رویاهای افغان

در AFGHAN DREAMERS، یک تیم رباتیک تمام دخترانه دبیرستانی تشکیل می‌شود و آنها وارد اولین رقابت جهانی خود می‌شوند و با بیش از ۱۶۰ کشور دیگر رقابت می‌کنند. با وجود مواجهه با تبعیض از سوی آمریکا و در کشور خودشان، دختران شجاعانه عمل می‌کنند و روحیه تیمی و پشتکار فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در مستندها صحبت کنند. خشونت در مستند «افغان دریمِرز» چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا فکر می‌کنید فیلمسازان باید این خشونت را نشان می‌دادند یا خیر؟ چرا؟
• تیم رباتیک دختران چگونه هماهنگی، شجاعت، پشتکار و ارتباطات فوق‌العاده خود را نشان می‌دهد؟
• با توجه به اینکه طالبان در سال ۲۰۲۱ دولت افغانستان را در دست گرفتند، فکر می‌کنید چه اتفاقی برای فرصت‌های تیم‌های روباتیک دختران در آینده افتاده است؟ در مورد آموزش دختران به‌طور کلی چه می‌شود؟

والدین باید بدانند که افغان دریمِرز مستندی است در مورد دختران دبیرستانی در افغانستان که یک تیم رباتیک تشکیل می‌دهند تا در مسابقات جهانی شرکت کنند. در اولین رقابت جهانی رباتیک برای دانش‌آموزان دبیرستانی، این دختران با بیش از ۱۶۰ کشور رقابت می‌کنند و مدال نقره دستاورد شجاعانه را به دست می‌آورند. در سال ۲۰۱۷، اشرف غنی، رئیس‌جمهور افغانستان، به این دختران گفت که آنها «الهام‌بخش همه ما هستند». با مواجهه با خطرات باور نکردنی در سایه شهرت و آوازه رو به رشدشان، این تیم به رقابت در مسابقات ادامه می‌دهد تا زمانی که فارغ‌التحصیل شوند. اما در پاییز ۲۰۱۷، طالبان دولت افغانستان را به دست می‌گیرد و رفتن به مدرسه را برای دختران بالای ۱۲ سال ممنوع می‌کند. طالبان همچنین حکم اعدام دختران تیم رباتیک را به دلیل توطئه با کافران، صادر می‌کند. دختران این تیم رهبری، ارتباطات، شجاعت و کار تیمی فوق‌العاده‌ای را به نمایش می‌گذارند، در حالی که تلاش می‌کنند تا مربی نسل‌های جوان‌تر دختران باشند که به آنها نگاه می‌کنند. لحظاتی از خشونت خونین در تصاویر خبری پوشش داده شده از بمب‌گذاری‌های مختلف در مدرسه، مسجد، بیمارستان و مکان‌های دیگر به نمایش گذاشته می‌شود. بمب‌گذاری‌های زنده نشان داده نمی‌شوند، اما پیامدهای حملات به تصویر کشیده می‌شود. خون روی دیوارها و کف زمین (از جمله در کلاس درس مدرسه و در اتاق نوزادان در بیمارستان) نشان داده می‌شود و جسدهای بی‌جان به نمایش گذاشته می‌شوند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این مستند به‌طور شایسته‌ای سفر این دختران افغان را به دنیای مسابقات رباتیک جهانی به تصویر می‌کشد، اما بیشتر بر آنچه که آن‌ها نمایندگی می‌کنند تمرکز دارد تا مسابقات واقعی که در آن شرکت می‌کنند. در فیلم افغان دریمز، اهمیت و فواید آموزش و حقوق زنان به‌طور واضح و برجسته‌ای نشان داده می‌شود و دختران تیم رباتیک به‌خوبی بیان می‌کنند که کارشان تا چه حد مهم است. این دختران به‌طور طبیعی با اعتماد به نفس و شجاعت با خطری بزرگ و جدی مواجه می‌شوند، آن‌ها یاد می‌گیرند، مطالعه می‌کنند، تمرین می‌کنند و در مسابقات رباتیک مبتنی بر STEM شرکت می‌کنند و به‌سرعت به‌خاطر این کار نیمه‌مشهور می‌شوند. اما هرچه شناخته‌شده‌تر می‌شوند، با خطر بیشتری در هنگام رفتن به مدرسه هر روز مواجه می‌شوند. بعد از یک بمب‌گذاری انتحاری خاص که منجر به کشته شدن پدر یکی از دختران می‌شود، آن‌ها توسط همسایگانی که معتقدند اگر دختران جسورانه به دنبال تحصیل و شرکت در مسابقات رباتیک نبودند، این بمب‌گذاری اتفاق نمی‌افتاد، مقصر شناخته می‌شوند. بعداً، وقتی طالبان قدرت را به دست می‌گیرند، آن‌ها درخواست می‌کنند که این دختران به خاطر اقداماتشان کشته شوند.در سال 2017، این دختران با تبعیض از سوی آمریکا مواجه شدند، زمانی که وزارت امور خارجه آمریکا دو بار بدون هیچ توضیحی درخواست ویزای آنها را رد کرد (تنها زمانی که 32 عضو کنگره آمریکا خواستار پذیرش آنها شدند، موافقت شد) و همچنین با تبعیض در کشور خودشان (هنوز برخی در افغانستان معتقدند که دختران نباید اجازه تحصیل یا کار داشته باشند). در کل، این دختران شجاعت و صداقت قابل توجهی از خود نشان دادند. آنها به صورت حرفه‌ای و الهام‌بخش با بسیاری از رسانه‌ها، مخاطبان و دختران جوان افغان که به آنها نگاه می‌کنند، صحبت کردند. متاسفانه، بعد از به قدرت رسیدن طالبان در پاییز 2021، آنها بار دیگر سیاست‌هایی را اجرا کردند که آزادی زیادی برای زنان و دختران قائل نبود (مانند اجازه تحصیل یا کار، چه برسد به تحصیل در رشته‌های STEM یا خروج از خانه بدون همراهی یک مرد). این واقعیت پایان این مستند را ناگزیر غم‌انگیز می‌کند، چرا که تنها در این دوره کوتاه بین سال‌های 2017 تا 2020 بود که این دختران از آزادی یادگیری و رفتن به مدرسه در کشور خودشان برخوردار بودند، در مسابقات رباتیک در سراسر جهان شرکت می‌کردند و برای دختران جوان افغان الگوهایی از اهمیت و مزایای آموزش و آزادی تحصیل بودند. وقتی دختران جوان افغان با تیم رباتیک صحبت می‌کنند، می‌گویند که می‌خواهند پزشک یا معلم شوند، اما با توجه به وضعیت فعلی زنان در افغانستان، تصور این اتفاق در حال حاضر دشوار است.