ساعت شلوغی ۳

همانند فیلم اصلی ساعت شلوغی، در قسمت سوم این مجموعه، کارآگاه کارتر (کریس تاکر) از اداره پلیس لس‌آنجلس، بار دیگر با بازرس ارشد چینی لی (جکی چان) همراه می‌شود، اگرچه ارتباط برقرار کردن با یکدیگر برایشان دشوار است. این بار، پس از تیراندازی به سفیر هان (تزی ما، که در فیلم اول نیز حضور داشت)، کارتر و لی راهی پاریس می‌شوند، جایی که گروه‌های تبهکار چینی قدرتمند هستند. ظاهراً آنها برای محافظت از رئیس دادگاه جنایی جهانی، ژنرال رینارد (مکس فون سیدو) به آنجا می‌روند، اما در واقع ماجراهای پرهیجان و طنزآمیزی را تجربه می‌کنند. به طور اتفاقی، آنها دو زن زیبا را نیز نجات می‌دهند: سو یونگ (جینگچو ژانگ)، دختر سفیر هان، و ژنوویو (نومی لنویر)، که یک مدل، خواننده و قمارباز است. فیلم پر از صحنه‌های اکشن و تعقیب و گریز شهری، هنرهای رزمی کمدی (در یکی از صحنه‌ها، کارتر و لی با بازیکن بسکتبال واقعی 7 فوت و 9 اینچی، سان مینگ مینگ، که در نقش یک محافظ دست و پا چلفتی ظاهر شده، مبارزه می‌کنند)، و تیراندازی در بیمارستان و یک باشگاه شبانه است. هر دو شخصیت، احساسات ضد فرانسوی کارتر را به نمایش می‌گذارند (وقتی با یک آسیایی که فرانسوی صحبت می‌کند مواجه می‌شود، به او می‌گوید: "خودت را تحقیر نکن!"). جورج در ابتدا نسبت به آمریکایی‌ها بی‌اعتنا است ("شما در ویتنام شکست خوردید، در عراق هم شکست خوردید" می‌گوید)، اما به زودی تحت تأثیر هرج و مرج هیجان‌انگیز کارتر و لی، به شکل تعقیب و گریز ماشین و تیراندازی، قرار می‌گیرد.

• - خانواده‌ها می‌توانند در مورد دوستی وفادار و فراتر از فرهنگ‌های مختلف لی و کارتر صحبت کنند. چرا بخش زیادی از طنز فیلم بر اساس تفاوت‌های فرهنگی و پیشینه شخصیت‌ها است؟ آیا نادانی کارتر واقعاً خنده‌دار است یا اینکه شوخی‌ها اجباری به نظر می‌رسند؟ چرا؟ این فیلم در مقایسه با دو فیلم اول چگونه است؟ آیا «فرمول» این مجموعه هنوز هم کارآمد است؟ اگر شما کارگردان بودید، چه تغییراتی ایجاد می‌کردید؟ - همچنین خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش زنان در فیلم بحث کنند—سئو یونگ، ژنویو و جاسمین در چه نقش‌هایی ظاهر می‌شوند؟

والدین باید بدانند که این سومین قسمت از مجموعه فیلم‌های «ساعت شلوغی» شباهت زیادی به دو قسمت قبلی دارد. این فیلم حاوی خشونت‌های طنزآمیز فراوانی است که ترکیبی از هنرهای رزمی، کمدی اسلپ‌استیک و صحنه‌های تیراندازی است و گاهی منجر به چهره‌های خونین و بدنی در هم پیچیده و دردناک می‌شود. کریس تاکر، بازیگر پرحرف و همبازی، در کمدی کلامی خود به طور مکرر از الفاظ جنسی و کلمات نامناسب استفاده می‌کند که به نظر می‌رسد برای دور زدن رده‌بندی سنی PG-13 طراحی شده است (مثلاً اشاره به کلمه «N» بدون تلفظ آن و قطع کردن کلمه «motherf--» قبل از کامل شدن). یک کارآگاه فرانسوی، کارتر و لی را در پاریس مورد معاینه مقعدی قرار می‌دهد (در خارج از صحنه) که باعث درد و ناراحتی قابل مشاهده‌ای در آن‌ها می‌شود. شخصیت‌های فرعی سیگار می‌کشند و الکل مصرف می‌کنند، و در یک صحنه کوتاه و ناتمام جنسی، کارتر را در رختخواب با زنی در حالی که سینه‌اش عریان و او لباس زیر به تن دارد، نشان می‌دهد. الفاظی مانند «s--t»، «damn» و «ass» به طور مکرر در فیلم استفاده می‌شوند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

ساعت شلوغی ۳ از فرمول تکراری برت رتنر پیروی می‌کند: دوستان با هم می‌جنگند، پیوند می‌خورند، شوخی‌هایشان را رد و بدل می‌کنند، زنان زیبا را نجات می‌دهند و با قاتلان حرفه‌ای مبارزه می‌کنند. در فیلم اصلی ساعت شلوغی، شوخی‌ها درباره ناآگاهی فرهنگی واضح بود، اما بازیگران کاریزماتیک مهارت‌های متفاوتی را به فیلم آوردند: چن به عنوان هنرمند رزمی مبتکر و تاکر به عنوان زبان گویا. دو فیلم بعد، این ترکیب خسته‌کننده است؛ متاسفانه اما غیرمنتظره، بهترین مواد (بار دیگر) در صحنه‌های حذف‌شده در پایان فیلم ظاهر می‌شود.«در یکی از صحنه‌ها، جرج می‌گوید که معنای آمریکایی بودن را می‌داند: "کشتن مردم بدون دلیل." این دقیقاً یک تأیید قاطع نیست، اما در مقایسه با تکرارهای بی‌امان بقیه فیلم—مبارزات، بدل‌کاری‌ها و شوخی‌ها که همه با هم مخلوط می‌شوند—جرج حداقل به عنوان شخصیتی با یک قوس داستانی ظهور می‌کند. بقیه شخصیت‌ها به نظر می‌رسد که در حال دویدن، پریدن و جیغ زدن در یک جا هستند.»