لَنِ کلُوِرفیلد

میشل (مری الیزابت وینستد) بعد از دعوا با دوست پسرش تصمیم می‌گیره که شهر را ترک کنه، اما در حین رانندگی در بزرگراه، در یک تصادف رانندگی گرفتار می‌شه. وقتی به هوش میاد، متوجه می‌شه که در یک اتاق کوچک زندانی شده و پاش آسیب دیده و به دیوار زنجیر شده. مردی به نام هاوارد (جان گودمن) وارد می‌شه و بهش اطلاع می‌ده که حمله‌ای اتفاق افتاده؛ هوای بیرون سمی شده و احتمالا همه مرده‌اند، اما میشل در پناهگاهش با او در امان است. امیت (جان گالاهر جونیور)، پیمانکاری که در ساخت پناهگاه کمک کرده بود، هم اونجاست. اما هاوارد کمی عجیب به نظر می‌رسه و میشل شروع به طراحی نقشه فرار می‌کنه. آیا چیزی که بیرون پناهگاه هست خطرناک‌تر از چیزی است که داخل پناهگاه است؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم ۱۰ خیابان کلورفیلد صحبت کنند. این خشونت را با آنچه در فیلم‌های علمی-تخیلی/اکشن دیگر دیده‌اند، چگونه مقایسه می‌کنند؟ تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان چیست؟
• آیا قرار گرفتن در معرض رسانه‌های خشونت‌آمیز، کودکان را نسبت به خشونت بی‌تفاوت می‌کند؟
• میشل به عنوان یک الگوی مثبت زنانه به نظر می‌رسد؟ چرا بله یا خیر؟
• این فیلم از چه نظر با فیلم «کلورفیلد» تفاوت دارد یا شباهت؟ آیا این تغییرات بهتر یا بدتر هستند؟ چطور؟
• چگونه فیلم در داخل پناهگاه حس خطر را القا می‌کند؟ هاوارد قابل اعتماد به نظر می‌رسد یا غیرقابل اعتماد؟ چرا؟ چگونه حفظ راز تهدید به افزایش تنش کمک می‌کند؟

والدین باید بدانند که فیلم 10 خیابان کلورفیلد به صورت غیرمستقیم به فیلم سال 2008 کلورفیلد مرتبط است، اما شخصیت‌ها، مکان و رویکرد متفاوتی دارد: این فیلم بیشتر یک تریلر علمی-تخیلی است تا یک فیلم هیولایی، و تهدید اصلی تا اوج داستان یک راز باقی می‌ماند. خشونت‌های علمی-تخیلی و فانتزی، انفجارها، مرگ‌ها، اسلحه و تیراندازی، چاقو، شکستن بطری، خون و زخم‌های خونی، و تصاویر شوک‌آور دیگر (خوک‌های مرده و در حال پوسیدن، زنی با صورت خونین، تصادف شدید ماشین و غیره) در آن وجود دارد. زبان فیلم مختصر است اما شامل یک مورد استفاده از کلمه "ف--ک" و یک مورد استفاده از کلمه "ش--ت" است. سکس موضوع مهمی نیست، اگرچه بازیگر زن اصلی در یک صحنه در لباس زیر نشان داده می‌شود. شخصیت‌ها در یک صحنه ودکا خانگی می‌نوشند، عمدتا برای اهداف پزشکی (و خنده). برخی از نوجوانان ممکن است از تفاوت این فیلم با نسخه اصلی ناامید شوند، اما بسیاری علاقه‌مند به تماشای آن خواهند بود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این نیمه‌ادامه که برای یادآوری اما تقلید نکردن از فیلم کلورفیلد (2008) طراحی شده، از سه بازیگر خوب و یک فیلمنامه هوشمندانه برای ساختن یک معمای ترسناک علمی‌تخیلی استفاده می‌کند که تا لحظات پایانی مغز را قلقلک می‌دهد. این فیلم مثل یک فیلم فشرده به نظر می‌رسد که بیشتر به ایده‌ها متکی است تا جلوه‌های ویژه؛ و بازی‌های قوی بازیگران به فروش آن کمک می‌کند. اوج فیلم، در حالی که هیجان‌انگیز است، همچنین به یک حس کم‌بودجه متکی است و کار را به سرعت و به طور تمیز به پایان می‌رساند.اگر این فیلم ایرادی داشته باشد، این است که به نظر می‌رسد برای ایجاد ترس به موسیقی پرهیجان و جلوه‌های صوتی متکی است؛ هر صدای ناگهانی می‌تواند شما را بترساند و اعصابتان را به هم بریزد. این نوع انرژی می‌توانست در افزایش تنش در اتاق بسته استفاده شود که شاید فیلم بهتری می‌ساخت. اما ۱۰ خیابان کلورفیلد لاون هنوز سرزنده و سرگرم‌کننده است. این فیلم تفاوت زیادی با نسخه قبلی خود دارد اما هنوز دیدن آن ارزش دارد.