رژه

شش مرد که بیشتر در منطقه کانزاس سیتی بزرگ شده‌اند، در فیلم PROCESSION با شیاطین گذشته خود روبرو می‌شوند. این مردان ادعا می‌کنند که در کودکی در کلیسای کاتولیک توسط کشیشان مورد آزار قرار گرفته‌اند، و بیشتر آنها درگیر دعاوی حقوقی فعلی یا گذشته بوده‌اند. این مستند از این پرونده‌های حقوقی آغاز می‌شود و هر یک از این شش مرد را با یک درمانگر درام درمانی همراه می‌کند تا به آنها در پردازش آسیب‌های گذشته خود از طریق بازسازی صحنه‌های اتفاقاتی که برایشان افتاده است، کمک کند. فیلم یکی از این مردان را که در صنعت سینما کار می‌کند، دنبال می‌کند، در حالی که او مکان‌هایی را برای فیلمبرداری مستند جستجو می‌کند، از جمله یافتن کلیساهای که اجازه فیلمبرداری می‌دهند و همچنین مکان‌های واقعی آزار و اذیت‌های گذشته را پیدا می‌کند. یک پسر جوان به عنوان بازیگر در تمام بازسازی‌ها انتخاب می‌شود، در حالی که این مردان نقش‌های دیگر را در داستان‌های یکدیگر بازی می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد استفاده از دراما درمانی در فیلم Procession صحبت کنند. به نظر شما مزایا و معایب این نوع درمان چیست؟ فیلم چگونه تأثیر آن را بر مردان نشان می‌دهد؟
• چگونه کلیسای کاتولیک در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ نتایج پرونده‌های حقوقی مختلفی که این مردان مطرح کردند چه بود؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا می‌توان مراجعه کرد؟
• مردان به طور متفاوتی به تجربیات گذشته خود و بازآفرینی آن واکنش نشان می‌دهند. چگونه شهامت خود را در مواجهه با گذشته به صورت مستقیم و عمومی، به لطف این فیلم، نشان می‌دهند؟ چرا چنین شهامتی برای آنها ضروری بود تا به جلو حرکت کنند؟

والدین باید بدانند که فیلم Procession به روشی غیرمعمول موضوع دشواری را بررسی می‌کند و ممکن است برای مخاطبان جوان بسیار سنگین و پیچیده باشد. این مستند داستان شش مرد را دنبال می‌کند که با یک نوع خاص از درمان دراماتیک موافقت می‌کنند تا سوءاستفاده‌های جنسی را که به یاد می‌آورند در کودکی توسط کشیشان کاتولیک متحمل شده‌اند، پردازش کنند. واضح است که این مردان هنوز تحت تأثیر عمیق آسیب‌های گذشته خود هستند - برخی عصبانی و در مواقعی تقریباً خصمانه هستند (جایی که بسیاری از الفاظ زشت و تند به کار می‌رود، از جمله انواع مختلف کلمات فحش، کلمات مرتبط با مقعد، مدفوع، جهنم، لعنتی، خدا لعنت کند، فرزندان زنازاده، و آلت تناسلی). دیگران احساس شرم، گناه و اندوه می‌کنند، همانطور که اعضای خانواده‌شان نیز این احساسات را دارند؛ یک مادر از تمایل خود به کشتن خود پس از اطلاع از این موضوع می‌گوید. یکی از مردان از کابوس‌هایی می‌گوید که در نهایت متوجه شد خاطراتی واقعی هستند. این مردان به مکان‌هایی که در آن مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند بازمی‌گردند، فیلمنامه‌هایی می‌نویسند و سپس در بازسازی صحنه‌های سوءاستفاده یکدیگر نقش‌آفرینی می‌کنند. اگرچه هیچ خشونت فیزیکی نشان داده نمی‌شود، اما به آن اشاره شده و مورد بحث قرار