رقصِ سالنِ رقص

در قالب مستندی طنز که شامل مصاحبه با شخصیت‌های مختلف است، فیلم Strictly Ballroom بینندگان را با دنیای پر زرق و برق، گاهی اوقات عجیب و غریب و گاهی رقابتی و خشن رقص بالروم آشنا می‌کند. اسکات هاستینگز (با بازی پل مرکوریو)، رقصنده جوان و بااستعداد، با رقصیدن حرکاتی از ابداع خود جنجال به پا می‌کند. شریک رقص او عصبانی می‌شود، رئیس فدراسیون رقص خشمگین است و مادر اسکات که رقابتی‌ترین فرد است، وحشت‌زده می‌شود. اما اسکات فقط می‌خواهد از ته دلش برقصد و در فران (با بازی تارا موریس)، رقصنده مبتدی در استودیوی مادرش، همدمی غیرمنتظره و در ابتدا دست‌کم‌گرفته‌شده پیدا می‌کند. داستان فیلم، هرچند قابل پیش‌بینی است، اما رضایت‌بخش است. فران عینک و لباس‌های نامناسبش را کنار می‌گذارد و ثابت می‌کند که به اندازه استعدادش زیبا است. او به همان اندازه که اسکات از غرور خود می‌کاهد، اعتماد به نفس پیدا می‌کند و درست به موقع برای رقابت بزرگ، آن‌ها به شرکای کامل (هم در رقص و هم در عشق) تبدیل می‌شوند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد ستایش فیلم از صداقت هنری و شادی بر رقابت صحبت کنند. چه چیزی مهم‌تر است، بازی برای برد یا لذت بردن از خود؟ آیا اسکات و فران باید انتظار داشته باشند که در مسابقه رقص برنده شوند، حتی اگر قوانین را نقض کنند؟ ارزش اشاره دارد که افشاگری‌های غیرمنتظره از پدر عجیب و غریب اسکات و شریک خودخواه رقص او نشان می‌دهد که حتی افرادی که امید کمی به آنها می‌رود، ممکن است عمق پنهانی از شجاعت و سخاوت داشته باشند.

والدین باید بدانند که مقداری فحش، نوشیدن الکل و یک صحنه کوتاه از یک زوج نیمه‌پوش (نه شخصیت‌های اصلی) در رختخواب وجود دارد. کودکان خردسال ممکن است به کمی کمک نیاز داشته باشند تا بفهمند چرا پدر فران در مورد دوستی غیرجنسی دختر بزرگسالش با یک جوان خوش‌برخورد اینقدر عصبانی است. فرمت «مستند طنز» و طنز اغراق‌آمیز و افراطی ممکن است کودکان خردسال را گیج کند، اما نوجوانان و کودکان باهوش از آن لذت خواهند برد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم فراتر از یک داستان سیندرلایی با کت و شلوار و پولک، با تعادلی ظریف بین کمدی و درام، موفق می‌شود که هم احساسات ما را نسبت به شخصیت‌ها برانگیزد و هم لحظات خنده‌دار را به نمایش بگذارد. داستان پر از پیچش‌های غافلگیرکننده است و خانواده فران که در طرف اشتباه ریل زندگی می‌کنند، در واقع در مورد رقص و زندگی چیزهای زیادی می‌دانند. آن‌ها مهم‌ترین پیام فیلم را به ما می‌آموزند: «زندگی در ترس، زندگی‌ای است که نصفش را از دست داده‌ایم.»کارگردان باز لورمن با نگاه دقیق خود به جزئیات بصری، همیشه مخاطب را شگفت‌زده می‌کند، و سکانس‌های رقص نیز بسیار جذاب هستند. یک رومبا عاشقانه و در عین حال آرام و دلنشین با آهنگ دوریس دی، از دیگر نقاط قوت فیلم است، همچنین برخی صحنه‌های شگفت‌انگیز با پدر فران که رقصنده فلامنکو است. این فیلم، یک اثر کمدی و سرگرم‌کننده است که قطعا روحیه شما را بالا می‌برد. شگفت‌انگیز، بصری جذاب و کاملا لذت‌بخش.