تو خانه من هستی

الکس، دختر ۱۱ ساله مکزیکی که در آمریکا به دنیا آمده، پس از دستگیری و اخراج مادرش توسط ماموران مهاجرت، در خیابان سرگردان می‌شود. یک غریبه مهربان به نام کلویی، الکس را به نزد اسلون می‌برد، کسی که به مهاجران و فرزندانشان کمک می‌کند. با نزدیک شدن کریسمس، اسلون، کلویی را متقاعد می‌کند تا به طور موقت از الکس مراقبت کند، چرا که خانه‌های گروهی بسیار شلوغ هستند. کلویی به تازگی شوهر و پسر جوانش را در یک تصادف رانندگی از دست داده و از این تراژدی بسیار آسیب دیده و حتی به دلیل آن، بیش از حد شراب می‌نوشد. حضور الکس با روحیه مثبت و امیدوارانه‌اش، کلویی را به زندگی بازمی‌گرداند، به طوری که او الکس را به طور دائم در خانه‌اش نگه می‌دارد و به کارلوس، مردی جذاب و مهربان، اجازه می‌دهد تا در زندگی‌اش شریک شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد احساسی که یک کودک ۱۱ ساله در صورت از دست دادن مادرش تجربه می‌کند، صحبت کنند. آیا می‌توانید راه‌حل‌هایی برای مشکل مهاجرت غیرقانونی به آمریکا ارائه دهید؟
• چرا فکر می‌کنید کلویی در ابتدا تمایلی به پذیرفتن کودک نیازمند نداشت؟ آیا می‌توانید تردید او را درک کنید؟
• فیلم در مورد چگونگی تعریف خانواده چه می‌گوید؟ خانواده برای شما چه مفهومی دارد؟

والدین باید بدانند که تو خانه من هستی، یک داستان خانوادگی با تم کریسمس در سال ۲۰۲۰ است که دامنه احساسی خود را به سرنوشت کودکان متولد شده در آمریکا از والدین مهاجر غیرقانونی گسترش می‌دهد. وقتی مأموران مهاجرت آمریکا برای دستگیری مادر الکس، که به طور غیرقانونی از مکزیک آمده بود، می‌آیند، کودکان ممکن است سوالاتی داشته باشند که منجر به بحث در مورد سیاست‌های مهاجرتی و رفتار انسانی با نیازمندان شود. بزرگسالان یکدیگر را می‌بوسند و الکل می‌نوشند. هشدار اسپویلر: مرگ یک عزیز اعلام می‌شود و مرگ‌های گذشته به یاد آورده می‌شوند. اما به طور کلی، سخاوت غریبه‌ها، حتی غریبه‌هایی با مشکلات احساسی خود، موضوع شریف فیلم است. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

از جنبه‌های مثبت، شما خانه من هستید که قلبش در جای درست قرار دارد، و پیامی انسانی، سخاوتمندانه و همدلانه ارائه می‌دهد که به ما یادآوری می‌کند کمک به افراد نیازمند کار درستی است. اما انتظار بزرگی نداشته باشید. این فیلم به سادگی تولیدات تلویزیونی شبکه هالمارک است، با احساسات قابل پیش‌بینی که به صورت غیرواقعی به «خوب» و «بد» تقلیل یافته‌اند. فیلمنامه، کارگردانی و بازی‌ها نیز خارق‌العاده نیستند. با این حال، این نقص‌ها مانع برخی لحظات احساسی نمی‌شوند، و همه چیز به اندازه کافی خوب انجام شده است تا هر کسی را که به دنبال محتوای زیادی نیست، سرگرم کند. در نهایت، این یک فیلم تعطیلاتی است که الهام‌بخش و تشویق‌کننده بحث است.