ممکن است در آمریکا

MABE IN AMERICA یک برنامه تلویزیونی با دوربین مخفی است که برای تمسخر لحظات آزاردهنده زندگی و ایجاد دردسر برای کسانی که باعث آن می‌شوند، طراحی شده است. این مجموعه با حضور کمدین تام مِیب و با کمک شرکای جرمش، جیم کلارک و ران رایمر، لحظات عجیب و غریبی را ترتیب می‌دهد تا به افرادی که با صدای بلند با تلفن همراهشان صحبت می‌کنند، تابلوهای «ورود ممنوع» را نادیده می‌گیرند و رفتارهای آزاردهنده دیگری دارند، درس عبرتی بدهد. برخی از این شوخی‌ها همچنین برای ارائه دیدگاه‌هایی در مورد مسائل اجتماعی آمریکا، از جمله نحوه برخورد موسسات پزشکی با افراد فاقد بیمه، تلاش‌های دولت فدرال برای کنترل مهاجرت و فقدان میهن‌پرستی در آمریکا، طراحی شده‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت بین شوخی‌های بی‌ضرر و بازی‌های خنده‌دار با دیگران که می‌تواند پیامدهای بسیار جدی داشته باشد، صحبت کنند. چه زمانی شوخی‌ها از حالت خنده‌دار بودن خارج می‌شوند و به سمت نامناسب یا حتی مضر بودن می‌روند؟ آیا برنامه‌های تلویزیونی با دوربین مخفی اخلاقی هستند؟ وقتی قربانی یک شوخی عملی می‌شوید، چه حسی دارید؟ آیا شوخی باید برای خجالت‌زدن دیگران استفاده شود، حتی اگر هدف آن اثبات یک نکته باشد؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد استفاده از کمدی به عنوان روشی برای ارائه دیدگاه‌های اجتماعی بحث کنند. آیا فکر می‌کنید طنز روش خوبی برای روشن کردن مسائل جدی است، یا برنامه‌های کمدی فقط باید برای سرگرمی ساخته شوند؟

والدین باید بدانند که این مجموعه شامل شوخی‌های از پیش طراحی شده‌ای است که برای خنداندن مخاطب و در عین حال ارائه نکاتی در مورد جنبه‌های مختلف جامعه آمریکایی طراحی شده‌اند. برخی از این شوخی‌ها برای شرمنده کردن و/یا تحقیر کردن قربانیان ناآگاه در نظر گرفته شده‌اند که رفتارهای آزاردهنده‌ای (مانند صحبت کردن با صدای بلند در تلفن همراه) از خود نشان می‌دهند. اگرچه زبان به طور کلی ملایم است (اگرچه کلماتی مانند جهنم گاهی شنیده می‌شود)، اما برخی از شوخی‌ها شامل طنزهای بی‌ادبانه و رفتارهای نامناسب (مانند دزدی ماشین و مجبور کردن افراد به درآوردن لباس‌هایشان تا زیرلباس) هستند. گاهی نوشیدن الکل و سیگار کشیدن نیز در این مجموعه دیده می‌شود.

در حالی که شوخی‌های عملی معمولاً بی‌ضرر هستند، برخی از آنها به وضوح با هدف شرمنده کردن مردم برای اثبات یک نکته طراحی شده‌اند. در برخی موارد، این شوخی‌ها (مانند وانمود کردن به راننده آمبولانس که بیمار را در یک فروشگاه باغبانی رها می‌کند تا کود را به خانه‌اش منتقل کند) آنقدر اغراق‌آمیز به نظر می‌رسند که باور اینکه مردم واقعاً فریب آنها را بخورند دشوار است. اما آنچه این لحظات دور از ذهن را تحریک می‌کند، مشاهده نسبتاً متفکرانه برخی از طنزهای اجتماعی این کشور است. مابه همچنین هنگام معرفی هر سناریوی از پیش ضبط شده به تماشاگران استودیویی خود، در مورد این مسائل اظهار نظر می‌کند. و به عنوان یک چاشنی اضافه، او برخی از نمایش‌های امضای خود را که به طور خاص به بازاریابان تلفنی هدف قرار می‌دهند، پخش می‌کند.ممکن است مِیب در آمریکا خنده‌هایی را به همراه داشته باشد، اما برخی از شوخی‌ها برای بینندگان جوان مناسب نیست. برخی از ترفندها رفتارهای نامناسبی را به نمایش می‌گذارند، مانند مجبور کردن افراد به درآوردن لباس‌هایشان تا زیرلباس (با تظاهر به اینکه در استخر ماهیگیری رادیواکتیو آلوده شده‌اند) و وانمود کردن به دزدی ماشین. انیمیشن‌های کوتاه بعد از هر آگهی بازرگانی حاوی شوخی‌های بی‌ادبی هستند، و اگرچه زبان آن ملایم است، اما برخی از موضوعات آن برای نوجوانان قدری قوی است. با این حال، مِیب در آمریکا برای کسانی که به اندازه کافی بالغ هستند تا پیام‌های نهفته در آن را درک کنند، لحظات خنده‌داری را به ارمغان می‌آورد.