ساعت ۶ صبح

شخصیت‌ها: سارا: سارا که برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری، راهی تورنتوست به خاطر مهمانی خداحافظی با دوستانش، مسیر کاری و تحصیلی‌اش دگرگون می‌شود. سیاوش: برادر سارا که به او علاقه بسیاری دارد، سعی می‌کند هوای سارا را داشته باشد تا به موقع به پروازش برسد. داستان اثر: سارا برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری، قصد مهاجرت به تورونتو را دارد که درست در شب آخری که ایران است، توسط دوستانش به یک مهمانی خداحافظی دعوت می‌شود. سارا در عمل انجام شده به مهمانی می‌رود تا از همان‌جا، به فرودگاه رفته و سفر تحصیلی خود را آغاز کند. در مهمانی، پلیس‌ها با تماس همسایگان، مراجعه می‌کنند و همه افراد حاضر در مهمانی را دستگیر می‌کنند به غیر از سارا که در کانال کولر مخفی می‌شود تا مهاجرتش به خطر نیفتد. بعد از رفتن پلیس‌ها، سارا برای رفتن به فرودگاه عجله می‌کند، که با درب بسته و پلمپ شده منزل روبه‌رو می‌شود. او با سیاوش، برادرش، تماس می‌گیرد تا با آوردن کلیدساز به او کمک کند. سیاوش به کمک سارا می‌آید اما همسایگان که فکر می‌کنند هدف سیاوش دزدی‌ست با پلیس تماس می‌گیرند. سیاوش که آینده خواهرش را در خطر می‌بیند، با استفاده از اسلحه پلیس، ماموران نیروی انتظامی را مجبور به همکاری می‌کند تا خواهرش را رها کنند. اما چون ساعت گذشته است، سارا به فرودگاه نمی‌رود و زندگی تحصیلی و خانوادگی‌اش دست‌خوش تغییر می‌شود.

چرا +15 سال؟ نوعی سیاه‌نمایی و سعی در تلخ نشان‌ دادن واقعیت در اثر وجود دارد که از واقعیت اجتماعی فاصله دارد. پلیس‌ها در این اثر، افرادی تک‌بعدی بوده که فقط به فکر رفع مشکل هستند و با احساسات و عواطف انسانی کاری ندارند. پیام منفی اثر، این است که مهاجرت از ایران، با شرایط نامناسبی که نمایش داده می‌شود، یک برگ برنده است و اگر کسی در انجام این کار تعلل کند، خود و خانواده‌اش را به دردسر خواهد انداخت. سیر تحولی شخصیت سارا نیز به این سمت می‌رود و این موضوع، برای نوجوانان نامناسب است. نقش ما چیست؟ بهتر است پس از تماشای اثر، درباره بازنمایی‌هایی که در اثر نمایش داده می‌شوند و دور از واقعیت هستند، با یکدیگر صحبت کنید. مثلا هجوم پلیس به یک خانه، بدون ارائه حکم یا دلیل موجه، صرفا ساخته ذهن کارگردان است و موضوعیت ندارد. پس نوجوانان مخاطب اثر، نباید از این گزاره نادرست، این‌طور نتیجه‌گیری کنند که عدالت قانونی وجود ندارد. پیام منفی فیلم نیز، سیاه‌نمایی‌ست. بخشی از این سیاه‌نمایی درباره رفتار و عملکرد پلیس‌ها با مجرمان است و رفتار آن‌ها به گونه‌ای‌ست که بدون توجه به شرایط، صرفا به فکر ماموریت خود هستد و در انتها این‌طور برداشت می‌شود که زندگی یک خانواده را نابود کرده‌اند. مسئله دیگری که در فیلم با سیاه‌نمایی مطرح می‌شود، شرایط سخت و پردردسر وطن است. در بازنمایی که از جوانان ارائه می‌شود، همه مشتاق مهاجرت هستند و دلبستگی به وطن خود ندارند. این عقیده آن‌ها، نه تنها به سمت مثبت‌شدن نمی‌رود، بلکه در پایان، با نمایش رفتار نادرست پلیس و بازنمایی اشتباه قانون، بر این عقیده، مهر تایید نیز می‌خورد؛ قطعا اگر شخصی، زندگی درست و در چهارچوب قواعد داشته باشد، از ماندن در وطن‌اش ضرر نخواهد کرد. رفتار خارج از عرف و چهارچوب، در هر کشوری از دنیا، با مجازات همراه است و این مساله مخصوص ایران نیست.