تردید

در سال ۱۹۶۴، پدر فلین جوان (با بازی فیلیپ سیمور هافمن) با موعظه‌های الهام‌بخش و رفتار صمیمی خود، یک منطقه در برانکس را متحول می‌کند. مدرسه محلی منطقه نیز در حال تجربه تغییراتی است: اولین دانش‌آموز آفریقایی-آمریکایی، دونالد میلر (با بازی جوزف فاستر) به تازگی در این مدرسه ثبت‌نام کرده است. خواهر آلیوس (با بازی مریل استریپ)، مدیر ترسناک مدرسه که در مورد کشیشی که سه قاشق چای‌خوری شکر در چای خود می‌ریزد و ناخن‌های بلند دارد، مطمئن نیست، شاهد همه این اتفاقات است. وقتی خواهر جیمز (با بازی ایمی آدامز)، معلم تازه‌کار، به خواهر آلیوس اطلاع می‌دهد که پدر فلین دونالد را به یک جلسه خصوصی دعوت کرده و بوی شراب از نفس او به مشام می‌رسیده، خواهر آلیوس مطمئن می‌شود که کشیش رفتاری نامناسب با پسر داشته است. او آرام نمی‌گیرد تا زمانی که همه شک و تردیدها برطرف شوند، اما آنچه کشف می‌کند، ابهامات معنوی و عاطفی است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم صحبت کنند. چه چیزی در مورد مذهب می‌گوید؟ به‌خصوص در مورد کلیسای کاتولیک؟
• چرا خواهر الویسیوس و پدر فلین با هم درگیر می‌شوند؟ چه کسی درست می‌گوید و چه کسی اشتباه می‌کند؟ و در مورد شک و تردید چه؟ آیا فکر می‌کنید پدر فلین گناهکار است یا بی‌گناه؟
• ویژگی‌های مشترک فیلم‌هایی که بر اساس نمایشنامه‌ها ساخته می‌شوند چیست؟ آیا نمایشنامه‌ها همیشه فیلم‌های خوبی می‌سازند؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که این درام مبتنی بر بازی، برای کودکان مناسب نیست. این فیلم به پرسش‌هایی در مورد خدا، ایمان و شر می‌پردازد که احتمالا برای مخاطبان جوان خسته‌کننده یا بسیار پیچیده خواهد بود. اگرچه کودکان در این فیلم حضور دارند، اما موضوعات آن برای بزرگسالان است -- به‌ویژه پرسش از اینکه آیا یک کشیش به کودکی تعرض کرده است و اینکه تردید در مورد اتفاق افتاده، سه شخصیت اصلی را از هم می‌پاشد. خط داستانی دیگر، ماهیت پدرسالارانه کلیسای کاتولیک را بررسی می‌کند، با وجود اینکه این کلیسا به کارهای نیکو (راهبه‌های) زن وابسته است. اگرچه سوگند خوردن، خشونت یا نوشیدن الکل در فیلم کم است، اما این فیلم برای کودکان مناسب نیست (و احتمالا برای آنها هم جالب نخواهد بود). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اقتباس نمایشنامه‌ای با این عظمت برای پرده‌ی نقره‌ای اغلب ناامیدی به بار می‌آورد، اما تردید به عنوان یک درام جذاب و تحریک‌کننده جان سالم به در می‌برد. در برادوی، شکِ جان پاتریک شنلی، برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر و تونی، با بررسی بی‌امان ایمان و دشمن شایسته‌اش، تردید، مخاطبان را به خود جلب کرد.بله، در این فیلم کارگردانی دست و پاگیر وجود دارد که بیشتر مناسب صحنه تئاتر است. همچنین تعداد زیادی از عناصر کلیشه‌ای و اغراق‌آمیز (برگ‌های رقصان در باد، باران تند، آسمان غمگین -- ما پیام را دریافت کردیم، پایان غم‌انگیز است) وجود دارد. و بازی معمولاً عالی آدامز در اینجا فقط قابل قبول است. با این حال، نمی‌توانید از تم‌های قدرتمندی که فیلم جسارت به کار گرفتن آن‌ها را دارد چشم‌پوشی کنید: آیا درست است، همانطور که پدر فلین می‌گوید، شک می‌تواند به اندازه اطمینان قوی و پایدار باشد؟ یا ذاتاً برای مومنان بد است؟ شاید فیلم به همه این سوالات به طور قدرتمند پاسخ ندهد، اما حداقل تلاش می‌کند.