اسب دریایی

«سیبیسکویت» بر اساس کتاب پرفروش لورا هیلنبراند با همین نام، داستان اسب مشهور را روایت می‌کند که به‌عنوان اسبی کوچک و بدخلق که هرگز نباید برنده می‌شد، به شهرت رسید، اما به‌طور شگفت‌انگیزی توانست بر بهترین اسب‌های مسابقه‌ی روزگار خود غلبه کند. "رد" پولارد (توبی مگوایر) یک سوارکار بلندقد است که خانواده‌ی فقیرش او را به یک سوارکار حرفه‌ای می‌سپارند تا با سوار شدن بر اسب‌هایش، معاش او را تأمین کند. چارلز هاوارد (جف بریجز) که آرزوی داشتن اسب‌های مسابقه را دارد، به دنبال مربی دلسوز و آشنا به اسب‌ها می‌گردد و در نهایت تام اسمیت (کریس کوپر)، گله‌دار بی‌حرف و ولگرد، را پیدا می‌کند. اسمیت اسب‌ها را رام و درمان می‌کند و در همین حین، هاوارد را با مضمون اصلی فیلم آشنا می‌کند: "زندگی را به خاطر کمی آسیب، دور نمی‌اندازیم." اسمیت، سیبیسکویت را به‌عنوان اسب مسابقه‌ی هاوارد انتخاب می‌کند، اسبی که سال‌های اخیر را در مسابقات آموزشی به سایر اسب‌ها باخته تا اعتماد به نفس آن‌ها را بالا ببرد. بیشتر سوارکاران پس از دیدن سیبیسکویت که سرکشی و گاز گرفتن می‌کند، از صحنه فرار می‌کنند. با این حال، اسمیت سوارکارش را در پولارد می‌یابد و تیمی از افرادی که به فرصت‌های دوم نیاز دارند و به آن اعتقاد دارند، تکمیل می‌شود.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد واکنش شخصیت‌های فیلم Seabiscuit در برابر از دست دادن صحبت کنند. چارلز با انزوا و تأمل، تام با عمل‌گرایی، و رد با خشم واکنش نشان می‌دهند. این واکنش‌ها می‌توانند نقاط قوت یا ضعف یا هر دو باشند. همچنین باید در مورد تأثیر متقابل شخصیت‌ها بر یکدیگر (از جمله اسب Seabiscuit) بحث شود. هر عضو خانواده باید بپرسد: "من می‌توانم زندگی چه کسی را تغییر دهم؟"»
• «خانواده‌ها همچنین باید در مورد این موضوع صحبت کنند که چارلز چه منظوری دارد وقتی می‌گوید کسی که نمی‌داند کوچک است، گاهی می‌تواند کاری بزرگ انجام دهد.»

والدین باید بدانند که در فیلم Seabiscuit، والدین رد به دلیل شرایط سخت مالی مجبور می‌شوند او را به فردی که صاحب اصطبل است بسپارند و او پیشنهاد می‌دهد که رد را به عنوان یک سوارکار پرورش دهد. ترک ناگهانی والدینش بر او تأثیر منفی می‌گذارد و ممکن است بینندگان جوان را که مانند رد، دلیل رفتن والدینش را درک نمی‌کنند، بترساند. تصادف اتومبیلی خارج از صحنه رخ می‌دهد که منجر به مرگ پسر جوان چارلز می‌شود، و سپس شوک و سوگواری به دنبال دارد. همچنین، رد تلاش می‌کند با بوکس آماتوری مقداری پول به دست آورد، اما در این راه آسیب‌های قابل توجهی می‌بیند و تماشاگران مسابقه به نظر تهدیدآمیز می‌رسند. آسیب ورزشی دیگری رخ می‌دهد که منجر به آسیب شدید پای رد می‌شود. علاوه بر این، اشاره‌هایی به نوشیدن الکل در دوران ممنوعیت الکل وجود دارد، و گوینده رادیو مقدار زیادی الکل مصرف می‌کند. سوارکاران به طور مرتب به یک فاحشه‌خانه در مکزیک می‌روند، جایی که صحنه‌ای از روابط جنسی بین رد و یکی از زنان آنجا به تصویر کشیده می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم دوستداران اسب، اگرچه کامل نیست، اما سرگرمی دلنشینی را ارائه می‌دهد. دلیل وجود فیلم‌های خوب ورزشی، اغلب درباره‌ی یک بازنده‌ای که موانع را برای موفقیت پشت سر می‌گذارد، این است که به ما به شیوه‌ای عمیق و تأثیرگذار جلب توجه می‌کنند. آمریکایی‌ها قهرمانان ورزشی را شدیداً دوست دارند، زیرا می‌خواهیم باور کنیم که تفاوت در چیزی فراتر از فیزیک است، چیزی که در قلب بزرگ و روح سرسخت وجود دارد. «سیبیسکویت» هر تصور جذابی از یک بازنده را به ترتیب از اصطبل بیرون می‌آورد، اما موفق می‌شود فیلمی با مضامین آشنا را به زیبایی یک اسب اصیل به تصویر بکشد، هرچند که در پایان با مشکلاتی مواجه می‌شود.گری راس، کارگردان، تلاش قابل تحسینی در به تصویر کشیدن موضوعات متنوع در یک فیلم دارد. در واقع، این موضوعات به طور دقیق و با جزئیات فراوان به نمایش گذاشته می‌شوند، به طوری که برخی ممکن است تکرار آن‌ها را آزاردهنده بدانند. برخی از مخاطبان ممکن است بخش‌هایی از فیلم را کند و روایت مستندگونه و جدی دیوید مک‌کالوگ را سنگین و خسته‌کننده بیابند. در نهایت، اگرچه جزئی است، اما نشستن مگوایر بر اسب به گونه‌ای است که نمی‌توان او را به عنوان یک سوارکار واقعی تصور کرد. فیلم Seabiscuit دارای تنش، حرکت و هیجان مورد انتظار مخاطبان از فیلم‌های تابستانی است، اما مزیت آن، بازی‌های قدرتمند بازیگران است که در فصل تابستان اغلب با انیمیشن‌های کامپیوتری یا انفجار ماشین‌ها جایگزین می‌شود.