مخفی‌کاران

THE INFILTRATORS فیلمی مستند و داستانی است که دربارهٔ رویاپردازان فاقد مدارک هویتی است که داوطلبانه خود را به یک مرکز بازداشت در فلوریدا تحویل دادند تا از این طریق حمایت‌ها را برای آزادی بازداشت‌شدگان کم‌خطر جلب کنند. الکس ریورا و کریستینا ایبارا، کارگردانان این فیلم، تصاویر واقعی از فعالان جوان مهاجر از «اتحادیه ملی جوانان مهاجر» را با صحنه‌هایی از بازیگرانی که نقش همان افراد را بازی می‌کنند، در هم آمیخته‌اند. این فعالان به رهبری محمد عبداللهی، پناهنده ایرانی، به درخواست‌های اعضای خانواده‌هایی که به‌شدت به دنبال اطلاعاتی دربارهٔ عزیزان بازداشت‌شده‌شان هستند، رسیدگی می‌کنند. مارکو ساوردا (مای‌نور آلوارادو)، فعال هم‌قطار، موافقت می‌کند که خود را در یک مرکز انتقالی سودآور در شهرستان برووارد فلوریدا تحویل دهد تا مردی آرژانتینی به نام کلودیو روخاس (مانوئل اوریسا) را پیدا کند، که پسرش با این گروه تماس گرفته بود. وقتی مارکو وارد مرکز می‌شود، بازداشت‌شدگانی را پیدا می‌کند که به اعتقاد او شایستهٔ آزادی هستند و اطلاعات آن‌ها را به فعالان دیگر منتقل می‌کند. بعد از کمک به آزادی موفق چند بازداشتی، فعال دیگری به نام ویریدیانا مارتینز، خود را به بخش زنان تحویل می‌دهد تا کارهای مخفیانه مشابهی انجام دهد. بازیگران با زیرنویس معرفی می‌شوند تا بینندگان گیج نشوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تحولات جامعه از زمان رخدادهایی که در نفوذی‌ها ثبت شده است، صحبت کنند. نگرش‌ها و سیاست‌ها در مورد مهاجرت از سال ۲۰۱۲ به بعد چگونه تغییر کرده‌اند؟
• آیا با موضع فیلم در مورد مهاجرت موافقید؟ آیا برای لذت بردن از آن لازم است موافق باشید؟
• شما چه کسی را در این داستان به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ چه نقاط قوت شخصیتی را به نمایش می‌گذارند؟
• درباره مهاجرت چه چیزی آموختید و با بازداشت شدگان بدون مدرک چه اتفاقی می‌افتد؟ این فیلم چگونه بر افکار شما در مورد مهاجرت تأثیر گذاشت؟

والدین باید بدانند که نفوذی‌ها یک مستند درام بر اساس یک داستان واقعی است. این فیلم نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۲، دو فعال جوان مهاجرت بدون مدارک شناسایی به صورت مخفیانه وارد یک مرکز بازداشت در فلوریدا شدند تا به حمایت از آزادی بازداشت‌شدگان کمک کنند. این فیلم به کارگردانی الکس ریورا و کریستینا ایبارا، زوج فیلمساز، تصاویر واقعی فعالان را با صحنه‌های دراماتیک بازیگران در نقش‌های مختلف در هم می‌آمیزد. کارگردانان با موضوعات دشوار و فکری سر و کار دارند: آنها نشان می‌دهند که افرادی که وضعیت مهاجرت قانونی ندارند، دستگیر، هل داده، به آنها فریاد زده می‌شود، در حبس انفرادی قرار می‌گیرند و مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند. این فیلم از نظر ایدئولوژیکی طرفدار مهاجران است. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم نیمه مستند و نیمه داستانی ادای احترامی است به شجاعت جوانان رویاپرداز که از داخل یک مرکز بازداشت خواهان اصلاحات مهاجرتی هستند. ممکن است لحظه‌ای طول بکشد تا خود را با ترکیب تصاویر مستند و بازسازی‌ها وفق دهید. اما وقتی به فرمت آن عادت کردید، این فیلم به‌طور منحصر به فرد و اصیل داستان جسورانه دو فعال (که در آن زمان تحت برنامه اقدام به تعویق افتاده برای ورود دوران کودکی، یا همان DACA، محافظت می‌شدند) را روایت می‌کند که خود را به مرکز انتقالی بروارد تسلیم کردند تا بازداشت‌شدگانی را که مطمئن بودند می‌توانند برای آزادی‌شان لابی کنند، پیدا کنند. طبیعت ترکیبی فیلم به بینندگان اجازه می‌دهد تا مصاحبه‌ها و تصاویری را قبل، در حین و بعد از کمپین نیمه مخفیانه ببینند. بازیگران حرفه‌ای با بازسازی سختی‌های زندگی در این مرکز سودآور، حتی درام بیشتری به فیلم می‌افزایند.درباره این فیلم شگفت‌انگیز است که در دوره ریاست جمهوری اوباما اتفاق می‌افتد (در آن زمان، فعالان مهاجرت گاهی به رئیس‌جمهور به عنوان «رئیس اخراج‌کننده» اشاره می‌کردند)، زمانی که عمدتا مجرمان هدف اخراج قرار می‌گرفتند. هشت سال بعد، وضعیت مهاجران بدون مدرک (حتی کودکان) به طرز شگفت‌آوری وخیم‌تر و بحرانی‌تر شده است. در فیلم نفوذی‌ها، مهاجران و پناهندگان با احترام به تصویر کشیده شده‌اند: آنها انسان‌هایی هستند که به دنبال پناهندگی و آزادی بودند، بسیاری از آنها با بچه‌هایشان. واضح است که فیلمسازان با سرنوشت همه مهاجران، نه فقط آنهایی که مدارک دارند، همدردی می‌کنند، و فیلم به این موضوع می‌پردازد که این کشور چقدر می‌تواند و چقدر بد با جمعیت (عمدتا) بی‌صدا رفتار کند.