بهترین بهترین ها

در فیلم بهترینِ بهترین‌ها، فرانک کوزو (جیمز ارل جونز) باید تیم جدید هنرجویان هنرهای رزمی خود را رهبری و الهام‌بخش آن‌ها باشد تا در مقابل تیم قدرتمند کره‌جنوبی به پیروزی برسند. دو تن از قوی‌ترین رقبای تیم آمریکا، الکس گریدی (اریک رابرتس) و تامی لی (فیلیپ ری) هستند که هر دو با مشکلات شخصی دست و پنجه نرم می‌کنند. آیا تیم آمریکا می‌تواند بر حریف قدرتمند کره‌جنوبی غلبه کند؟ آیا الکس و تامی هم در داخل و هم خارج از تشک پیروز خواهند شد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم‌های اکشن هنرهای رزمی صحبت کنند. چگونه صحنه‌های اکشن و خشونت در فیلم «بهترین‌ها» با فیلم‌های مشابه دیگر مقایسه می‌شود؟ آیا این صحنه‌ها متقاعدکننده بودند؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا به نظر شما نحوه برخورد فیلم با رفتار نژادپرستانه مناسب بود؟ چرا بله و یا خیر؟
• اگر این فیلم امروز ساخته می‌شد، چه چیزهایی می‌توانست متفاوت باشد؟

والدین باید بدانند که فیلم بهترین از بهترین‌ها، یک فیلم اکشن هنرهای رزمی محصول ۱۹۸۹ است که با بازی اریک رابرتس، جیمز ارل جونز و فیلیپ ری ساخته شده است. انتظار می‌رود صحنه‌های زیادی از مبارزه و زد و خورد، داخل و خارج از «رقابت» وجود داشته باشد. مقداری خون نشان داده می‌شود، اما تمام مشت‌ها و لگدها در مقایسه با استانداردهای صحنه‌های اکشن و مبارزه امروزی، قدیمی به نظر می‌رسند. برخی از صورت‌ها کبود و خونین نشان داده می‌شوند. بعداً شانه یک مرد دردناک به جای خود برگردانده می‌شود. مردان همچنین در مورد «روابط جنسی» و «عضلات عشق» صحبت می‌کنند و اظهارات جنسی در مورد زنان می‌کنند. یک شخصیت مرد سفیدپوست به طور مداوم رفتار و زبان نژادپرستانه‌ای نسبت به هم‌تیمی آمریکایی آسیایی و رقبای کره‌ای جنوبی خود نشان می‌دهد. تقریباً همه چیز در مورد نحوه نمایش کره‌ای‌های جنوبی اشتباه و نژادپرستانه است (به عنوان مثال، نام‌های آنها اشتباه است و به زبان غیرقابل فهم غرغر می‌کنند). زبان فیلم شامل کلمات «خراب‌شده»، «خدای لعنتی»، «چینکی»، «زرد»، «احمق»، «بیضه» و «جهنم» است. بزرگسالان در فیلم سیگار می‌کشند و مشروب می‌خورند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ممکن است در تلاش برای استفاده از موفقیت سری فیلم‌های اصلی کاراته کید (1984-89)، این فیلم بدشانس ساخته شده باشد. اما هیچ چیز در مورد بهترین بهترین‌ها دقیق یا خوب نیست. همه چیز در مورد نحوه نمایش این فیلم از کره جنوبی، هنرهای رزمی و رقابت‌های سازمان یافته اشتباه است. فرضیه فیلم مشکوک و نژادپرستانه است، زیرا برای یکی، هنر رزمی ملی کره جنوبی تکواندو است، در حالی که هنر رزمی ملی ژاپن کاراته است. به ویژه با توجه به اینکه این دو ملت تاریخ بسیار پیچیده‌ای با یکدیگر دارند، ممکن است به ویژه برای ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها هر دو توهین آمیز باشد، زیرا برای یکی، کره جنوبی هرگز میزبان مسابقات قهرمانی کاراته جهان نخواهد بود. به عبارت دیگر، کره جنوبی (در میان بیش از 70 کشوری که تاکنون در مسابقات شرکت کرده‌اند) در کل تاریخ مسابقات قهرمانی کاراته جهان حتی یک مدال هم کسب نکرده است.نمایش تیم کاراته کره جنوبی (که باز هم، خود این موضوع منطقی نیست) به طرز خنده‌داری ابتدایی است (آنها اغلب در حال تمرین به روش‌های مضحک نشان داده می‌شوند: ایستادن، انقباض عضلات زیر آبشار کوچک، دویدن در برف بدون پیراهن، ضربه خوردن مکرر با چوب‌های بزرگ، و تمرینات سخت) و غیردقیق (زبانی که به عنوان "کره‌ای" صحبت می‌کنند بی‌معنی است و نام‌های "کره‌ای جنوبی" آنها جعلی است). و در حالی که مبارزات به سبک و چشمگیر طراحی شده‌اند، با ضربات فراوان، تبادل ضربات، و خشونت، هیچ‌کدام از آنها دقیق نیستند (بسیاری از حرکات کاراته یا تکواندو نیستند، قوانین رقابت سازمان‌یافته کاملاً نادیده گرفته می‌شوند، و ضربات غیرقانونی زیادی مجاز هستند). علاوه بر این مسائل، برخورد فیلم با زنان قابل تحسین نیست، نویسندگی آن عالی نیست، و بازیگری آن لحظات شرم‌آوری را ایجاد می‌کند. اما همچنین، به دلایل بسیاری از موارد فوق، برای برخی، این فیلم بسیار خنده‌دار خواهد بود.