مربی کارتر

ساموئل ال. جکسون در نقش مربی کارتر، یک ورزشکار ستاره سابق دبیرستانی در کالیفرنیا، به این مدرسه بازمی‌گردد تا هدایت تیم بسکتبال را بر عهده بگیرد. اما او یک مربی معمولی نیست. او اصرار دارد که هر بازیکن قراردادی را امضا کند که شامل پوشیدن کت و کراوات در روزهای مسابقه، حضور در کلاس‌ها و نشستن در ردیف جلوی کلاس، و کسب نمره بالاتر از حداقل مورد نیاز برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی است. بسیاری از اعضای تیم با فشارهای دیگری دست و پنجه نرم می‌کنند، از جمله یکی از بازیکنان که دختر مورد علاقه‌اش باردار است (نقش این دختر را اشانتي، ستاره موسیقی پاپ بازی می‌کند) و یا وسوسه پول و هیجان جرم و جنایت خیابانی. برخی از بازیکنان از تیم خارج می‌شوند، اما برخی می‌مانند و تیم شروع به پیروزی می‌کند. وقتی کارتر متوجه می‌شود که اکثر بازیکنان به قرارداد خود پایبند نبوده‌اند، سالن ورزشی را قفل می‌کند و از بازی کردن آنها خودداری می‌کند تا زمانی که همه آنها در درس‌هایشان پیشرفت کنند و به همه قول‌هایی که داده‌اند عمل کنند. این کار خشم مسئولان مدرسه و والدین را برمی‌انگیزد.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره تمرکز مربی کارتر بر استفاده از زبان و لباس برای نشان دادن احترام صحبت کنند.
• چرا پسر کارتر می‌خواست انتقال پیدا کند؟
• بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند خود را کوچک کنند تا دیگران را تهدید نکنند. اما ما برای درخشیدن آمده‌ایم، نه برای این که نگرانی و ترس خود را پنهان کنیم. ما اینجا هستیم تا درخشش درونی خود را نشان دهیم. و وقتی این کار را می‌کنیم، ناخودآگاه دیگران را مجاز به انجام همین کار می‌کنیم." این عبارات بخشی از نقل قولی از ماریان ویلیامسون است که گاهی به اشتباه به نلسون ماندلا نسبت داده می‌شود. این عبارات می‌تواند موضوع بحث و گفتگوی خوبی باشد. این عبارات چه معنایی برای شما دارند؟

والدین باید بدانند که در فیلم مربی کارتر برخی محتواهای مناسب بزرگسالان وجود دارد، از جمله بارداری نوجوانان خارج از ازدواج و بحث در مورد سقط جنین. در فیلم از برخی کلمات تند و ناسزا استفاده شده است، اما همچنین بحث بسیار ارزشمندی در مورد کلمه نژادپرستانه‌ای که قبلا برای توهین به سیاه‌پوستان استفاده می‌شده، مطرح می‌شود و این که آیا استفاده آن توسط آفریقایی‌تباران مناسب است یا خیر، به ویژه وقتی که استفاده آن توسط یک سفیدپوست می‌تواند خشم‌آور باشد. این فیلم صراحتاً در مورد انواع خشونتی که در محله‌های داخلی شهر رخ می‌دهد، مانند تیراندازی صحبت می‌کند. یک شخصیت کشته می‌شود و همچنین برخی محتواهای مرتبط با قاچاق مواد مخدر در فیلم وجود دارد.

این فیلم که بر اساس داستانی واقعی ساخته شده است، داستان تیمی که از عقب‌ماندگی شروع می‌کند و در نهایت به موفقیت می‌رسد را یک گام فراتر می‌برد و به شکل جذابی روایت می‌کند. بینندگان این نوع فیلم‌ها را دوست دارند، زیرا: ۱) اهمیت کار گروهی را یاد می‌گیرند؛ ۲) درک می‌کنند که انضباط و احترام به خود و دیگران چقدر مهم است؛ ۳) توسط یک رهبر الهام‌بخش هدایت می‌شوند؛ یا حتی بهتر از آن، ۴) همه موارد فوق. کارتر به بازیکنانش نشان می‌دهد که بزرگترین مانع، ترس خود آنها از تلاش برای رسیدن به چیزی بیشتر از وضعیت فعلی‌شان است. او می‌گوید: «از امروز، مثل برنده‌ها رفتار می‌کنید، مثل برنده‌ها بازی می‌کنید و مهم‌تر از همه اینکه شما برنده خواهید شد.» این جمله ساده و واضح است، مگر اینکه شما یک طرفدار ورزش باشید. یا مگر اینکه جزو کسانی باشید که خود را «واقع‌گرا» می‌نامند و فکر می‌کنند این بچه‌ها ارزش تلاش برای نجات دادن را ندارند. مدیر مدرسه آنها در همین دسته قرار می‌گیرد. او فکر می‌کند که این دانش‌آموزان فارغ‌التحصیل نخواهند شد، بنابراین بهترین کاری که می‌تواند بکند این است که یک تجربه‌ی فوق‌العاده به آنها بدهد تا برای بقیه زندگی‌شان به آن چنگ بزنند.برای کارتر، این مسئله فراتر از یک فصل پیروزی بود. او می‌خواست زندگی پیروزمندانه‌ای برای خود و تیمش رقم بزند. هدف او این بود که تیمش شایستگی دریافت بورسیه‌های تحصیلی دانشگاهی را کسب کند و همچنین به آنها درس انضباط، کار تیمی و خودباوری بیاموزد. جکسون، همانند همیشه، فوق‌العاده است و استعداد او در مسحور کردن مخاطب، او را به انتخاب ایده‌آلی برای ایفای نقش یک مربی تبدیل می‌کند که می‌تواند به کسانی که مدت‌ها پیش امیدشان را از دست داده‌اند، امید دهد. همین طرز گفتن کلمه "سر" و اصرارش برای اینکه تیمش نیز او را "سر" خطاب کنند، همه چیز را درباره شخصیت او و رابطه‌اش با بازیکنان نشان می‌دهد. بازیگران جوان در فیلم "مربی کارتر" در حالی که در پرتاب حلقه‌ها بسیار مطمئن هستند، اما در نشان دادن احساسات خود چندان مطمئن نیستند. با این حال، جکسون آنقدر خوب روی پرده ظاهر می‌شود که به آنها تمرکز و حضوری فراتر از حد معمول می‌بخشد.