هنوز اینجا هستم

در فیلم هنوز اینجایی، مونیک واتسون جوان در نیویورک ناپدید شده است. پدرش مایکل (موریس مک‌رِی) که بسیار آشفته است، هر کاری از دستش برمی‌آید انجام می‌دهد، از نصب پوستر و امیدوار ماندن گرفته تا هر کاری که بتواند انجام دهد، اما می‌داند که پلیس به این پرونده اولویت نخواهد داد، چون یک خانواده سیاه‌پوست درگیر ماجرا هستند. به خبرنگار ستاره، کریستین بیکر (جانی ویتورث) دستور داده می‌شود تا این پرونده را پوشش دهد و او متوجه می‌شود که یک راننده تاکسی در همان روزی که مونیک ناپدید شده، ناگهان ناپدید شده است. حدس اولیه کریستین اشتباه از آب درمی‌آید، اما باعث می‌شود که کارآگاهان پلیس اسپالدینگ (جرمی هولم) و اوانز (دنی جانسون) دوباره به کار بازگردند. کریستین که امیدوار است اوضاع را درست کند، به تحقیق ادامه می‌دهد و در نهایت پس از صحبت با کیشا (زازی بیتز) اولین سرنخ مفید خود را پیدا می‌کند. اما آیا برای نجات مونیک خیلی دیر نشده است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Still Here صحبت کنند. چه مقدار از آن خارج از صحنه اتفاق می‌افتد؟ آیا دیدن آن موثرتر بود؟ یا شنیدن توصیف آن کافی است؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• فیلم چگونه به نژادپرستی می‌پردازد؟ کدام شخصیت‌های سفیدپوست نفرت‌انگیز هستند و کدام ناآگاه؟ تفاوتشان چیست؟ این دو نوع شخصیت چگونه بر افرادی که با آنها تعامل دارند، تأثیر می‌گذارند؟
• فیلم رابطه بین سیاه پوستان و پلیس را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا فکر می‌کنید دقیق است؟
• آیا در این فیلم سیگار کشیدن جذاب جلوه داده شده است؟ آیا در این داستان عواقبی برای سیگار کشیدن وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که «هنوز اینجا هستم» یک درام در مورد دختری ربوده شده است که به نژادپرستی، رابطه جامعه سیاه‌پوستان با پلیس و موضوعات جدی دیگر می‌پردازد. توصیف ناراحت‌کننده‌ای از سوءاستفاده جنسی، ضرب و شتم و ربودن یک دختر جوان توسط یک مرد جوان وجود دارد و زنی در مورد بدرفتاری با او توسط یک مرد صحبت می‌کند. افسران پلیس سفیدپوست به مظنونان سیاه‌پوست حمله می‌کنند و یک مرد به مرد دیگری مشت می‌زند و باعث کبودی و بریدگی لب او می‌شود. یک شخصیت در خارج از صحنه خودکشی می‌کند و دو جسد به طور جزئی نشان داده می‌شوند. زبان بسیار تند و زننده است و کلمات «لعنتی»، «خر» و «N» به طور مکرر استفاده شده‌اند. شخصیت‌ها در بارها و کلوپ‌ها مشروبات الکلی (بیشتر ویسکی و آبجو) می‌نوشند. یک گزارشگر روزنامه نسبتاً گیج (که شخصیت او به کلیشه «منجی سفیدپوست» می‌خورد) به طور مرتب سیگار می‌کشد. صحنه‌های بوسیدن، برخی از آنها بسیار عاشقانه، و صحبت‌های مرتبط با مسائل جنسی وجود دارد. این فیلم کاملاً شکل نگرفته است، اما به اندازه کافی موضوع برای یک تجربه جالب و بحث‌برانگیز وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

در حالی که برخی جنبه‌های این فیلم از هدف دور به نظر می‌رسند، برخی دیگر کاملاً به هدف می‌خورند، و محصول نهایی، اگرچه رازآلود خوبی نیست، حداقل به یک درام اجتماعی صادقانه و قابل قبول تبدیل می‌شود. اولین کارگردانی ولاد فی‌یر در این فیلم، به طور قابل توجهی به شخصیت‌های متعدد و موفقیت‌های متفاوت آنها متکی است. شاید آزاردهنده‌ترین شخصیت، کریستین بیکر باشد، شخصیتی که به عنوان "منجی سفیدپوست" شناخته می‌شود و به طرز شگفت‌انگیزی در ارتباط برقرار کردن با شخصیت‌های سیاه‌پوست فیلم، بی‌اطلاع است. در نهایت او درباره "نیک‌خواهی" می‌نویسد، که پیامی مثبت است، اما به نظر می‌رسد خود او هیچ‌گونه نیک‌خواهی را نشان نداده است. (ویت‌ورث نیز به نظر می‌رسد که از کورت راسل تقلید می‌کند، با موهای بلند و صدای خشن و آهسته‌اش.) در همین حال، کارآگاه اسپالدینگ، مردی سفیدپوست است که به عنوان یک پدر خوب و دارای رابطه‌ای راحت با شریک سیاه‌پوستش، ایوانز، نشان داده می‌شود، اما اسپالدینگ در برخورد با مظنونان سیاه‌پوست، به شدت نژادپرست و خشن است. و واتسون‌ها به عنوان یک خانواده دوست‌داشتنی به تصویر کشیده شده‌اند که نسبت به واقعیت‌های جهان خود آگاه و در عین حال غرور دارند.با وجود برخی از نماهای لرزان و مونتاژهای نامناسب، داستان به‌خوبی روایت می‌شود، اگرچه با معرفی نکردن تمام شخصیت‌های کلیدی در ابتدای فیلم، کمی از جذابیت آن کاسته می‌شود. (بیتز تنها در یک صحنه در اواخر فیلم حضور دارد.) بازی‌های بازیگران در کل خوب است. در بهترین حالت، فیلم «هنوز اینجا هستم» می‌تواند با ارائه پیام خود به‌صورت جدی و صادقانه، گفتگوهای ارزشمندی را برانگیزد.