پنگوئن‌های آقای پاپر

تام پاپر (جیم کری)، یک توسعه‌دهنده املاک تجاری فوق‌العاده موفق در شهر نیویورک، روزی به طور غیرمنتظره‌ای از پدرش که فوت کرده است، ارثیه‌ای دریافت می‌کند: یک پنگوئن. بعدا در همان هفته، این پدر طلاق‌گرفته دو فرزند، پنج پنگوئن دیگر هم دریافت می‌کند و درست در زمانی که می‌خواهد آن‌ها را به باغ‌وحش مرکزی تحویل دهد، پسر جوانش می‌رسد و فکر می‌کند آن‌ها هدیه تولد او هستند. برای خوشحال کردن پسر و دختر نوجوانش، پاپر قول می‌دهد پرندگان بی‌پرواز را در آپارتمان دو طبقه‌اش در منهتن نگه دارد. در حالی که او باید خانم سالخورده وند گاندی (آنگلا لنزبری) از رستوران تورن در پارک مرکزی را برای فروش ملک به او متقاعد کند، پاپر خود را بیشتر و بیشتر درگیر زندگی به عنوان یک نگهبان پنگوئن می‌بیند، اول به خاطر بچه‌هایش و بعد به خاطر اینکه خودش به آن‌ها دلبسته شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد محبوبیت فیلم‌های حیوانی صحبت کنند. چرا از حیواناتی که نقش انسان‌ها را بازی می‌کنند و دوست‌داشتنی هستند اما طنز و شلوغ‌کاری به پا می‌کنند، سرگرم می‌شویم؟
• فیلم چگونه از کتاب متفاوت است؟ آیا مهم است که فیلم‌ها وفادار به داستان‌های منبع خود باشند، یا اینکه اشکالی ندارد که به صورت «اقتباس آزاد» یا «بر اساس» ساخته شوند، مثل همین فیلم؟ فیلم‌های مورد علاقه شما که از روی کتاب ساخته شده‌اند کدام‌ها هستند؟
• چگونه مراقبت از پنگوئن‌ها آقای پاپر را تغییر می‌دهد؟ کودکان: حیوانات خانگی شما چگونه شما را تغییر داده‌اند؟
• والدین، با فرزندان خود در مورد نحوه واکنش آقای پاپر به مرگ پدرش صحبت کنید. آیا آنها درک می‌کنند که چرا آقای پاپر از پدرش عصبانی بود؟ چگونه این فیلم نشان می‌دهد که روش‌های بهتری برای رفتار خانواده‌ها وجود دارد؟

والدین باید بدانند که این کمدی اکشن از کتاب کلاسیک کودکان آقای پاپر و پنگوئن‌هایش الهام گرفته شده است. مانند کتاب، این فیلم برای دانش‌آموزان ابتدایی مناسب است، که از حرکات خنده‌دار جیم کری و شلوغ‌کاری‌های پنگوئن‌ها لذت خواهند برد. زبان فیلم ملایم است و گاهی کلماتی مثل "پو"، "پی" و "احمق" در دیالوگ‌ها به کار رفته است. همچنین در فیلم کمی معاشقه و بوسیدن وجود دارد و یک شوخی با اشاره به ویاگرا. بچه‌ها ممکن است یکی دو نکته در مورد نحوه مراقبت از پنگوئن‌ها یاد بگیرند، اما در نهایت این فیلم درباره یادگیری اولویت دادن به خانواده است... و خندیدن به شوخی‌های دیداری. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

آقای پاپر و پنگوئن‌هایش یک کمدی خانوادگی سرگرم‌کننده و شگفت‌انگیز است. مثل ابر با احتمال کوفته‌قلقلی، این یک اقتباس وفادارانه از کتاب اصلی کودکان نیست، اما با توجه به اینکه کتاب اصلی در دهه ۱۹۳۰ نوشته شده، به‌روزرسانی داستان تا حدودی قابل درک است. و از آنجایی که هر فیلمی که با حیوانات سر و کار دارد تقریباً به‌طور ذاتی شیرین و دوست‌داشتنی است، می‌توانیم برخی از جنبه‌های احساسی قابل پیش‌بینی داستان را ببخشیم، مانند پدری که تمام وقت کار می‌کند و زمانی برای خانواده ندارد و متوجه می‌شود که کمتر کار کردن و بیشتر بازی کردن روش بهتری برای پدر بودن است. وقتی متوجه می‌شوید که فیلم بیشتر ادای احترامی به کتاب است تا یک اقتباس خالص و اینکه تقریباً از همان ابتدا می‌دانید چه اتفاقی خواهد افتاد، فقط می‌نشینید و از تماشای آن لذت می‌برید.نه، این اون نوع فیلم دوست‌داشتنی برای بچه‌ها نیست که بلافاصله بعد از دیدنش دی‌وی‌دی‌ش رو پیش‌خرید کنید، اما بین رقص پنگوئن‌ها (انتظار داشته باشید بچه‌ها چند روزی به رقص شافل-هاپ-استپ و تپ «ورد» بپردازند)، شوخی‌های اسلپ‌استیک، و استعدادهای کمدی کری، خنده‌های کافی وجود داره تا والدین رو بیدار و علاقه‌مند نگه داره. یکی از بهترین قسمت‌های فیلم اینه که پنگوئن‌ها با تماشای فیلم‌های چارلی چاپلین در تلویزیون آرام می‌شن؛ اون‌ها واقعا از این کمدین افسانه‌ای سیر نمی‌شن. بعد هم شخصیت دوست‌داشتنی پپی (با بازی اوفلیا لاویباند) وجود داره، که فقط با کلمات هم‌آوا با حرف «پ» صحبت می‌کنه. درست وقتی انتظار دارید این ترفند قدیمی به نظر برسه، باز هم لبخند به لب‌هاتون میاره -- مثل خود فیلم.