درخشش ابدی یک ذهن پاک

جوئل (جیم کری) سعی دارد تا با درد و اندوه جدایی اخیر خود از کلمانتین (کیت وینسلت) کنار بیاید. وقتی متوجه می‌شود که کلمانتین تحت یک عمل جراحی قرار گرفته تا تمام خاطرات خود را از زمان سپری شده با جوئل به طور کامل پاک کند، با شرکت انجام دهندهٔ این عمل ملاقات می‌کند و تصمیم می‌گیرد دقیقاً همین کار را انجام دهد. اما وقتی این فرایند شروع می‌شود و او دوباره این خاطرات را که با کلمانتین داشته تجربه می‌کند، دچار شک و تردید می‌شود. با کمک کلمانتین، شروع به کنترل خاطرات می‌کند تا راهی برای حفظ هر چه بیشتر خاطرات خود با او پیدا کند، و حتی وقتی این خاطرات شروع به محو شدن می‌کنند، کلمانتین و جوئل تلاش می‌کنند تا راهی برای دیدار دوباره پیدا کنند، علی‌رغم اینکه خاطرات خود را از دست داده‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خاطراتی که ممکن است بخواهند آنها را فراموش کنند و خاطراتی که همیشه مطمئن هستند که حفظ می‌کنند، صحبت کنند. همچنین ممکن است آنها علاقه‌مند باشند تا معنی کلمه "lacuna" را جستجو کنند، در مورد برخی از نقل قول‌های مورد علاقه خود صحبت کنند و برخی از اشعار فوق‌العاده الکساندر پاپ را بخوانند.
• چگونه سرشت خاطره در سراسر این فیلم کاوش و نشان داده شده است؟ آیا ماهیت نامنسجم برخی از صحنه‌ها آینه‌ای از تلاش‌های خود شما برای به یاد آوردن لحظاتی از زندگی‌تان است؟
• آیا استفاده از مواد مخدر و الکل در این فیلم غیرضروری به نظر می‌رسید یا بازتابی واقع‌گرایانه از زندگی این شخصیت‌های بزرگسال بود؟

ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND" فیلمی است که ایده‌ی رایج «بهتر عشق ورزیدن و از دست دادن آن است تا هرگز نچشیدن طعم عشق» را بررسی می‌کند. در سراسر فیلم از الفاظ رکیک استفاده می‌شود و کلماتی مانند F-word به کرات شنیده می‌شود. شخصیت‌ها اغلب در حال نوشیدن الکل، کشیدن سیگار و ماریجوانا به تصویر کشیده می‌شوند. در یکی از سکانس‌ها، زنی پس از اینکه در حالت مستی با ماشین دوست پسرش به شیر آتش‌نشانی برخورد کرده، به آپارتمان او سرمی‌رسد. در سکانسی دیگر، مردی با دوست دخترش در مورد علاقه‌اش به مصرف ماریجوانا برای جبران مستی‌اش بحث می‌کند. این صحنه‌ها و تم کلی حفظ خاطرات علی‌رغم دردی که پس از یک رابطه شکست خورده ایجاد می‌کنند، باعث می‌شود که این فیلم بیشتر مناسب بزرگسالان و نوجوانان بالغ باشد.

این رمان عاشقانه فوق‌العاده خیال‌انگیز و دلپذیر، شیرین‌ترین فیلم تاکنون از ذهن پیچیده و شگفت‌انگیز نویسنده چارلی کافمن است. او با تم‌های هویت، زمان، حافظه و جذابیت در جهانی کمی نامتعادل بازی می‌کند که به‌طور عجیبی آشنا و شبیه به خانه به نظر می‌رسد. این فیلم با سبکی هم خشن و هم رویایی فیلمبرداری شده است و لحن غیررسمی و خودمانی آن به‌آرامی مفاهیم را پیش می‌برد، به طوری که تقریباً شروع به داشتن منطقی فراتر از زندگی واقعی می‌کند.کری و وینسلت با بازی در این نقش‌ها خطر آن را پذیرفته‌اند که شخصیت‌های خود را همانقدر که برای یکدیگر آزاردهنده هستند، برای ما نیز آزاردهنده کنند، و در نهایت آنها نیز غیرقابل مقاومت هستند. مارک رافالو، تام ویلکینسون و کرستن دانست بی‌نقص هستند و تضادی شیرین و تلخ از نقص و اشتیاق را به نمایش می‌گذارند. میشل گوندری کارگردان، فیلمنامه کافمن را با تصاویری بدیع و زیرکانه از حافظه و فراموشی تکمیل می‌کند.