گناهکار

در فیلم گناهکار، کارآگاه جو بییلر (جیک جیلنهال) در انتظار محاکمه‌ای است که اگر همه چیز به خوبی پیش برود، می‌تواند او را به جای قرار گرفتن در مرکز پاسخگویی به تماس‌های 911، دوباره به خیابان‌ها و انجام وظیفه بازگرداند. در آستانه پایان شیفت شب قبل از حضور در دادگاه، بییلر تماسی از زنی (با صدای رایلی کیو) دریافت می‌کند که ظاهراً ربوده شده است. او به آرامی جزئیات شرایط زن را بیرون می‌کشد و بیش از حد در دیدن پایان وضعیت آن شب سرمایه‌گذاری می‌کند. پایداری سرسختانه او می‌تواند نتیجه محاکمه‌اش را به خطر بیندازد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه افشای جزئیات درباره جو بییلور در طول فیلم «گناهکار» صحبت کنند. در پایان فیلم چه چیزهایی در مورد او می‌فهمید که قبلاً نمی‌دانستید، و این چگونه ادراک شما از رفتار و اقدامات او را تغییر می‌دهد؟
• این فیلم چگونه تغییر می‌کرد اگر صحنه‌هایی در مکان‌های واقعی هم فیلمبرداری می‌شد، مثلاً داخل ون در بزرگراه یا در آپارتمان بچه‌ها؟
• آیا می‌توانید به فیلم‌های دیگری که دیده‌اید فکر کنید که در آن تمرکز به شدت بر روی یک شخصیت باشد؟ آیا بازی بازیگر در طول این فیلم برایتان باورپذیر بود؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که فیلم مهیج و پرتنش گناهکار بازسازی فیلم دانمارکی Den Skyldige است و جیک جیلنهال در آن نقش‌آفرینی می‌کند. این فیلم شامل توصیفات و صحنه‌هایی از خشونت است که ممکن است برای برخی بینندگان ناراحت‌کننده باشد. خشونت به‌طور مستقیم نشان داده نمی‌شود، به جز تصاویر تلویزیونی از آتش‌سوزی‌های جنگلی و پرخاش‌های خفیف یا لحظات بیماری شخصیت اصلی. در عوض، افراد ترس‌ها و تجربیات خود را در موقعیت‌هایی مانند مصرف بیش از حد مواد مخدر، ربوده شدن با چاقو و فرار در بزرگراه، سرقت توسط یک فاحشه، بچه‌هایی که رها شده‌اند، یافتن یک کودک کوچک زخمی، تلاش احتمالی برای خودکشی، قتل، و موارد دیگر توصیف می‌کنند. توصیف ناامیدانه‌ای که یک شخص از ناتوانی خود در دریافت کمک برای پرداخت هزینه‌های درمان پزشکی ضروری اما گران‌قیمت ارائه می‌دهد، بسیار غم‌انگیز است. در این فیلم تنوع بازیگران وجود دارد، و در محیط اداری آن از سرویس بهداشتی بی‌جنس استفاده شده است. کلمه "فحش" به کرات استفاده شده است. همچنین کلمات "خراب"، "کال"، "احمق"، "لعنتی"، "خدای لعنتی"، "جهنم"، "عیسی"، و "خدا" نیز به کار رفته‌اند. در این فیلم درباره‌ی دستگیری قاچاقچیان مواد مخدر توسط پلیس بحث می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در موضوع و زیبایی‌شناسی تاریک، بازسازی آنتوان فوکوآ از فیلم دانمارکی Den Skyldige، این تریلر پرتنش را به لس‌آنجلس منتقل می‌کند. اما در فیلم گناهکار، لس‌آنجلس فقط در تصاویر تلویزیونی و نقشه‌ها دیده می‌شود، که به‌طور کامل در یک اداره پلیس اتفاق می‌افتد. در عوض، شهرِ افراط‌ها درست بیرون از پنجره قرار دارد. مانند خشونتی که از طریق تماس‌های 911 منتقل می‌شود، این موضوع پیشنهاد و شنیده می‌شود، اما دیده نمی‌شود، که به بیننده اجازه می‌دهد آن را تصور کند و به تنش اضافه می‌کند. این فیلم به‌طور هوشمندانه‌ای از نور، صدا و یک دفتر اداری گرفته‌شده برای نمایش حالت ذهنی جو بییلور جیک جیلنهال استفاده می‌کند. این کارآگاهِ مضطرب به‌وضوح مشکلات خشم دارد و به نظر می‌رسد از استرس شدید رنج می‌برد، که جیک جیلنهال، تمرکز انفرادی دوربین برای 90 دقیقه، آن را به تصویر می‌کشد. این فیلم به توانایی او در حفظ این تنش به‌طور متقاعدکننده بستگی دارد.در همین حال، معمای پشت شرایط شخصیت او با رازگشایی او در تماس‌های 911 از زنی که ظاهراً ربوده شده، هم‌راستا است. هیچ چیز آنطور که به نظر می‌رسد نیست. فوآ بیننده‌ها را از ابتدا در اضطراب قرار می‌دهد، با صحنه‌ای از جو که در حال دست و پنجه نرم کردن برای نفس کشیدن در حمامی سرد و سفید است. جو به پست خود در یک دفتر اعزام آبی-سیاه که توسط صفحه‌های نمایش کامپیوتر، چراغ‌های رومیزی و نور کم فیلتر شده از طریق پرده‌های نیمه‌باز روشن شده است، بازمی‌گردد. بر روی دیواری از صفحه‌های نمایش تلویزیون، تصاویری از آتش‌سوحشیانه در سراسر لس‌آنجلس در حال سوختن است. فقط وقتی جو به نظر می‌رسد که شباهتی از صلح را پیدا می‌کند، آتش‌های درخشان خاموش می‌شوند. بیشتر اوقات، او به سختی می‌تواند اضطراب خود را مهار کند. صداهای محیطی می‌آیند و می‌روند، با صداهای خفه‌شده، طنین‌انداز یا زنگ‌دار جایگزین می‌شوند، انگار ما داخل سر جو هستیم. صداهای پشت تماس‌ها توسط بازیگران مشهوری مانند ایتان هاوک، ریلی کیو و پیتر سارسگارد بازی می‌شوند، اما هیچ‌کدام روی صفحه نمایش دیده نمی‌شوند. تکه‌های تماس‌های وحشت‌زده آنها قرار است آشفته کنند. آنها داستانی ویرانگر را می‌بافند که موضوعات معاصر مانند خشونت پلیس و نابرابری‌های اجتماعی را مطرح می‌کند، و تنها در پایان فیلم - مانند آسمان‌های بالای لس‌آنجلس - روشن می‌شود.