«نگاه کن کی داره حرف می‌زنه»

«نگاه کن کی داره حرف می‌زنه» داستان عشق غیرمنتظره‌ی مولی (کریستی آلی)، حسابدار، و جیمز (جان تراولتا)، راننده تاکسی را روایت می‌کند. مولی بعد از اینکه متوجه می‌شود از مشتری متأهلش، آلبرت (جرج سگال)، باردار است، به دنبال بهترین پدر برای فرزندش، مایکی (با صدای بروس ویلیس) می‌گردد. او قراردادی می‌بندد که بر اساس آن جیمز به عنوان پرستار بچه‌اش استخدام می‌شود و بعد از آن درگیر احساسات متضادی می‌شود. آیا باید منتظر مرد ایده‌آلی بماند یا شانسش را با جیمز جذاب و هیجان‌انگیز (اما فقیر) امتحان کند؟ او رویاپرداز است، اما طبق تفکرات مایکی، قطعاً ارزشش را دارد.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد مخاطب مورد نظر این فیلم صحبت کنند. کدام بخش‌ها برای کودکان مناسب بود و کدام قسمت‌ها برای بزرگسالان؟ آیا این فیلم را مناسب خانواده می‌دانید؟ چرا بله یا خیر؟»
• «این کمدی دهه ۱۹۸۰ از چه جهاتی دیگر قابل‌پذیرش نیست؟ آیا فیلم‌های دیگری از دهه ۸۰ وجود دارند که در آن‌ها از طریق شوخی‌های جنسیت‌گرا، نژادپرستانه یا رفتارهای نامناسب خنده‌دار باشند؟»
• «از زمان اکران این فیلم، مفهوم "خانواده" چگونه تکامل یافته است؟»

والدین باید بدانند که فیلم «نگاه کن کی داره حرف می‌زنه» یک کمدی محصول سال ۱۹۸۹ است که در آن کریستی آلی صاحب فرزندی می‌شود که صدای او را بروس ویلیس به عهده دارد. برای کسانی که این فیلم را سال‌هاست ندیده‌اند، شوخی‌های بزرگسالانه و مبهم زیادی در آن وجود دارد که تماشای آن را برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر می‌کند. فیلم با اسپرم‌هایی آغاز می‌شود که صحبت می‌کنند و تلاش می‌کنند تا تخمکی را بارور کنند. شخصیت کریستی آلی از مردی باردار می‌شود که با او رابطه‌ی نامشروع دارد؛ بخش زیادی از نیمه‌ی دوم فیلم بر این ایده تمرکز دارد که زنی نمی‌تواند بدون کمک مردی، فرزندش را بزرگ کند. در هنگام تولد بچه، به مادر داروی دمرول داده می‌شود و بچه در حالی که تحت تأثیر دارو است، نشان داده می‌شود. در یکی از صحنه‌ها، بچه به فرد مورد علاقه‌ی مادرش می‌گوید «احمق»، و در صحنه‌ای دیگر می‌گوید «احساس عقب‌ماندگی می‌کنم». بسیاری از شوخی‌های فیلم از عادات مدفوع کردن و ادرار کردن بچه نشأت می‌گیرند. یکی از نوزادان در بخش زایمان هندی است و با لهجه‌ای کلیشه‌ای صحبت می‌کند. شوخی‌های جنسی و کنایه‌های زیادی در فیلم وجود دارد و گاهی الفاظ زشت به کار می‌رود، از جمله «فاک» که یک بار استفاده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

«این کمدی بامزه ثابت کرد که آمریکایی‌ها عاشق بچه‌های حرف‌زن هستند و به‌عنوان سکوی پرتابی برای بازگشت تراولتا عمل کرد. اگرچه فیلم مضحک و قدیمی است، اما شامل اجراهای کمتر دیده‌شده‌ای از آبه ویگودا، بازیگر کهنه‌کار (پدرخوانده، بارنی میلر) در نقش پدربزرگ فراموش‌کار جیمز و المپیا دوکاکیس، برنده جایزه اسکار (ماه‌زده، قصه‌های شهر) در نقش مادر شوخ‌طبع مولی است. "به نظر کی حرف می‌زنه" همچنین شامل موسیقی متن فوق‌العاده‌ای از دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ است که فرصت مناسبی برای تراولتا فراهم می‌کند تا برخی از حرکات رقص کلاسیک خود را به نمایش بگذارد.»