دروغ تو در آوریل

آریما کوسه، پسر چهارده ساله‌ای است که از سنین کودکی با زور و اجبار مادرش در نواختن پیانو مهارت بالایی کسب کرده؛ تنها به این علت که فکر می‌کرد می‌تواند با این کار مسبب بهبود بیماری و خوشحالی مادرش شود. اکنون او مادرش را از دست داده و افسرده و غمگین است و این مسئله بر مهارت او در نوازندگی تاثیر گذاشته زیرا نمی‌تواند صدای موسیقی خود را بشنود. دوست صمیمی او، سوباکی که همواره جویای حال اوست، تلاش می‌کند تا حال او را بهتر کند. کائوری دختر نوجوانی است که ویولون می‌نوازد و طبق برنامه ریزی سوباکی او با آریما آشنا می‌شود. کائوری، آریما را وادار می‌کند تا در مسابقات موسیقی با او هم‌نوازی کند، هرچند که آریما تمایل ندارد و در حین اجرا چندان موفق نیست، اما شوق کائوری در نواختن، الهام‌بخش آریما می‌شود و  به او معنای جدیدی برای زندگی می‌دهد. آریما به تدریج به کائوری علاقه‌مند می‌شود سپس از طریق نوازندگی پیانو خودش را پیدا می‌کند و احساساتش را می‌پذیرد. او تصور ذهنی‌اش از مادرش را بهبود می‌بخشد و مادر سرد و خشنی که او را تنبیه می‌کرد را درک می‌کند.  آریما که به تدریج توانسته بود با خودش صادق باشد و عشقش به کائوری را کتمان نکند، می‌فهمد که کائوری به سختی بیمار است و او بار دیگر در معرض غم قرار می‌گیرد. کائوری در نهایت می‌میرد، اما این آریماست که این بار به طرز دگرگونی با سوگ فرد مورد علاقه‌اش مواجه می‌شود.

• در خصوص شخصیت‌های مورد علاقه‌ی فرزندتان با او صحبت کنید و از او ویژگی‌هایی که سبب می‌شود یک شخصیت را دوست بدارد بپرسید. از او بخواهید که ارزیابی کند چه میزان این شخصیت‌ها ویژگی‌هایی متناسب با سن‌شان دارند؟  تغییرات شخصیت اصلی، از کودکی تا انتهای داستان را پیگیری کنید. نحوه‌ی مواجهه‌ی او با مشکلات روانی و حوادث زندگی‌اش چه تغییری کرده است؟ شخصیت کائوری دوست‌داشتنی و الهام‌بخش است. به نظر شما چه ویژگی‌هایی در این شخصیت چنین صفاتی به او داده است؟ آریما در زندگی‌اش با رنجی مواجه شده است که کمتر کسی به آن دچار می‌شود. به نظر شما چه چیزی سبب شد تا او بتواند از آن فشار روانی رها شود؟ بسیاری از تعارضات و چالش‌های یک نوجوان در این اثر نمایان شده است. به نظر شما کدام مورد مهم‌تر است و چه راه حلی برای آن می‌توان اندیشید؟ آیا دنبال‌کردن یک حرفه می‌تواند انسان را از مشکلات درونی‌اش رها سازد؟   خلاصه: با فرزند خود شخصیت‌های اصلی داستان را واکاوی کنید، تغییرات آنها را دنبال کنید و همچنین میزان واقعی‌بودن شخصیت‌ها را ارزیابی کنید تا بدانید این شخصیت‌ها برای نوجوان شما به چه میزان باورپذیر هستند.

«دروغ تو در آوریل» اثری است عاشقانه با شخصیت‌های نوجوان، آمیخته با موسیقی، کمی طنز و درام فراوان. همین ویژگی‌های متنوع سبب می‌شود تا این اثر از منظر تربیتی حساسیت‌برانگیز باشد. شخصیت‌های اصلی این اثر، با وجود چهارده سال سن بسیار پخته عمل می‌کنند، عاشق می‌شوند و دیالوگ‌هایی فراتر از ذهن یک نوجوان ادا می‌کنند. به همین علت توصیه می‌شود والدین فرزندان را به واقع‌بینی دعوت کنند و نوجوانان داستان را با آنچه که در اطراف خود می‌بینند مقایسه کنند. شخصیت‌های این اثر به نحوی مستقل از خانواده هستند به طوری که در این اثر شاهد غیاب خانواده‌ها هستیم و این گروه دوستی است که در نقش حامی و کانون اعتماد و دلگرمی شخصیت‌ها ظاهر می‌شود. از طرفی تعارض با خانواده که در شخصیت اصلی (آریما) شدت دارد، نمایش داده شده است. مادر آریما علیه فرزندش خشونت اِعمال می‌کند تا او را به جایگاهی در نوازندگی برساند که خودش به علت بیماری از آن باز ماند. همین خشونت روانی و گاه فیزیکی این انیمه را برای سنین کودک نامناسب کرده‌ است. از آنجا که این تعارضات در جوامع مختلف و سنین نوجوانی رایج است، می‌تواند باب گفت‌وگو را بین والدین و فرزندان باز کند.  توصیه می‌شود والدین با همراهی خود، نوجوانان را به درک دنیای خود نزدیک کنند و متقابلا دنیای آنها را نیز درک کنند. روابط آزاد میان دختر و پسر، قرارگرفتن در مثلث عاطفی و سپس بروز احساس تعلق‌خاطر در میان شخصیت‌ها دیده می‌شود، اما از آنجایی که گاهی اوقات این روابط حالت خواهر و برادری به خود می‌گیرند چندان مستقیم و علنی نیستند. توصیه می‌شود والدین نسبت به این مسئله دقت کافی داشته باشند و چنانچه فرزندشان مجهز به تفکر انتقادی نیست از تماشای این اثر خودداری کنند. موسیقی از عناصر مهم این اثر است که با پرداخت زیبا و موثر می‌تواند سبب علاقه‌مندی فرزند شما به موسیقی کلاسیک و نوازندگی شود و این کاملا به شما و عقیده تربیتی‌تان بستگی دارد. در انتهای داستان کائوری که دوست و معشوقه‌ی آریماست می‌میرد که این نوع پایان‌بندی، آن هم در یک داستان عاشقانه می‌تواند خاطر فرزندتان را مکدر کند، اما نکته‌ی قابل توجه این است که نحوه‌ی مواجهه آریما با این سوگ، بسیار بالغانه‌تر از زمانی است که مادرش را از دست داد و همین نکته می‌تواند پیام مثبتی را در بر داشته باشد.   خلاصه: والدین باید بدانند که در این اثر تمرکز بر گروه دوستی است و روابط آزاد و علاقه‌ی عاطفی میان نوجوانان دختر و پسر دیده می‌شود. پایان‌بندی داستان می‌تواند برای نوجوانان غیرقابل هضم و حزن‌انگیز باشد که نیاز به گفت‌وگو و همراهی والدین دارد.