هیچکس

در فیلم «هیچ‌کس»، هاج منسل (با بازی باب اودنکرک) به همراه همسرش بکا (با بازی کانی نیلسن) و فرزندانشان بلیک (با بازی گیج مانرو) و سامی (با بازی پیزلی کادرات)، زندگی آرام و حومه‌نشینی دارند. اما پس از یک سرقت خانگی، هاج بیداری خشونت‌آمیزی دارد و برای محافظت از خود و خانواده‌اش در برابر یک گانگستر خطرناک روسی، دست به شورش و خشونت می‌زند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «هیچ‌کس» صحبت کنند. آیا اغراق‌آمیز بودن آن، تأثیرش را کاهش می‌دهد؟ یا حجم زیاد خشونت، نادیده گرفتن آن را غیرممکن می‌کند؟ تأثیر این فیلم در مقایسه با فیلم‌هایی که خشونت واقع‌گرایانه‌تری دارند، چگونه است؟»
• «این فیلم را در مقایسه با دیگر فیلم‌های "پدر انتقام‌جو" که دیده‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟ برای مثال فیلم‌هایی مثل "گرفته شده"، "جان سخت" و "آرزوهای مرگبار"».
• درباره حمله هچ به مردان در اتوبوس بحث کنید. آیا فکر می‌کنید آنها سزاوار کاری بودند که او با آنها کرد؟ داستان چگونه بینندگان را نسبت به آسیب شدیدی که هچ به آنها رساند، راضی می‌کند؟ آیا او گزینه‌های دیگری داشت؟
• «سمت سمی مردانه‌گرایی» چیست؟ آیا فکر می‌کنید در فیلم «هیچ‌کس» به نمایش گذاشته شده است؟ چرا مهم است که شخصیت‌های مرد در فیلم احساسات خود را نشان دهند و فقط به پرخاشگری برای حل مشکلات متکی نباشند؟
• «چه عناصری در این فیلم وجود دارند که نشان‌دهنده‌ی طنز و کنایه در آن هستند؟»

والدین باید بدانند که «هیچ‌کس» یک فیلم اکشن جنایی مهیج است در مورد هاج منسل (با بازی باب ادنکیرک)، یک شوهر/پدر حومه‌نشین که پس از یک سرقت خانگی به لبه پرتگاه می‌رسد. در جستجوی راهی برای ابراز خشم خود، هاج در نهایت گروهی از مردان جوان را که برای یک شب مهمانی بیرون رفته‌اند، از پا درمی‌آورد و آنها را در بیمارستان و در آستانه مرگ قرار می‌دهد. اهداف او به عنوان افراد خوبی به تصویر کشیده نمی‌شوند -- آنها در حال رانندگی تحت تاثیر الکل هستند و نظرات نامناسبی به یک زن جوان که تنها در اتوبوس نشسته است، می‌دهند -- اما رفتار آنها حمله وحشیانه هاج را توجیه نمی‌کند. خشونت به صورت گرافیکی و شدید به تصویر کشیده شده و با پیشرفت فیلم تشدید می‌شود، و مرگ‌ها بیش از حد و خونین‌تر می‌شوند. فکر کنید به تیراندازی، چاقوکشی، مشت‌زنی، بمب‌گذاری و موارد بیشتر. و آنقدر اسلحه وجود دارد: تقریباً هر شخصیت مردی مسلح به سلاح است یا کسی را با آن می‌کشد، و سلاح‌ها از یک اسلحه کمری تا یک مسلسل یوزی متغیر است. (مسمومیت مردانگی، کسی؟) شخصیت شرور کوکائین مصرف می‌کند و شخصیت‌های قهرمان الکل می‌نوشند. زبان فیلم تند و تیز است و کلمه "لعنتی" به عنوان کلمه انتخابی استفاده می‌شود. نگاهی گذرا به عکس‌های مربوط به روابط سلطه و تسلیم وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

فیلم «وینکی» اودنکیرک با موضوع بهره‌کشی از پدران، به نظر مقدر است که به یک فیلم کالت تبدیل شود. این فیلم درباره مردی است که احساس می‌کند زندگی حومه‌ای و متاهلی، او را از مردانگی ساقط کرده است. بعد از اینکه خانه‌اش مورد هجوم قرار می‌گیرد و پسر نوجوانش در این آشفتگی کتک می‌خورد، او تاج و تخت خود را با قدرت و زور بازپس می‌گیرد، تاج و تختی که تستوسترونش به نظر می‌رسد آن را طلب می‌کند. یا حداقل، اینطور است که برخی از بینندگان همدل ممکن است آن را ببینند. اما در حالی که این موقعیت به طور جدی به تصویر کشیده می‌شود، یک عنصر کمدی تاریک نهفته در آن وجود دارد که درک شوخی را دارد؛ تقریباً طنز است، اما نه کاملاً. این فیلم به خودی خود خنده‌دار نیست، اما برخی لحظات عجیب و غریب و غیرمنتظره به عنوان دیالوگ‌های نقل‌قول‌شدنی ظاهر می‌شوند، از آن نوع دیالوگ‌هایی که روی تی‌شرت‌ها چاپ می‌شوند.بخشی از عجیب و غریب بودن شخصیت‌ها، خلاقیت فزاینده خشونت است. آنچه که به‌عنوان یک مبارزه هیپنوتیزم‌کننده شروع می‌شود، به خشونت کارتونی تبدیل می‌شود که با کارتون‌های Wile E. Coyote برابری می‌کند. به نظر می‌رسد هدف آن خنداندن بینندگان در حالی است که همچنان صحنه‌های خشن و خونین وجود دارد. این تلاش، شاهدی بر زنده بودن و تداوم مردسالاری سمی است، حتی اگر گاهی با چشمک و لبخند همراه باشد. بخشی از آن، پذیرش بی‌پروا دو کلیشه مردانه است: یک خودروی اسپرت کلاسیک و انباری از اسلحه (که البته در نهایت به اندازه دو مشت مؤثر نیستند). این فیلم در واقع کمی مضحک است و خود آگاه است. این همان چیزی است که آن را سرگرم‌کننده می‌کند.