مسافرخانه اوکو

در انیمیشن «هتل اوکو»، پس از مرگ غم‌انگیز پدر و مادر اوکو در یک سانحه رانندگی، اوکو (با صدای سیران کوبایاشی) به هتلی که توسط مادربزرگش اداره می‌شود و در نزدیکی چشمه‌ای آب گرم با خواص درمانی واقع شده، نقل مکان می‌کند. او عنوان "هتلدار کوچک" را با افتخار می‌پذیرد و مشتاقانه کسب و کار خانوادگی را یاد می‌گیرد - همه این‌ها با کمک دوستانی که در آنجا پیدا می‌کند: ارواح کودکانی که مدت‌ها پیش درگذشته‌اند. بدون اینکه خود بداند، اوکو قدرت و توانایی مواجهه با غم از دست دادن والدینش را با کمک به مهمانان هتل برای عبور از درد و رنجشان پیدا می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی دیدگاه‌های خود در مورد مرگ و زندگی پس از آن صحبت کنند. گلوری چه منظوری دارد وقتی به اوکو می‌گوید: «تو تنها نیستی، پدر و مادرت از تو مراقبت می‌کنند.» آیا شما فکر می‌کنید ارواح وجود دارند؟ چرا فکر می‌کنید فیلم‌ها دوست دارند از ارواح به عنوان شخصیت استفاده کنند؟
• این که اوکو والدینش را از دست داده است، قطعاً اتفاقی تراژیک است، اما این اتفاق چه فرصت‌هایی را برای او فراهم می‌کند؟ اوکو چه چیزهایی درباره خودش یاد می‌گیرد؟
• چگونه انیمیشن اوککو اینن از فرهنگ ژاپنی الهام گرفته است؟ این فیلم چگونه با اصول هنر ژاپنی همسو است؟ چه بخش‌هایی از فیلم برای شما تعجب‌برانگیز بود چرا که نشان‌دهنده طرز فکر یا رویکردی متفاوت بودند؟
• این فیلم خرید کردن را چگونه به تصویر می‌کشد؟ والدین عزیز، نظر شما درباره "درمان خرید" چیست؟
• دانش‌آموزان دیگر می‌گویند که رقیب اوکو، ماتساکی، یکی از باهوش‌ترین و سخت‌کوش‌ترین افراد است. شما فکر می‌کنید چه ویژگی‌های شخصیتی مثبتی در اوکو وجود دارد؟

درباره فیلم انیمه ژاپنی "هتل اوکو" که توسط کیتارو کوساکا، شاگرد هایائو میازاکی ساخته شده، والدین باید بدانند که این فیلم درباره دختر جوانی به نام اوکو (با صدای سیران کوبایاشی) است که تلاش می‌کند پس از مرگ والدینش، زندگی خود را از نو بسازد. اوکو در صندلی عقب ماشین نشسته و خانواده‌اش در یک تصادف وحشتناک رانندگی می‌کنند. مرگ بزرگسالان واضح نیست و اوکو همچنان آنها را "می‌بیند"، که ممکن است برای بینندگان جوان گیج‌کننده باشد. وقتی اوکو سرانجام با از دست دادن والدینش کنار می‌آید، با اشتیاق می‌گرید و احتمالا بینندگان نیز همراه او گریه خواهند کرد. این فیلم که از یک کتاب کودکان ژاپنی اقتباس شده، بازتاب دهنده فرهنگ آن کشور است که ممکن است برای کودکان آمریکایی جدید باشد (برای مثال، وقتی اوکو به سبک غربی به کسی خداحافظی می‌کند، توسط مادربزرگش سرزنش می‌شود زیرا آرنجش دیده می‌شود). یک شخصیت مسئله‌دار در فیلم وجود دارد که رفتار او ممکن است زنگ‌های هشداردهنده‌ای را به صدا درآورد، اما در فیلم کاملا بی‌گناه است: یک غیب‌گو و جادوگر جوان و زیبا که لباس‌های کمی بر تن دارد و اطراف اوکو می‌چرخد و بعداً اوکو را به خرید لباس‌های جدید می‌برد و به او می‌گوید که دستورات مادربزرگش را نادیده بگیرد و لباس‌ها را به عنوان هدیه از "دوست بزرگسال جدیدش" بپذیرد. کودکان به بزرگسالان نوشیدنی‌هایی مانند آبجو و شامپاین تعارف می‌کنند و گاهی به هم توهین می‌کنند، اما در نهایت اختلافات خود را برطرف می‌کنند. از سوی دیگر، آنها رقابتی سالم در مورد پختن و خوردن غذاهای سالم دارند.

این پویانمایی شیرین و پرشور، داستان روح‌هایی است که مرگ و اندوه را از نگاه کودکی نشان می‌دهند. فیلم‌های خانوادگی اغلب شامل مرگ یکی از والدین می‌شوند، اما فیلم‌های کمی هستند که واقعاً درباره‌ی همین موضوع عمیق هستند. در ابتدا، پس از تراژدی اوکو، به نظر نمی‌رسد که این فیلم نیز درباره‌ی همین موضوع باشد. اوکو در میخانه‌ی مادربزرگش در شهر توریستی حنانویا ظاهر می‌شود و هیچ صحبتی درباره‌ی والدینش نمی‌شود. اما سپس او با دو روح پرانرژی آشنا می‌شود که دوستان او می‌شوند و به او کمک می‌کنند تا زندگی جدیدش را بپذیرد. اوکو همچنان در خیالاتش تجربه‌های خوشایندی با والدینش دارد و همیشه می‌گوید: «تو واقعاً نمرده‌ای، نه؟» اوکو می‌داند که والدینش دیگر زنده نیستند، اما برایش چنین احساسی ندارد. آنها باید هنوز اینجا باشند، چون او نمی‌تواند زندگی بدون آنها را تصور کند. روح‌های کوچکی که با او بازی می‌کنند، سیستم حمایتی او هستند و به او کمک می‌کنند تا با زندگی جدیدش کنار بیاید، در حالی که برایش آرامش و اطمینان فراهم می‌کنند که روح در آخرتی که وحشتناک نیست، ادامه خواهد داشت. در همین حین، اوکو خود را با کمک به مادربزرگش، یادگیری یک حرفه و درک اینکه او نیروی مثبتی در زندگی دیگران است، سرگرم می‌کند.وقتی اُکو سرانجام با واقعیت مواجه می‌شود و درک می‌کند که والدینش برنخواهند گشت، احساساتش طغیان می‌کند. و با توجه به سبک و سیاق فیلم تا آن لحظه، تماشاگران ممکن است متعجب شوند که خودشان هم گریه‌کنان با او همراه شده‌اند. اما ما نیز فرایند طی شده توسط اُکو را تجربه کرده‌ایم و می‌دانیم - همانطور که او می‌داند - که او خوب خواهد بود. این فیلم خانوادگی درباره مرگ، بسیار سبک‌تر، شادتر و رنگارنگ‌تر از چیزی است که انتظار دارید. شاید فیلم "مهمانخانه اُکو" پیام خاصی را به مخاطب تحمیل نکند، اما آنچه ارائه می‌دهد درک و فهمیدن است.