است. چند صحنه تیراندازی، کتک‌کاری و چاقوکشی در فیلم وجود دارد. اگرچه خشونت به صورت گرافیکی نمایش داده می‌شود، اما دوربین بر رنج کشیدن شخصیت‌ها متمرکز نیست. شخصیت‌های منفی فیلم دیپلمات‌های نژادپرست آفریقای جنوبی هستند و فیلم به نوعی بین کشور مبدأ آنها و نژادپرستی آنها ارتباط برقرار می‌کند. اگرچه این موضوع در زمان خود منطقی بود، اما ممکن است بینندگان جوان این تصور را داشته باشند که آپارتاید هنوز در آفریقای جنوبی اجرا می‌شود. یکی از شخصیت‌ها به نوعی به دلیل پولشویی بخشیده می‌شود.

سلاح مرگبار 2" دنباله‌ای کلیشه‌ای و پرشورتر از فیلم اول پرفروش است. در ابتدا، این فیلم خود را کمتر جدی می‌گیرد و با اضافه کردن شخصیت کمیک دیگری به شکل پسکی، که حداکثر استفاده را از یک نقش کوتاه می‌برد، لحنی طنزآمیز به خود می‌گیرد. گاهی کمدی فیلم سطحی و سخیف است، مانند صحنه‌ای که مرتو روی توالت نشسته که برای انفجار دستکاری شده است. این لحظات طنزآمیز جای خود را به نیمه دوم جدی‌تر فیلم می‌دهند، جایی که فیلم تلاش زیادی می‌کند تا اوج خونین و اجتناب‌ناپذیر خود را توجیه کند.این فیلم به شیوه‌ای بسیار ساده‌انگارانه به مسائل نژادی پرداخته و آپارتاید آفریقای جنوبی را با نازیسم یکی می‌گیرد. جالب توجه است که برنامه‌های تلویزیونی مورد علاقه ریگز، سه استوژ و لونی تونز هستند که هر دو پر از خشونت و خنده هستند. ترکیب خشونت و خنده در این فیلم بیشتر احساس بی‌رحمی و بی‌مورد بودن می‌دهد تا کارتونی بودن. اگرچه این فیلم روند رو به جلوی یک فیلم اکشن خوب را دارد، اما این ترکیب نامتعارف مانع از آن می‌شود که کاملا سرگرم‌کننده باشد.