مجری قانون

کودا (با بازی آنتونیو باندراس) به تازگی از زندان آزاد شده و به شغل قبلی خود به عنوان مامور اجرای قانون در یک باند تبهکاری سازمان یافته در میامی بازگشته است. زمانی که دخترش، از اعمال گذشته او بیزار است و از برقراری ارتباط مجدد با او امتناع می‌کند، کودا دختری ۱۵ ساله فراری (با بازی زولی گریگز) را تحت حمایت خود قرار می‌دهد. او احساس می‌کند که یک دختر وابسته به خود را از دست داده و حاضر نیست دختر دیگری را از دست بدهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت موجود در فیلم «مجری قانون» صحبت کنند. آیا صحنه‌های خشن به انتقال پیام فیلم کمک می‌کنند یا صرفاً برای جلب توجه هستند؟ تأثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا تصاویری مثبت از رابطه جنسی در اینجا وجود دارد؟ چرا فکر می‌کنید رابطه جنسی و خشونت اغلب در فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی با هم همراه هستند؟
• چه چیزی باعث رستگاری می‌شود؟ چگونه محافظت از بیلی، نوجوان فراری، راهی برای رستگاری کودا، استری و الکسیس فراهم می‌کند؟
• آیا این فیلم زنان را به صورت ابزار می‌بیند؟ چرا، یا چرا نه؟
• عناصر فیلم‌های نوآر را در این فیلم چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا این فیلم را می‌توان با دیگر فیلم‌های نوآر و نئو-نوآر که دیده‌اید مقایسه کرد؟

والدین باید بدانند که فیلم The Enforcer یک فیلم جنایی نوآر است. آنتونیو باندراس در نقش کودا (ماهی باراکودا)، یک مامور اجرای قانون در باند مافیایی ظاهر می‌شود که می‌داند اعمالش همه چیز را از او گرفته است. وقتی راهی برای رستگاری به روی او باز می‌شود، آن را دنبال می‌کند، فارغ از هزینه‌های شخصی. بخشی از تحول شخصیت او کشف یک حلقه قاچاق جنسی است و قربانیان در حال ربوده شدن به زور، زندانی شدن در اتاق‌ها با درهای قفل شده و بدون پوشش بالاتنه در لباس‌های تحریک‌آمیز نشان داده می‌شوند. تصاویری در تلویزیون در پس‌زمینه قرار است دوربین‌های زنده سکس را به تصویر بکشند، با زنانی که در مقابل دوربین می‌رقصند. بیشتر صحنه‌های اکشن در یک باشگاه اتفاق می‌افتد که شامل رقصنده‌های باشگاهی با لباس‌های نیمه‌عریان است؛ یکی از صحنه‌ها رقص تحریک‌آمیز روی پا را نشان می‌دهد. در حالی که پیشنهاد سکس همه جا وجود دارد، تنها تعاملی که واقعاً ظاهر می‌شود بوسیدن است. خشونت در این فیلم بسیار شدید است، با داستانی که حول یک مبارز خیابانی می‌چرخد که با مشت‌های خالی با حریفان می‌جنگد و آنها را تا بیهوشی خونی می‌کند. همچنین تیراندازی‌ها و چاقوکشی‌های از نزدیک وجود دارد، با خون و پاشیدن خون فراوان. شخصیت‌های منفی ماری‌جوآنا می‌کشند، با این معنی که مصرف مواد مخدر سنگین‌تری دارند. بیشتر شخصیت‌ها سیگار می‌کشند به طریقی که عمل سیگار کشیدن را جذاب جلوه می‌دهد. انتظار نوشیدن الکل و زبان تند را در سراسر فیلم داشته باشید، از جمله استفاده مداوم از کلمه فحش. برای اینکه در جریان فیلم‌های مشابه بیشتری قرار بگیرید، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

درام‌های جنایی خشن زیاد هستند، اما این داستان رستگاری که در میامی اتفاق می‌افتد، کمی احساسی است. آنتونیو باندراس در نقش کودا، مثل جیمز باند جرایم سازمان‌یافته لباس می‌پوشد، که نشان می‌دهد او برای کار کردن برای مافیا خیلی باکلاس است (و یادآوری اینکه باندراس هم برای بازی در این نوع فیلم‌ها خیلی باکلاس است). اما او بازی محکمی ارائه می‌دهد، مثل بازی‌ای که در فیلم‌های پدرو آلمودوار انجام می‌دهد، و این دستاورد نور را بر همکاران بازیگرش می‌تاباند، که کارشان ممکن است در غیر این صورت نادیده گرفته شود. کیت باسورث رویکرد غیرمنتظره‌ای به عنوان رئیس مافیا دارد که قدرت را از طریق آرامش و زنانگی خود نشان می‌دهد. بازیگر تازه‌کار استرالیایی، موجین آریاس، در نقش مبارز خیابانی استری، جوانی است که سعی دارد مسیر خود را در دنیایی با انتخاب‌های محدود پیدا کند، و به راحتی می‌توان دید که او یکی از بازیگرانی است که باید دنبالش کرد. (از طرف دیگر، در حالی که طرفداران رپ ممکن است از دیدن 2 Chainz لذت ببرند، بهتر است او به کار روزانه‌اش ادامه دهد.)ریچارد هیوز، کارگردان فیلم بلند و پیتر ایلوف، نویسنده‌ی با سابقه (فیلم‌های نقطه‌ی شکست، بازی‌های وطن‌پرستانه و بلوزهای ورستیلی) به خوبی با هم کار می‌کنند. فیلم «مجری قانون» به هیچ وجه فیلمی عالی نیست، اما انتخاب فیلم‌سازان برای استفاده از عناصر نوآر و تطبیق آن‌ها با یک آدم‌کش خسته از دنیا به جای یک کارآگاه، یک تنظیم هیجان‌انگیز است. معرفی استری به بینندگان جلب توجه می‌کند: دوربین او را برای یک دقیقه کامل دنبال می‌کند در حالی که از خیابان‌های میامی عبور می‌کند و خودش را برای مبارزه آماده می‌کند. می‌توان به راحتی تصور کرد که این صحنه در طول عمر هیوز در پنل‌ها و کنفرانس‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد. اما وقتی داستان به زیرزمین صحنه‌ی جرم میامی می‌چرخد، از خشن به بد تبدیل می‌شود. امیدی که فیلم ممکن است فراتر از فیلم‌های کم‌هزینه‌ی تفنگ و شکوه که عنوان آن وعده می‌دهد، ناپدید می‌شود، مثل امید کودا که او بتواند از زندگی جنایتکارانه‌اش فرار کند. در پایان، مشخص است که این فیلم برای مخاطبانی است که از پاشیدن خون لذت می‌برند و بانوانی با لباس‌های سلطه‌گر که تفنگ دودزا در دست دارند.