داستان عشق

جنیفر کاویلیری (علی مک‌گرا) دانشجوی موسیقی در کالج رادکلیف و الیور بارت چهارم (رایان اونیل) دانشجوی دانشگاه هاروارد، علی‌رغم تفاوت‌های پس‌زمینه‌شان، عاشق یکدیگر می‌شوند. الیور از یک خانواده ثروتمند وپس (سفیدپوست پروتستان آمریکایی) است، در حالی که جنیفر در نانوایی پدرش در رود آیلند بزرگ شده است. الیور قرار است به مدرسه حقوق هاروارد برود، در حالی که جنیفر قصد دارد پیانو را در پاریس مطالعه کند، اما همه چیز با اعلام نامزدی آن‌ها تغییر می‌کند. الیور به دلیل نپذیرفتن خواسته پدرش مبنی بر به تعویق انداختن ازدواجشان، از نظر مالی قطع می‌شود. جنیفر موسیقی را رها می‌کند و برای حمایت از الیور در دوران مدرسه حقوق، به عنوان معلم مشغول به کار می‌شود. سرمایه‌گذاری او زمانی نتیجه می‌دهد که الیور با افتخار فارغ‌التحصیل می‌شود و شغلی پردرآمد در نیویورک پیدا می‌کند. وقتی جنیفر تلاش می‌کند تا باردار شود اما موفق نمی‌شود، متوجه می‌شود که به بیماری لاعلاجی مبتلا شده است. او و الیور روزهای آخرشان را با لذت بردن از هر لحظه با هم سپری می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش مرگ و میر در فیلم‌ها صحبت کنند. آیا مرگ جنیفر به صورت واقع‌گرایانه به تصویر کشیده شد؟ خانواده‌هایی که تجربه مرگ و از دست دادن یکی از اعضای خانواده را داشته‌اند، می‌توانند آن را با فیلم مقایسه کنند. چرا فیلم‌سازان مرگ و میر را یا به صورت آرمانی، مانند این مورد، یا وحشتناک، مانند فیلم‌های ترسناک، به تصویر می‌کشند؟ آیا دوست دارید فیلم‌هایی ببینید که مرگ را به صورت واقع‌گرایانه به تصویر بکشند؟ چرا یا چرا نه؟

برخی از گفتگوهای فیلم حاوی الفاظ خفیف است. جنیفر از اولیور در مدرسه حقوق حمایت می‌کند، اما به محض اینکه اولیور شغل پیدا می‌کند، آرزوهای موسیقی خود را کنار می‌گذارد تا یک خانه‌دار باشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

با وجود اینکه این بازسازی کلیشه‌ای رومئو و ژولیت تقریباً توسط جاذبه آرام رایان اونیل نجات می‌یابد، بینندگان جوان ممکن است به سرعت دکمه اخراج را فشار دهند. سرکوفت‌های مداوم جنیفر و طعنه‌های پی‌درپی او آنقدر آزاردهنده است که باورپذیری عشق الیور به او را تضعیف می‌کند. بیماری و مرگ جنیفر قرار است احساسات قوی را برانگیزد، اما بینندگانی که نتوانند از شخصیت آزاردهنده او فراتر روند، ممکن است در برانگیختن همدردی مشکل داشته باشند. با این حال، نوجوانان حساس ممکن است در احساسات شدید از دست دادن و غم الیور سهیم شوند.در سال 1970، فیلم LOVE STORY از روی رمان پرفروش اریک سیگال اقتباس شد و به همان اندازه محبوب بود. اما پرداخت بسیار رمانتیک مرگ جنیفر باعث می‌شود که بعید به نظر برسد که این فیلم بتواند مخاطبان امروزی را جذب کند. در عوض، مخاطبان ممکن است وقتی خط معروف "عشق به معنای هرگز نگفتن متاسفم است" را می‌شنوند، احساس ناراحتی کنند. این کلمات در زمان اکران این فیلم اشک‌آور همه‌جا بودند، اما پیام آن‌ها به‌خصوص خوب کهنه نشده است.