من جین دُئو هستم

من جین دو هستم" بینندگان را با دختران جوانی آشنا می‌کند که در نوجوانی خود را در دنیای کثیف قاچاق جنسی کودکان گرفتار یافته‌اند. این قربانیان که توسط قوادهایی استخدام شده‌اند که دقیقاً می‌دانند چگونه به طعمه‌های آسیب‌پذیر و خودکامه‌ای که فرار کرده‌اند یا تنها و بیگانه احساس می‌کنند، قربانیان این سوء استفاده وحشتناک اغلب در آگهی‌های آنلاین صریح به تصویر کشیده می‌شوند. وب‌سایتی به نام Backpage.com به طور خاص به عنوان اصلی‌ترین فروشنده آنلاین این نوع از درخواست نام برده می‌شود. این فیلم که توسط جسیکا چستین روایت می‌شود، چیزهای وحشتناکی را که اکثر قربانیان قاچاق جنسی تجربه می‌کنند، توصیف می‌کند - تجاوز، اعتیاد به مواد مخدر، ناتوانی در فرار - اما همچنین وقت زیادی را صرف جزئیات مبارزات حقوقی طولانی می‌کند که توسط قربانیان و خانواده‌های آنها علیه بک‌پیج و صاحبان/مدیران آن صورت گرفته است.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی مسائلی که در فیلم «من جین دُو هستم» مطرح شده، صحبت کنند. آیا پیش از تماشای این فیلم، درباره‌ی قاچاق جنسی未成年ین چیزی می‌دانستید؟ فکر می‌کنید چه اقداماتی ممکن است مانع از رخ دادن چنین اتفاقی برای دختران دیگر شود؟
• نقش وب‌سایت بک‌پیج دات کام در تبلیغ خدمات جنسی، بخش مهمی از فیلم را تشکیل می‌دهد - همانطور که حفاظت قانونی آنها از مسئولیت محتوای ارائه‌شده توسط کاربران، نیز چنین نقشی دارد. آیا با این قانون موافق هستید؟ این موضوع چگونه با اصلاحیه اول قانون اساسی آمریکا مرتبط است؟ آیا این را به عنوان یک مسئله آزادی بیان می‌بینید؟
• چرا فکر می‌کنید قربانیان پس از تلاش برای بازگشت به زندگی عادی خود مورد آزار قرار گرفتند؟

مستند من جین دو هستم، چشمان بیننده را به روی قربانیان قاچاق جنسی未成年 باز می‌کند. این فیلم حاوی محتوا و صحنه‌های ناراحت‌کننده و غیرمناسبی است که مرتبط با تجربه‌های دختران است، از جمله اشاره به تجاوز و سوءاستفاده، همچنین صحبت درباره اعتیاد به مواد مخدر و عکس‌هایی از دختران نوجوان در وضعیت‌های غیراخلاقی/آشكار (تصاویر بدون پوشش محو شده است). اما در نهایت، فیلم بیشتر بر روند قانونی طولانی و دردناکی تمرکز دارد که قربانیان و خانواده‌هایشان برای مقصر شناختن شرکت‌ها (به‌ویژه بک‌پیج.کام) و نقش آنها در این وضعیت تاسف‌بار پشت سر گذاشته‌اند. بنابراین، آماده شنیدن صحبت‌های زیادی درباره معاملات پیچیده شرکتی، حفره‌های قانونی و روند کند دادرسی باشید. در فیلم به ندرت از الفاظ نامناسب استفاده می‌شود، اما کلماتی مانند "س-------" و "فاحشه" شنیده می‌شود. مصمم بودن خانواده‌ها برای مبارزه، نشان‌دهنده پایداری و استقامت آنهاست و درخواست آنها برای همدلی و درک شرایط، تاثیرگذار است.

اگر دختر نوجوان بوده‌اید، یا دختر نوجوان می‌شناسید، یا دختری دارید که به زودی دختر نوجوان می‌شود (در واقع، تقریبا همه)، این فیلم تکان‌دهنده شما را عصبانی خواهد کرد. غیرقابل‌قبول است که شرکت‌های اینترنتی بتوانند با ادعای عدم مسئولیت در قبال محتوای تولیدشده توسط کاربران، از تسهیل سوءاستفاده و فحشا فرار کنند. اما مسائل مربوط به اصلاحیه اول نیز مطرح می‌شوند که فقط سطح frustrat را افزایش می‌دهد؛ این درست نیست که دفاع از این شیوه‌ها تحت پوشش گسترده محافظت از "آزادی بیان" قرار گیرد. سپس یک مشت گوت از مونتاژ دختران و زنان جوان وجود دارد که عنوان فیلم را تکرار می‌کنند: "من جین دئو هستم"، همه آنها می‌گویند، و نمی‌توانید آنها را در موقعیت‌های صریح و تحقیرآمیزی که در Backpage.com بسیار دیده می‌شود، تصور کنید. این وحشتناک است.تمرکز مستند "من جین دُو هستم" بر نبرد حقوقی طولانی و پیچیده‌ای که توسط قربانیان قاچاق انسان و خانواده‌هایشان به تصویر کشیده شده، نگاهی تکان‌دهنده و ناامیدکننده به گوشه‌های تاریک اتاق‌های هیئت مدیره و دادگاه‌ها ارائه می‌کند. اما دنبال کردن همه این درخواست‌ها و جلسات دادگاه می‌تواند دشوار باشد و در نهایت، این بخش‌های فیلم همان تأثیر عاطفی داستان‌های خود دختران را ندارد. با این حال، این فیلم پرده از یک وضعیت وحشتناک برمی‌دارد که نیاز به عدالت دارد و امید است که به حفظ امنیت بیشتر دختران کمک کند.