روزهای عالی

در روزهای بی‌نقص، هیرایاما (کوژی یاکوشو) روزها را با افتخار به شغل نظافت خود و لذت بردن از ادبیات، موسیقی، عکاسی و طبیعت سپری می‌کند. تعاملات او با دیگران مهربانی و احترام او را نشان می‌دهد و او را به تأمل در مورد خود و دنیای کوچک خود سوق می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درس‌ها و آموزه‌هایی که از زندگی هیرایاما در فیلم روزهای بی‌نقص می‌توان گرفت، صحبت کنند. چه چیزهایی برای او مهم بود؟ ارزش‌ها و اعتقادات او چه بودند؟ او چگونه با دیگران رفتار می‌کرد؟
• هیرایاما مهربانی، فروتنی و کنجکاوی را نشان داد. او چگونه این خصوصیات را در طول فیلم به نمایش گذاشت؟ چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیت هستند؟
• چگونه نوشیدن الکل و سیگار کشیدن در فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا این کارها جذاب و فریبنده نشان داده شده‌اند؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که روزهای کامل، درام ملایم ژاپنی در مورد مرد میانسالی به نام هیرایاما (کوجی یاکوشو) است که تمیزکننده توالت در توکیو است. این فیلم چند روز از زندگی او را دنبال می‌کند و روتین کاری و لذت بردن آگاهانه او از چیزهای کوچک، مانند خواندن، گوش دادن به موسیقی، عکاسی و پرورش نهال‌های درخت را به تصویر می‌کشد. موارد بسیار کمی وجود دارد که بتواند شوک وارد کند یا توهین‌آمیز باشد، با چند مورد از الفاظ بد مانند "لعنتی" و "خراب" و "جهنم" و برهنگی جزئی مردانه در محیط حمام (بدون نشان دادن اندام تناسلی). گاهی اوقات برندهایی مانند پپسی، المپوس و فوجی‌فیلم دیده می‌شود و شخصیت‌ها در حدی که مست شوند، آبجو می‌نوشند و سیگار می‌کشند. هیرایاما ویژگی‌های شخصیتی مثبتی مانند دلسوزی، فروتنی و کنجکاوی را نشان می‌دهد و فیلم پیام‌های مثبت زیادی دارد. گفتگوها به زبان ژاپنی است و زیرنویس انگلیسی در دسترس است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

یک مطالعه شخصیت صمیمی با دیالوگ بسیار کم وقتی که بیش از دو ساعت طول بکشد، دشوار است. اما با تشکر از اجرای جذاب یاکوشو در نقش اصلی، روزهای کامل ویم وندرس بیش از شایستگی نامزدی اسکار خود را ثابت می‌کند. در ده دقیقه اول این درام تکان‌دهنده، هیچ‌کس صحبت نمی‌کند و تقریباً نیم ساعت از فیلم می‌گذرد تا هیرایاما اولین پاسخ کلامی خود را به یک بزرگسال می‌دهد. دنیای شخصیت آرام، ساده و بدون عجله است که در نحوه باز شدن فیلم منعکس شده است. او وقت خود را صرف خواندن، گوش دادن به موسیقی، خوردن و نوشیدن در همان مکان‌ها، رسیدگی به نهال‌هایش و تحسین درختان می‌کند، که آن‌ها را عکاسی می‌کند و در جعبه‌هایی با برچسب‌های مرتب قرار می‌دهد. همه چیز عمدی است، این یک درس در ذهنیت، در قدردانی از چیزهای کوچک و یافتن پناهگاهی از رضایت در میان هیاهوی دنیای بیرون است.در لحظات شیرین و شاد فیلم، گوشه‌های دهان یاکوشو کمی بالا می‌رود تا شادی او را به‌طور کامل و ظریف نشان دهد. صحنه‌ای طولانی‌تر در ادامه فیلم وجود دارد که روی صورت بازیگر زوم می‌کند و احساسات مختلف را در او نشان می‌دهد و به ما نشان می‌دهد که چرا او انتخاب بسیار مناسبی برای این نقش بوده و چرا جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن را دریافت کرده است. موسیقی متن فیلم پر از قطعات کلاسیک است که از طریق علاقه عمیق هیرایاما به آن‌ها، لذت‌بخش‌تر هم شده‌اند؛ دختر چشم قهوه‌ای وان موریسون، خانه خورشید تابان از گروه انیمالز و آهنگ حس خوب از نینا سیمون. شهر نیز به زیبایی رندر شده است و دنیای مختلفی در آن وجود دارد، از مناظر شهری با آسمان‌خراش‌ها تا بارها و رستوران‌های زیرزمینی و پارک‌های آفتابی با درختان بلند که ساختمان‌های خاکستری اطراف را می‌پوشانند. همان‌طور که هیرایاما می‌گوید، جهان از دنیای‌های زیادی تشکیل شده است. بعضی از آن‌ها به هم متصل هستند و بعضی نه. هر شخص در دنیای کوچک خودش زندگی می‌کند و در پایان فیلم، شما احساس افتخار می‌کنید که نگاهی به دنیای او انداخته‌اید.