جوخه‌ی انتحار

گروهی از اشرار که در زندان هستند با یک افسر مخفی بی‌رحم به نام والر معامله می‌کنند تا درازای کم‌شدن مدّت مجازاتشان با یک نیروی اهریمنی شرور که نسل بشریت را تهدید می‌کند مبارزه کنند. البته والر به آن‌ها حق انتخابی نداده و درصورت هرگونه سرپیچی با میکروچیبی که در گردنشان کار گذاشته آن‌ها را منفجر می‌کند. این گروه اشرار شامل ددشات که تبهکاری است که تا‌به‌حال یک تیرش هم خطا نرفته. هارلی کوئین، دوست‌دختر عاشق و روانی جوکر که به یک آدمکش حرفه‌ای تبدیل شده. یک انسان کروکودیل مانند که در فاضلاب زندگی می‌کند و فردی با نیروی ایجاد آتش‌های بزرگ و... می‌باشد و حالا باید با یک جادوگر باستانی که اشتباهی آزاد شده مبارزه کنند.

• با فرزند خود درباره‌ی سیاه‌مطلق یا سفیدمطلق نبودن آدم‌ها حرف بزنید. چرا ضد‌قهرمان‌ها در فیلم‌ها جذّاب هستند و چه ویژگی‌هایی باعث جذابیت بالای ضد‌قهرمان‌ها می‌شود؟ آیا این افراد می‌توانند نقش الگویی هم داشته باشند؟ نقش فضا و موقعیتی که افراد در آن قرار می‌گیرند در انتخاب راه و رفتارهای فرد چه تأثیری دارد؟ آیا قرار‌دادن یک تبهکار در یک موقعیت درست می‌تواند رفتار‌‌های او را تغییر دهد؟ اگر گروه جوخه‌ی انتحار درکنارِیکدیگر نبودند بازهم می‌توانستد موفق بشوند؟ خلاصه: درمورد سیاه‌وسفیدنبودن آدم‌ها با فرزند خود صحبت کنید.

«جوخه‌ی انتحار» محصول سال 2016، یک فیلم در ژانر ابرقهرمانی است که این‌بار با ساختارشکنی، داستان گروهی از ضد‌قهرمانان دنیای دی‌سی کمیک را بیان می‌کند. درواقع تلاش دارد روی خاکستریِ شخصیت‌های کاملاً سیاه داستان‌های ابرقهرمانان را نشان دهد که با کار‌تیمی درنهایت تصمیم به اتحاد و کمک‌کردن به یکدیگر را به‌خاطر عشق و دوستی می‌گیرند. در نسخه‌ی زبان اصلی خشونت‌های کلامی و فحش‌های رکیک به کار رفته است و همچنین انواع قتل‌ها و کشته‌شدن انسان‌های بی‌گناه از طریق آتش‌گرفتن، شلیک گلوله، منفجرشدن و خفه‌شدن وجود دارد. همچنین کارهای ناهنجاری که شخصیت‌های اصلی انجام می‌دهند از موارد گریزناپذیر نمایش ضدقهرمان‌ها به‌عنوان شخصیت‌های اصلی فیلم می‌باشد. درواقع شخصیت‌ها با گفتن دیالوگ «مگه چیه؟ بالاخره ما آدم بده هستیم؛ یادت نره» کار‌های منفی خود را توجیه می‌کنند. هارلی کوئین در نسخه‌ی بدون‌سانسور، لباس بسیار کوتاهی پوشیده و حرکات تحریک‌کننده‌ی زیادی برای آزاررساندن به شخصیت‌ها انجام می‌دهد و صحنه‌ای از رقص در کلاب این شخصیت هم وجود دارد. همچنین همخوابی و بوسه در نسخه‌ی بدون‌سانسور دیده می‌شود. جذابیت‌های تصویری و هیجان‌انگیز شخصیت هارلی کوئین با مو‌ها و آرایش رنگی و دیوانه‌بازی‌های جالب و خطرناکی که انجام می‌دهد می‌تواند بر روی نوجوانان نقش الگویی پیدا کند. اما درنهایت این گروه تبهکار بعد از اینکه اعمال فشار و تهدید به مرگ از روی آن‌ها برداشته می‌شود بازهم تصمیم می‌گیرند به یکدیگر کمک کنند و یک کار تیمی خوب برای کمک به‌خاطر عشق و دوستی انجام می‌دهند و به مبارزه با جادوگر می‌پردازند و با فداکاری نسل انسان‌ها را نجات می‌دهند. خلاصه: خشونت بالا و ناهنجاری شخصیت‌ها با توجه به منفی‌بودن تمام شخصیت‌های اصلی، نقش پررنگی در فیلم دارند اما درنهایت قصد نمایش بعد خاکستری شخصیت‌های ضدقهرمان را دارد.

با وجود بازیگران با استعداد و اجرای درخشان رابی در نقش هارلی کوئین، این داستان ضدقهرمان ناامیدکننده است. این موضوع به‌خصوص وقتی آشکار می‌شود که آن را با محافظان کهکشان که موضوعی مشابه دارد، مقایسه کنید. شاید مقایسه‌ی دنیای سینمایی دی‌سی که نسبتاً به تازگی در حال احیا است با ماشین پرده‌ی بزرگ مارول، منصفانه نباشد، اما تقریباً در هر جنبه‌ای که محافظان درخشیدند -- طنز فراوان، داستان سرراست، روابط ظریف، و سرمایه‌گذاری عاطفی در داستان‌های پس‌زمینه‌ی شخصیت‌ها -- جوخه‌ی انتحار دست و پا می‌زند. به‌جز عشق ددشات به دخترش و داستان به‌وضوح تراژیک دیابلو، چیز زیادی در مورد اعضای جوخه وجود ندارد که باعث شود تماشاگران به زنده ماندن یا مردن آن‌ها اهمیت دهند. داستان به‌طور غیرضروری پیچیده است و چند شخصیت وجود دارند که به آن‌ها توجه کمی می‌شود -- مثل کروکودیل؛ بومرنگ؛ دوست مرموز پرچم که شمشیر به دست می‌گیرد، کاتانا (کارن فوکوهارا)؛ و برادر آسیب‌ناپذیر جادوگر.علاوه بر این، اجراها یکنواخت نیستند. انتخاب دیویس برای نقش آنتاگونیست اخمو و سخت‌گیر کاملا درست است (ممکن است او رئیس باشد، اما به وضوح به این مجرمان اهمیتی نمی‌دهد)، و واضح است که رابی از بازی در نقش کوین بی‌ثبات لذت می‌برد، کسی که برای هر کاری آماده است اما واقعاً فقط می‌خواهد با جوکر باشد. در مورد جوکر، گزارش‌ها و هیاهوهای زیادی در مورد تفسیر لتو از این شخصیت شرور آیکونیک منتشر شده است، اما وقتی او در نهایت به عنوان یک شخصیت شرور فرعی ظاهر می‌شود که در سایه انچانترس قرار می‌گیرد، بسیار ناامیدکننده است، زیرا دلاینگن به اندازه کافی خوب نیست. انچانترس بیشتر شبیه یک مدل لباس‌پوش است که حرکات جدید رقص شکم را امتحان می‌کند تا یک شخصیت قدرتمند مانند اسکارلت ویچ یا فینیکس مارول. حضور کوتاه شخصیت‌های لیگ عدالت، وعده‌ای از دنیای دی‌سی را به همراه دارد؛ امیدواریم که این فیلم به طور قابل توجهی بهتر از بتمن در برابر سوپرمن باشد.