داستان پسران شیطان

در مستند «داستان بیزتی بویز»، مایک دی. (مایکل دایموند) و اد-راک (آدام هورویتز)، اعضای گروه بیزتی بویز، داستان فراز و نشیب‌های یکی از نمادین‌ترین گروه‌های موسیقی چهل سال اخیر را روایت می‌کنند. دایموند و هورویتز به آغاز درخشان خود از روزهای نوجوانی در نیویورک سیتی، با علاقه‌ی فراوان به موسیقی پانک راک و هیپ‌هاپ، و سپس شهرت ناگهانی‌شان با آلبوم «اجازه‌ی بد بودن» که یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های تاریخ شد، می‌پردازند. آن‌ها درباره‌ی خطرات موفقیت در سنین پایین و تلاش‌شان برای تغییر تصویر عمومی‌شان به عنوان هوس‌بازان آزاردهنده صحبت می‌کنند. در ادامه، دایموند و هورویتز به بازآفرینی خلاقانه‌ی خود در دهه‌ی ۱۹۹۰ با آلبوم‌های کلاسیک مانند «سرت را بررسی کن» و «ارتباط بد» و آهنگ‌های معروفی مثل «تخریب» و «تو چه می‌خواهی» می‌پردازند و در این میان، ادای احترام خود را به آدام یائوچ (ام‌سی‌ای)، سومین عضو گروه بیزتی بویز، که در سال ۲۰۱۲ بر اثر سرطان درگذشت، ادا می‌کنند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد مستندهای موسیقی صحبت کنند. مستند "داستان پسران شیطنت" در مقایسه با مستندهای موسیقی دیگری که دیده‌اید، چگونه است؟»
• «فیلم چگونه به این موضوع می‌پردازد که چطور برای سلبریتی‌ها، به‌خصوص سلبریتی‌های جوان، تبدیل شدن به خودنمایی و خودشیفتگی آسان است؟ گروه بیستی بویز چگونه از این دام فرار کردند، در حالی که در ابتدا همین موضوع باعث موفقیت چشمگیر آن‌ها شد؟»
• «این فیلم چه چیزی در مورد روند خلاقانه گروه موسیقی نشان می‌دهد و چگونه این روند در طول سال‌ها تکامل یافته است؟»

«والدین باید بدانند که "داستان پسران وحشی" مستندی است در مورد زندگی و زمانه‌ی یکی از نمادین‌ترین گروه‌های موسیقی چهل سال اخیر. این داستان توسط مایک دی. (مایکل دایموند) و آدام هوروویتز (آد-راک) در مقابل تماشاگرانی در تئاتر کینگز بروکلین روایت می‌شود. در سراسر فیلم الفاظ رکیک و زشت به کار رفته است، از جمله "ف--ک" و "مادرف--ر". عکسی قدیمی از ریک رابن وجود دارد که در آن او مجله‌ای را در دست دارد که صفحه‌ی وسط آن عکس زنی برهنه است. عکس‌ها و ویدئوها پسران وحشی را در دوران نوجوانی و در اوج روزهای "مبارزه برای حقت برای مهمانی" نشان می‌دهند -- نوشیدن الکل و مهمانی در دوران نوجوانی. همچنین در مورد مصرف مواد مخدر اعضای گروه در طول سال‌ها صحبت می‌شود، اما همه‌ی این موارد در زمینه‌ای از پشیمانی قرار می‌گیرند که چگونه رفتار آزاردهنده‌ی آن‌ها در اواسط دهه‌ی ۱۹۸۰ آن‌ها را تعریف می‌کرد، و چقدر این گروه از نظر شخصی و هنری در طول دوران حرفه‌ای خود رشد کردند. هوروویتز همچنین به زن‌ستیزی ترانه‌ی "دخترها" می‌پردازد و ابراز پشیمانی می‌کند و اینکه چگونه بسیاری از اعضای مرد مخاطبان دهه‌ی ۸۰ آن‌ها، ترانه‌هایشان را جدی‌تر از خود پسران وحشی می‌گرفتند. برای موسیقی‌دان‌های جوان در خانواده، این مستند به‌خوبی فرآیندهای خلاقانه‌ی پشت بسیاری از مشهورترین ترانه‌های پسران وحشی را نشان می‌دهد، و میزان کار و تلاش لازم برای موفقیت و ماندن در صنعت موسیقی را به تصویر می‌کشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.»

این فیلم در مورد دوستی صمیمی، بزرگ شدن در انظار عمومی و عشق به موسیقی است. این فیلم به‌عنوان یک نوع سخنرانی تد در مقابل مخاطبان زنده ارائه می‌شود، اما به‌جای یک تکنوکرات با یقه‌ی دوزی، مایک دی و اد-راک در میانسالی به بازتاب فراز و نشیب‌های دوران حرفه‌ای خود می‌پردازند. این مستند، مانند خود گروه بیستی بویز، اغلب خنده‌دار است و به‌طور شگفت‌انگیزی جامع است، به‌ویژه با توجه به تحول عظیمی که در طول دوران فعالیتشان به‌طور جمعی و فردی رخ داده است.همانطور که انتظار می‌رود، دایموند و هورویتس زمان قابل توجهی را به نقش آدام یائوچ (ام‌سی‌ای) در گروه اختصاص می‌دهند، و از طریق داستان‌هایشان، یائوچ به عنوان یک نیروی خلاق، شخصیتی مرموز و فردی با عشقی عمیق به زندگی و ماجراجویی به تصویر کشیده می‌شود، چه در ماجراجویی‌های نوجوانی‌اش برای رفتن به باشگاه پانک تقریباً خالی برای دیدن گروه بد برینز، و چه در ملاقات با دالایی لاما و تبدیل شدن به یک مدافع استقلال تبت در مراحل بعدی زندگی. برای موسیقی‌دان‌های جوان، داستان بستی بویز همچنین نگاهی الهام‌بخش به روند خلاقانه گروه بستی بویز است و اینکه چگونه آنها راه‌هایی برای ادغام تأثیرات موسیقی متنوع خود در صدای منحصر به فردشان پیدا کردند.