یکی از ما

یکی از ما سه یهودی حسیدی را دنبال می‌کند که در تلاش برای ترک جامعه ارتدوکس افراطی خود هستند. لوزر ازدواج و خانواده از پیش تعیین شده خود را ترک کرد تا به دنبال رویای بازیگری برود و حالا بازگشته تا با گذشته خود کنار بیاید. اتی از دست شوهر آزارگرش فرار می‌کند و با خشم جامعه‌ای مواجه می‌شود که مصمم است از هر روشی برای جلوگیری از دیدار او با فرزندانش استفاده کند. در سن ۱۸ سالگی، آری برای کشف شگفتی‌ها و جنبه‌های تاریک جامعه عرفی که در تمام زندگی از او دریغ شده بود، آنجا را ترک می‌کند. هر یک از این سه نفر با ترک جامعه خود دست و پنجه نرم می‌کنند، اما همچنین با ارتدوکسی سخت و انکار عمیق آزار و اذیتی که متحمل شده‌اند، در حالی که وارد دنیایی می‌شوند که هیچ تجربه‌ای از آن ندارند، و با طرد دردناکی که پس از ترک تنها دنیایی که می‌شناسند با آن مواجه می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد چالش‌های ساخت مستندهایی مانند «یکی از ما» صحبت کنند. فیلمسازان چگونه اعتماد سوژه‌های خود را جلب می‌کنند تا بتوانند زندگی آنها را با جزئیات زیاد فیلمبرداری و مورد بحث قرار دهند؟
• ممکن است چه استدلال‌هایی در مقابل این فیلم وجود داشته باشد؟ چگونه جامعه یهودیان حسیدی و سخت‌گیری و انزوای آن پاسخی به آنچه که در مستند گفته شد، یعنی «بازماندگان از تروما» از نسل‌کشی نزدیک خود در اروپا در طول جنگ جهانی دوم است؟
• شما چه چالش‌هایی را در صورت ترک تنها فرهنگی که تا به حال می‌شناختید، پیش‌بینی می‌کنید؟ این فیلم چگونه چالش‌هایی را که این سه نفر پس از ترک جامعه‌شان با آن مواجه شدند، به تصویر می‌کشد؟

والدین باید بدانند که یکی از ما مستندی است در سال ۲۰۱۷ در مورد تهدیدها، طرد شدن و بلاتکلیفی سه یهودی حسیدی که جامعه ارتدوکس افراطی خود را ترک می‌کنند. صحبت‌های گرافیکی از سوءاستفاده جنسی وجود دارد، از جمله صحبت یک مرد جوان در مورد تجاوز جنسی توسط مدیر اردوی تابستانی. زنی از سوءاستفاده جسمی که از شوهرش متحمل شده است، صحبت می‌کند. موضوع دیگری فرم پذیرش بیمارستان را پیدا می‌کند که زمانی که تلاش کرده بود خودکشی کند. زنی از دوچرخه‌اش به زمین می‌افتد بعد از دریافت تهدیدات زیادی؛ عکسی نمای نزدیک از جراحات او را نشان می‌دهد. یکی از مصاحبه‌شوندگان در مورد مصرف بیش از حد کوکائین صحبت می‌کند و در یک کلینیک بازتوانی در فلوریدا نشان داده می‌شود. مقداری سیگار کشیدن و ویپینگ وجود دارد. کلمات فحش و تنوع آن چند بار استفاده شده است؛ همچنین کلمات شیت و اهل هم وجود دارد. به طور کلی، این مستند باید بحثی را در میان خانواده‌ها در مورد اینکه چگونه جوامع مذهبی سختگیر با سنت‌های سختگیرانه باید با سوءاستفاده مواجه شوند و نه نادیده گرفتن آن، و راهی برای پایبند ماندن به ایمان خود اما نه به قیمت اخلاقیات اساسی، ایجاد کند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک مستند جذاب است که به بررسی برخورد بین تعصبات سختگیرانه‌ای می‌پردازد که یک جامعه را حفظ کرده و سرکوب‌هایی که صدای کسانی را که در جامعه مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند، خاموش می‌کند. این مستند توسط کارگردانان کمپ جسوس ساخته شده است و به چالش‌های ترک تنها جامعه‌ای که فرد می‌شناسد می‌پردازد. تنها دو درصد از یهودیان حسیدی جامعه خود را ترک می‌کنند و این مستند داستان طرد و حتی خصومت آشکار سه فردی را که جامعه خود را ترک کرده‌اند، روایت می‌کند. جدایی بین یک ارتدوکسی سختگیر که برای فراهم کردن یک جامعه واقعی برای بازماندگانی که بر اساس ترومای هولوکاست بنا شده‌اند، وجود دارد، و جامعه‌ای که ظاهراً قادر به پاسخگویی به ادعاهای سوءاستفاده جنسی، زناشویی و کودک آزاری نیست، مگر با همدستی خاموش یا خصومت با کسانی که سعی در افشاگری دارند.شجاعتی که در مقابل و پشت دوربین به نمایش گذاشته شده است فوق العاده است. مواجهه با پیامدهای وحشتناک و روند بهبودی از سوءاستفاده و صحبت کردن در مورد آن، به خودی خود دشوار است، اما اینقدر باز بودن در مقابل جامعه ای بسته و درونگرا که افراد را به خاطر این کار طرد می کند، مبارزه ای روزانه است. و احساسی که این سه نفر در مبارزات خود نشان می دهند، نگاهی گذرا به چالش هایی است که نسل های آینده با آن روبرو خواهند شد. این مستند به اندازه کافی امید را برای ما به جا می گذارد تا باور کنیم که "کار درست" بر باورهای کورکورانه غلبه خواهد کرد بدون اینکه سنت ها و شیوه زندگی که جامعه را تعریف می کند از دست برود.