بیویس و بات‌هد

بیویس و بات‌هد دو نوجوان علاقه‌مند به موسیقی متال در غرب میانه آمریکا هستند که اوقات خود را با پرسه زدن در شهر، دردسر درست کردن و تماشای ویدئو در اینترنت می‌گذرانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت‌های این مجموعه صحبت کنند. بیویس و بات‌هد چه کسانی هستند؟ ویژگی‌های شخصیتی آنها چیست؟ چگونه علایق آنها بر انتخاب‌هایشان در زندگی تأثیر می‌گذارد؟
• از کجا می‌توان طنز موجود در بیویس و بات‌هد را فهمید؟ چه چیزی آن را خنده‌دار می‌کند؟ آیا خندیدن به این شخصیت‌ها درست است؟ چرا بله یا خیر؟
• بیویس و بات هد چگونه با رسانه های اجتماعی و اینترنت تعامل میکنند؟ آیا نظرات آنها درک شما از ویدئوهایی که تماشا میکنند را تغییر میدهد؟

والدین باید بدانند که بویس و بات‌هد، اثر مایک جاج، یک انیمیشن کمدی درباره دو پسر نوجوان است. این شخصیت‌ها اساسا نسبت به هر چیزی جز نیازها و خواسته‌های خودشان بی‌توجه هستند و خودشیفتگی (و وسواس جنسی) آنها اغلب باعث می‌شود در موقعیت‌هایی قرار بگیرند که برای مواجهه با آن‌ها به اندازه کافی بالغ نیستند. این نمایش، تمرینی تمام‌عیار در کمدی سطح پایین است که شامل کنایه‌های جنسی مداوم و فحش‌های ملایم است. همچنین این نمایش، کلاس آموزشی در نحوه ساخت کمدی سطح پایین بدون استفاده از شوخی‌های نژادپرستانه یا طبقاتی است. این نمایش همچنین موفق می‌شود که از وسواس جنسی شخصیت‌ها، طنز زیادی خلق کند بدون اینکه زن‌ستیز به نظر برسد. با این حال، همیشه احتمال این وجود دارد که بینندگان، این کمدی طنزآمیز را به صورت واقعی درک کنند.

بازگرداندن یک مجموعه‌ای به این اندازه نمادین، کاری دشوار و معمولا غیرضروری است، اما این مجموعه درخشان است. سریال بویس و بات‌هد ساخته مایک جاج، به‌درستی به عنوان فصل نهم مجموعه محبوب دهه ۹۰ ام‌تی‌وی، پس از وقفه‌ای ۲۰ ساله، ساخته شده است. اما این بازگرداندن به‌طور شگفت‌انگیزی امروزی به نظر می‌رسد، فراتر از صرفا اشاره به اتاق‌های فرار، بازارهای کشاورزان و تیک‌تاک. شخصیت‌ها به نظر می‌رسد به این دوره خاص از فرهنگ آمریکایی به همان اندازه که به سال ۱۹۹۳ می‌خوردند، می‌خورند، و کمدی به همان اندازه سطح پایین است بدون اینکه هرگز نفرت‌انگیز یا کینه‌توز به نظر برسد. در واقع، به‌طور مداوم و به‌طور آشکار مشخص است که چقدر سازندگان این شخصیت‌ها را دوست دارند، که به آن‌ها اجازه می‌دهد بویس و بات‌هد را به ماجراجویی‌های واقعا خنده‌دار، اگر چه روزمره، (مانند گیر افتادن در یک جعبه مقوایی برای یک هفته) بفرستند که خوشبختانه هرگز برای هیچ‌کس دیگری اتفاق نمی‌افتد.