مسابقه برای نجات جهان

مسابقه نجات دنیا داستان چند فعال محیط‌زیست، با سنین ۱۵ تا ۷۲ سال، است که تلاش‌های زیادی برای حمایت از اهدافشان می‌کنند. بیشتر آن‌ها از ساحل غربی و شمال غربی اقیانوس آرام هستند و طیف وسیعی از فعالیت‌ها را پوشش می‌دهند. آجی پایپر، مدافع عدالت اجتماعی نوجوان، یکی از متهمان در یک پرونده قضایی است که ۲۱ کودک و نوجوان علیه دولت فدرال به دلیل حق داشتن هوای پاک و محیط‌زیست امن اقامه کرده‌اند. میریم کشیا، حدود ۷۰ سال دارد و فارغ‌التحصیل سپاه صلح است و در راهپیمایی بزرگ برای اقدامات اقلیمی، هشت ماه در سراسر کشور پیاده‌روی کرده است. بیل مایر، پدری از منطقه سیاتل، یک «کایاکتیویست» است که از بنرهای خلاقانه و گروهی از قایقرانان کایاک برای اعتراض به سوخت‌های فسیلی و سکوهای نفتی استفاده می‌کند. ابی بروک‌وی، مادر ساکن شمال غربی اقیانوس آرام، به همراه چهار نفر دیگر به دلیل مسدود کردن مسیر قطار نفت در ایالت واشینگتن دستگیر می‌شود. اما احتمالاً فعال افراطی‌ترین، مایکل فاستر است که با اتهامات کیفری مواجه است، زیرا به‌طور غیرقانونی یک شیر اضطراری قطع جریان را در داکوتای شمالی فعال کرده و خطوط لوله نفت را بسته است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فعالیت‌های زیست‌محیطی و تغییرات اقلیمی، همانطور که در مستند «رقابت برای نجات جهان» به تصویر کشیده شده است، صحبت کنند. در مورد مسائل زیست‌محیطی مورد بحث در این مستند چه می‌دانید و چگونه بر مردم تأثیر می‌گذارد؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟
• آیا فکر می‌کنید این فعالان خیلی افراطی عمل می‌کنند؟ آیا می‌توانید با سطح تعهد و شدت تلاش آنها در راه هدفشان ارتباط برقرار کنید؟ چگونه فعالیت‌های آنها بر آنها تأثیر مثبت و منفی گذاشته است؟
• کدام یک از فعالان را به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ چه ویژگی‌های شخصیتی مثبتی را به نمایش می‌گذارند؟
• در سال‌های اخیر، گفتگو و بحث در مورد تغییرات آب و هوایی چگونه تغییر کرده است؟ به نظر شما چه اقداماتی می‌توانید برای کمک به حفاظت از محیط زیست انجام دهید؟

والدین باید بدانند که مسابقه برای نجات جهان مستندی است در مورد فعالان محیط زیست که به افراط روی می‌آورند، گاهی خود را در معرض خطر قرار می‌دهند و به نام عدالت اقلیمی قانون را زیر پا می‌گذارند. این فیلم فعالان ۱۵ تا ۷۲ ساله‌ای را به تصویر می‌کشد که به صورت انفرادی یا گروهی علیه وابستگی بشر به روش‌های مخرب محیط زیست اعتراض می‌کنند. آنها داوطلبانه از پیاده‌روی در سراسر کشور تا خاموش کردن خط لوله کی‌استون داکوتای شمالی، از مسدود کردن عبور قطار نفت تا پیوستن به دیگران برای شکایت از دولت فدرال برای حق هوای پاک، اقدامات مختلفی انجام می‌دهند. این فیلم به طور واضح از اصلاحات محیط زیستی حمایت می‌کند و به عنوان فراخوانی برای بینندگان در نظر گرفته شده است تا سهم خود را در حفاظت از محیط زیست ایفا کنند. در چند صحنه، فعالان و معترضان دستگیر می‌شوند و اعترافاتی همراه با اشک وجود دارد که نشان می‌دهد چگونه فعالیت می‌تواند طاقت‌فرسا و تمام‌کننده باشد، اما در غیر این صورت تنها محتوای مبهم، استفاده گاه به گاه از الفاظ نامناسب (از جمله "f--k") در لحظات ناامیدی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این پروفایل‌های جالب، اگر نه آشکارساز، از فعالان مختلف تغییرات آب و هوایی، هم الهام‌بخش و هم هشداردهنده است، به این معنی که نشان می‌دهد چگونه می‌توان بین فعالیت‌های اجتماعی و زندگی شخصی و خانوادگی تعادل برقرار کرد. جو گانتز، کارگردان، می‌توانست (و شاید باید) بر تعداد کمتری از فعالان تمرکز کند و به بررسی دقیق‌تر پیشینه آن‌ها بپردازد - چه چیزی باعث شد تا این‌قدر به محیط زیست متعهد شوند، چگونه بازداشت‌هایشان (در مواردی) بر عزیزانشان و شغل روزمره‌شان تأثیر گذاشت و غیره. به دلیل اینکه این مستند شامل فعالان زیادی است، مسابقه برای نجات جهان بیشتر شبیه یک نظرسنجی است تا یک سمینار. گانتز، به اعتبار خود، افرادی که پروفایل‌شان را تهیه کرده است، پرستش نمی‌کند. بینندگان بدون شک به کار و ریسک‌هایی که این فعالان انجام می‌دهند احترام خواهند گذاشت، اما فیلمساز از به تصویر کشیدن تلاش‌های آن‌ها برای تعادل بین فعالیت‌های زیست‌محیطی و والدین بودن، مدرسه و کار، دوری نمی‌کند.اجی جوان یکی از جذاب‌ترین شخصیت‌های فیلم است، با توجه به سن، تعهد و مهارت‌های سخنرانی متقاعدکننده‌اش. بیل پدری مهربان و دوست‌داشتنی است که با شور و شوق درباره اقدامات مستقیم کایاکتیویست‌ها در اعتراض به سکوی نفتی صحبت می‌کند. میریام، مسن‌ترین فعال حاضر در فیلم، شایسته زمان بیشتری روی پرده است. پیاده‌روی در سراسر کشور برای هر کسی کار ساده‌ای نیست، چه برسد به فردی هفتاد ساله با مشکلات مفصلی. سخت است که برای او آرزوی موفقیت نکنید. اما ابی انتخاب عجیبی برای فیلم است. او می‌تواند غیرقابل‌تحمل و خودخواه به نظر برسد، درحالی‌که دیگران الهام‌بخش و درست‌کارتر به نظر می‌رسند. در جریان پرونده دادگاهش، شهادتی غیرقابل‌توضیح و شرم‌آور ارائه می‌دهد که حتی با وکیل خود نیز درگیر می‌شود. جای تعجب است که او در نسخه نهایی فیلم باقی مانده است. مایکل فاستر، که می‌توانست به‌راحتی موضوع یک مستند انفرادی باشد، کاملاً برعکس است. بیانیه نهایی او خلاصه‌ای از مستند است: این افراد آماده‌اند تا آزادی شخصی خود را برای بقای محیط‌زیست زمین فدا کنند، فارغ از هزینه‌های فردی.