املی

آملیا (با بازی اُدری تاتو) در خانواده‌ای رشد می‌کند که والدینش نمی‌دانند چطور عشق خود را به او ابراز کنند. او دختری متفکر، آرام و ناظر می‌شود که تصمیم می‌گیرد زندگی اطرافیانش را تغییر دهد، قلب‌ها را به سوی ماجراجویی‌ای که در انتظارشان است باز کند، از قصابِ بدجنس انتقام بگیرد، زوجی را که از ابراز دلتنگی به یکدیگر می‌ترسند، به هم برساند و دنیای بیرون را به نقاش گوشه‌گیر و پدرش بشناساند. اما آیا او برای خودش هم کاری می‌کند که برای دیگران کرده و با جمع‌آوری‌کننده‌ی مرموز عکس‌های دور انداخته‌ی باجه‌های عکاسی، عشق را پیدا می‌کند؟ و آن «شبح» که در بسیاری از عکس‌های پاره‌شده ظاهر می‌شود، کیست؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل تمایل آملی برای کمک به دیگران از راه دور و اکراه او از نشان دادن خود به مردی که توجهش را جلب کرده است، صحبت کنند.
• چرا این‌قدر آدم‌ها به کمک بیرونی برای شاد بودن نیاز دارند؟ آیا کسی هست که بخواهید به او کمک کنید؟
• آملیا چگونه شفقت و همدلی را نشان می‌دهد؟ در مورد کنجکاوی و قدردانی چه؟ چرا این نقاط قوت شخصیت مهم هستند؟

والدین باید بدانند که در حالی که آملی مثل یک قصه‌ی پریان است، لحظات گرافیکی هم دارد. یکی از شخصیت‌ها در یک فروشگاه پورنو کار می‌کند و ما او را در میان اسباب‌بازی‌های جنسی می‌بینیم. موقعیت‌های جنسی صریح اما طنزآمیزی وجود دارد. اشاره‌ای به خودکشی شده و مادر یک کودک در یک تصادف کشته می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم سرشار از جذابیت‌های خیال‌انگیز و سبک است، درست مثل یک سوفله شکلات که پر از هواست. آدری توتو در نقش آملی، با آن موهای کوتاه لولو، فوق‌العاده است. ژان-پیر ژونه، نویسنده و کارگردان، داستانی را روایت می‌کند که بین یک قصه افسانه‌ای و مستند قرار دارد. نگاه او به پشت صحنه و نمایش علایق و سلایق شخصیت‌ها، از تمیز کردن جعبه ابزار و چروک شدن انگشتان در حمام تا فرو بردن دست در بشکه غلات و شکستن شکر روی کرم بروله، به‌طور خاص و به نحوی بسیار تاثیرگذار است.