اتصال

در JUNCTION، سه داستان متفاوت و مرتبط در مورد بحران مواد مخدر اپیوئیدی روایت می‌شود. مایکل (برایان گرینبرگ) پدری مطلقه است که بعد از عمل جراحی کمر به اکسی‌کدون معتاد شده و این موضوع در حال تخریب رابطه او با پسر جوانش و همسر سابقش، آلیسون (سوفیا بوش) است. مری (اشلی مدکو) کلینیک درد دارد و از نظر اخلاقی در مورد تجویز دارو به افرادی که ممکن است به آن نیاز نداشته باشند، دچار تردید است، اما از نظر مالی در تنگنا قرار دارد و دختر نوجوانش به تازگی به دانشگاه کلمبیا قبول شده است. در نهایت، لارنس (گریفین دان) مدیرعامل یک شرکت قدرتمند داروسازی به نام کان‌مد است که به دلیل روش‌های تجاری غیراخلاقی تحت پیگرد قانونی قرار گرفته است. در همین حال، پسر لارنس، جیکوب (رایان اگولد) در تلاش است تا کنترل شرکت را به دست بگیرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نمایش مصرف و سوء مصرف مواد مخدر در فیلم Junction بحث کنند. پیامدهای این موضوع چیست؟ آیا در این داستان جنبه مثبتی از داروها یا مواد مخدر وجود دارد؟
• از میان سه شخصیت اصلی در سه داستان، کدام با کمترین پیامدهای سخت مواجه می‌شود؟ به نظر شما چرا این‌طور است؟
• آیا این فیلم دیدگاه شما را تغییر داد یا بر همدردی شما با افرادی که به مواد مخدر افیونی معتاد هستند، تأثیر گذاشت؟ اگر چنین است، چگونه؟
• بر اساس آنچه از فیلم آموختید، چه اقداماتی می‌توان برای مقابله با بحران مواد افیونی انجام داد؟

والدین باید بدانند که جَنکشن یک درام با نیت خوب در مورد بحران مواد مخدر است که از سه دیدگاه مختلف روایت می‌شود: فردی با وابستگی به مواد مخدر، یک پزشک و مدیران یک شرکت داروسازی. شخص وابسته به اکسی‌کدون در حال ترک است و در حال وحشت و تلاش برای پیدا کردن مواد است. یک شخصیت هروئین تزریق می‌کند و دیگری آن را استنشاق می‌کند. فردی بر اثر مصرف بیش از حد مواد فوت می‌کند و شخص دیگری پس از مصرف یک بطری کامل قرص به سختی جان سالم به در می‌برد. داستان‌های دیگری نیز در مورد وابستگی به مواد روایت می‌شود و افراد سیگار می‌کشند. فردی با اسلحه تهدید می‌شود، بحث و مشاجره و درگیری وجود دارد و شخصیتی یک قاب عکس را می‌شکند و دستش زخمی می‌شود. یک کارگر جنسی از الفاظ جنسی استفاده می‌کند، یک زوج در هتل در حالی که لباس زیر به تن دارند (که رابطه جنسی را تداعی می‌کند) ظاهر می‌شوند و گفتگوهای دیگری در مورد مسائل جنسی وجود دارد. الفاظ تند و زننده‌ای مانند فاک، شیت، مادر فاکر، بِیچ، گاد دِم، اَس و موارد دیگر نیز در فیلم به کار رفته است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این درام پیام قدرتمند و مهمی دارد که باید شنیده شود، اما متاسفانه همین است؛ بیشتر در مورد یک موقعیت است تا یک داستان یا شخصیت‌ها. Junction اولین تجربه نویسندگی و کارگردانی بازیگر همکار، گرینبرگ، است و حرف‌های زیادی در مورد بحران مواد مخدر دارد، از جمله اینکه این داروها تا چه حد اعتیادآور هستند، اینکه حتی مصرف‌کنندگان مسئول هم به آن وابسته می‌شوند، اینکه چقدر سخت است که از این وابستگی رها شویم، اینکه شغل پزشکان چقدر دشوار است و اینکه چه کسی را باید مقصر دانست (شرکت‌های داروسازی). گرینبرگ گاهی مونتاژی از چهره‌ها را شامل می‌شود، ظاهراً افراد واقعی که با این مشکل دست و پنجه نرم کرده‌اند.متاسفانه، مثل بسیاری از فیلم‌های پیام‌دار، این فیلم پیام خود را به‌طور واضح و بدون فرصت دادن به بیننده برای مشارکت در گفتگو، بیان می‌کند. سه داستان فیلم زمان کافی به شخصیت‌ها اختصاص نمی‌دهند تا بیننده بتواند با آنها ارتباط برقرار کند و موضوع را عاطفی‌تر درک کند. قوی‌ترین لحظه فیلم نه از شخصیت‌های اصلی، بلکه از مردی (داش میهوک) است که در جلسه کان‌مد شهادت می‌دهد. او بازیکن بسکتبالی بود که به تازگی به لیگ حرفه‌ای راه یافته بود، اما پس از جراحی آرنجش به اکسی‌کدون معتاد شد، علی‌رغم اینکه دستورات پزشک خود را به دقت دنبال کرده بود. این داستان به آرامی و با دقت روایت می‌شود و علی‌رغم یا به دلیل اینکه گرینبرگ آن را به بخشی از یک مونتاژ تبدیل کرده، تاثیر قوی دارد. بنابراین، این فیلم می‌توانست بذر چیزی قدرتمند را داشته باشد، اما نیاز به لمس ملایم‌تر یا ضربه محکم‌تری داشت تا واقعا موثر باشد.