می‌گیرد، از جمله تجاوز و دستکاری عاطفی. این مردان شجاعت زیادی در مواجهه با آسیب‌های گذشته خود و کار گروهی برای پردازش آن نشان می‌دهند و ثابت می‌کنند که هرگز برای این کار دیر نیست. کلیسای کاتولیک به عنوان یک نهاد قدرتمند به تصویر کشیده شده است که آگاهانه دهه‌ها سوءاستفاده توسط کشیشان را پنهان کرده و/یا نادیده گرفته است. اشاره‌ها و شوخی‌هایی در مورد ودکا و یک معتاد به کراک وجود دارد. مردی در بازسازی صحنه‌ای ویسکی می‌نوشد و سیگار می‌کشد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند تاثیرگذار برای کودکان مناسب نیست. با به‌کارگیری تکنیک‌هایی که به‌طور بالقوه بحث‌برانگیز و بدون تردید چالش‌برانگیز برای تماشا هستند، این فیلم تصویری تاثیرگذار از شش مرد میانسال ارائه می‌دهد که در تلاش برای غلبه بر خاطرات سوءاستفاده دوران کودکی در دست کشیشان کاتولیک هستند. سازندگان فیلم Procession یک پروژه سه ساله همکاری را با حضور بازماندگان سوءاستفاده و یک درمانگر درام حرفه‌ای ترتیب دادند تا آنها را از طریق بازسازی صحنه‌های سوءاستفاده‌شان هدایت کنند. این صحنه‌ها شامل یک بازیگر کودک (تریک ترابو) است که برای نمایش همه مردان انتخاب شده است، که نماد تکرار و موضوع مشترک سوءاستفاده است. ترابو به‌نوعی به یک درمانگر ثانویه تبدیل می‌شود، خشم، وحشت و غم مردان را جذب می‌کند درحالی‌که صحنه‌های بسیار دشوار را بازی می‌کند. تماشای آن دشوار است و اگرچه بازیگر کودک به نظر می‌رسد همه چیز را با آرامش و بلوغ عاطفی زیادی پشت سر می‌گذارد، نمی‌توانید از نگرانی در مورد پردازش این موضوع توسط او در بلندمدت اجتناب کنید. مراحل جستجوی مکان‌ها، ساخت دکور، داستان‌پردازی خاطرات و بازسازی تجربیات یکدیگر همگی بخشی از درمان هستند.در چند صحنه، به ویژه در صحنه‌ای که کشیشی در اعتراف‌گاه، پسر را به سکوت در مورد سوءاستفاده‌ای که از او شده، مجبور می‌کند و مردی که خاطره‌اش از این صحنه است، در بیرون با دیدن این صحنه نفسش بند می‌آید. صحنه دیگری در اتاق خواب، کشیشی را در لباس زیر نشان می‌دهد که از پسر می‌خواهد در مورد افکارش در مورد دختران توضیح دهد؛ سپس، بازمانده‌ای که نقش کشیش را بازی می‌کند، در گوش او زمزمه می‌کند که چقدر "آسان و ترسناک" است که بتوان یک کودک را "تحت تاثیر قرار داد"، و مردی که خاطره‌اش از این صحنه است، با دست‌های خالی، مبلمان و وسایل صحنه را از هم می‌پاشد. این فیلم قطعاً علیه نهادی است که در محافظت از کودکان و اقدام در برابر سوءاستفاده از آنها در کلیساها، کوتاهی کرده است. وکیل این مردان می‌گوید که او بیش از 400 قربانی سوءاستفاده کشیشان را فقط در منطقه کانزاس سیتی نمایندگی کرده است. این تروما هنوز هم در سطح جامعه وجود دارد، و این فیلم به طور دقیق آن را به تصویر می‌کشد؛ برخی از نورپردازی‌ها و موسیقی‌های بیش از حد تئاتری برای این داستان شخصی ضروری نبودند. قطعاً شجاعت این مردان در بازی در این فیلم قابل تحسین است، و آنها تکرار می‌کنند که امیدشان این است که افشاگری‌های عمومی آنها، از سوءاستفاده‌های آینده جلوگیری کند.